Μύθοι και αλήθειες για τη συνεργασία με την Κίνα

Θα ήταν ασυγχώρητη αφέλεια να πιστέψει κανείς ότι οι συμφωνίες συνεργασίας με την Κίνα (προθέσεις συνεργασίας ως επί το πλείστον) συνάπτονται διότι η μεγάλη αυτή ασιατική χώρα διέπεται από φιλελληνικά αισθήματα. Υπάρχει οπωσδήποτε μια αμοιβαία εκτίμηση μεταξύ των δύο λαών που έχουν αμφότεροι μακραίωνα ιστορία και μεγάλη πολιτιστική παράδοση. Έστω και αν έχουν τελείως διαφορετικό τρόπο σκέψεως και ενεργείας. Όμως, οι πολιτιστικοί και άλλοι δεσμοί δεν προσδιορίζουν και τις εμπορικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ τους. Αυτές υπόκεινται στους κανόνες της αγοράς, τους οποίους εμείς συστηματικώς περιφρονούμε. Οι Κινέζοι έρχονται στην Ελλάδα, διότι βλέπουν πως οι προοπτικές συνεργασίας μαζί μας θα εξυπηρετήσουν τα μακροπρόθεσμα εμπορικά τους συμφέροντα. Την ίδια στιγμή όμως, επεκτείνουν τις συνεργασίες τους σε ολόκληρη την Ευρώπη αλλά και στην Τουρκία, την οποία ο Κινέζος πρωθυπουργός επισκέπτεται από χθες. Και αυτό μεν είναι γνωστό. Όμως, ουδόλως προβλήθηκε το γεγονός ότι πριν λίγες μόλις ημέρες, η τουρκική αεροπορία διεξήγαγε κοινές ασκήσεις με την κινεζική, μαχητικά αεροσκάφη της οποίας μεταστάθμευσαν στην αεροπορική βάση του Ικονίου. Στενούς δεσμούς διατηρεί και η τουρκική αμυντική βιομηχανία με την κινεζική, με την οποία συνεργάζεται σε πολλούς τομείς, σημαντικότερος των οποίων είναι η ανάπτυξη πυραυλικών συστημάτων. Οι Κινέζοι είναι πάντα παρόντες στις εκθέσεις πολεμικής βιομηχανίας της Άγκυρας (IDEA και IDEF), ενώ εδώ και πολλά χρόνια έχουν σταματήσει να μετέχουν στην αντίστοιχη ελληνική (Defendory).

Οι Κινέζοι είναι σοβαροί
Βλέπουμε λοιπόν ένα σαφή διαχωρισμό κατευθύνσεων. Η Ελλάδα ως χώρα-μέλος της ΕΕ και με μεγάλη ναυτιλία (η οποία είναι σημαντικός πελάτης των κινεζικών ναυπηγείων), επιλέγεται ως πύλη εισόδου των κινεζικών προϊόντων προς την Ευρώπη. Παραλλήλως, η εξαγγελία για την ίδρυση ταμείου προς υποστήριξη ναυπηγήσεων εμπορικών πλοίων σε κινεζικά ναυπηγεία, με στόχο την προσέλκυση Ελλήνων εφοπλιστών ως πελατών, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του πώς το Πεκίνο ενισχύει την ανά τον κόσμο εμπορική του εξάπλωση. Από την άλλη πλευρά η Τουρκία έχει επιλεγεί ως συνεταίρος της κινεζικής αμυντικής βιομηχανίας. Κακά τα ψέματα, αλλά στον τομέα αυτό αν και οι Τούρκοι μπήκαν περίπου μια δεκαετία μετά από εμάς, μας έχουν φθάσει και μας έχουν ξεπεράσει. Κάνουν πλήρη τελική συναρμολόγηση μαχητικών αεροπλάνων, αναπτύσσουν δικά τους σχέδια πολεμικών πλοίων και έχουν αξιόλογη δυνατότητα στον τομέα των ηλεκτρονικών. Συνεπώς, αποτελούν πολύ πιο ελκυστική προοπτική συνεργασίας σε σύγκριση με την εγκαταλελειμμένη και παρακμάζουσα αμυντική βιομηχανία της Ελλάδος. Οι αποφάσεις των συνεργασιών αυτών, έχουν ληφθεί με γνώμονα το συμφέρον τα Κίνας. Αυτό είναι άλλωστε και το κριτήριο στο οποίο βασίζονται οι αποφάσεις των σοβαρών κρατών. Και οι Κινέζοι είναι σοβαροί. Η διεθνής πείρα αποδεικνύει ότι από την στιγμή που απέβαλλαν την εσωστρέφεια και έκαναν τη διείσδυσή τους στις διεθνείς αγορές, απεδείχθησαν εξαιρετικά αξιόπιστοι. Τιμούν την υπογραφή τους και τις συμφωνίες που συνάπτουν, μέχρι κεραίας. Έχουν όμως την εύλογη απαίτηση να πράξει το ίδιο και η άλλη πλευρά. Αυτός είναι ο κίνδυνος για την Ελλάδα. Διότι αν στην συνεργασία με τους Κινέζους επιδείξουμε την ελαφρότητα που μας χαρακτηρίζει συνήθως, οι επιπτώσεις θα είναι απρόβλεπτες και σίγουρα οδυνηρές. Επιπροσθέτως, τα πιθανά προβλήματα θα πρέπει να έχουν προβλεφθεί κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων, η προετοιμασία για τις οποίες πρέπει να γίνει με σοβαρότητα ανάλογη του μεγέθους της χώρας για την οποία συζητάμε. Οι Κινέζοι εργάζονται σκληρά στην προσπάθεια να διαμορφώσουν ένα καλύτερο αύριο για τους ιδίους και για την χώρα τους. Η κυβέρνησή τους δε, παρ’ ό,τι διατηρεί τον μανδύα μιας δήθεν κομμουνιστικής διακυβερνήσεως, εφαρμόζει πολιτικές που οδηγούν στην αξιοποίηση της διεθνούς συγκυρίας προς όφελος της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας της χώρας. Το κινεζικό μοντέλο οικονομικής πολιτικής παρ’ όλον τον συγκεντρωτισμό που χαρακτηρίζει την χώρα και παρ’ όλα τα «βάρη» που μπορεί να του κληροδότησαν οι δεκαετίες της μαοϊκής διακυβερνήσεως, αποδεικνύεται πολύ πιο πρακτικό και πολύ λιγότερο γραφειοκρατικό από αυτό της Ελλάδος. Παρά το γεγονός ότι η χώρας μας ευρίσκεται στον πυρήνα του δυτικοευρωπαϊκού φιλελευθέρου γίγνεσθαι. Ο κρατισμός και η γραφειοκρατία που ευθύνονται για την οικονομική κατάρρευση της χώρας εξακολουθούν να πλανώνται ως εφιάλτης και να ορθώνουν εμπόδια στην οιανδήποτε προσπάθεια παραγωγικής επενδύσεως.

Ευθύμιος Π. Πέτρου