Μουφτή αντί Χάλκης θέλει ο Ταγίπ

Χωρίς να περιμένει απάντηση στην περίφημη επιστολή που έστειλε στον έλληνα πρωθυπουργό, όπου έθετε και θέμα μειονότητας, συναντήθηκε πριν από μερικές μέρες με τον πρόεδρο της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Τουρκικής Μειονότητας της Θράκης», Αχμέτ Μετέ.
Η συνάντηση παρέμεινε άγνωστη μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όταν ο «Σύλλογος Αλληλεγγύης Τούρκων Δυτικής Θράκης» (ο πρόεδρος του οποίου συνόδευσε τον Α. Μετέ) εξέδωσε δελτίο τύπου που κυκλοφόρησε στην Τουρκία. Σύμφωνα με αυτό, ο τούρκος πρωθυπουργός τούς ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να ανοίξουν τη Σχολή της Χάλκης, εάν δεν δοθούν ανταλλάγματα για τη μειονότητα της Θράκης.

Το γεγονός προκάλεσε εκνευρισμό στην ελληνική κυβέρνηση, στελέχη της οποίας το χαρακτηρίζουν «ανάμειξη στα εσωτερικά της χώρας» και δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να απαντήσουν.
Στις στιχομυθίες που περιλαμβάνονται στο δελτίο τύπου, ο Τ. Ερντογάν φέρεται να λέει με τον γνωστό γλαφυρό τρόπο του: «Αν τώρα εσύ (Ελληνα) δεν πεις επισήμως "σε αναγνωρίζω" στον μουφτή που έχουν εκλέξει οι πολίτες μου στη δυτική Θράκη και αναγνωρίζεις ως μουφτή ένα άτομο που έχεις διορίσει εσύ, τότε με συγχωρείς, φίλε»...
Είπε ακόμα ότι η χώρα του έχει κάνει ήδη τα «στραβά μάτια» σε κάποια θέματα, όπως σε αυτό σχετικά με την εκλογή του Οικουμενικού Πατριάρχη. «Αυτοί που συγκροτούν την Ιερά Σύνοδο, σύμφωνα με τη συνθήκη της Λοζάνης, πρέπει να είναι δικοί μας πολίτες. Αυτή τη στιγμή δεν είναι. Εμείς δείξαμε κατανόηση σε αυτό το θέμα. Όμως αυτοί τι έκαναν; Δεν μπορούν να ανεχθούν ούτε καν τη λέξη "Τούρκος" στη Δυτική Θράκη». Χαρακτήρισε, μάλιστα, την ελληνική κυβέρνηση πανικόβλητη, εξαιτίας της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου με την οποία επιτρέπεται η δημιουργία «τουρκικών» συλλόγων.
Ελληνική αμηχανία
Στην ελληνική κυβέρνηση δεν δείχνουν πανικόβλητοι -όπως τους χαρακτηρίζει ο Ερντογάν- αλλά αμήχανοι. Παρά το έντονο προσωπικό ενδιαφέρον του έλληνα πρωθυπουργού για τη μειονότητα, δεν προχωρεί σε αποφάσεις, ούτε αποκρούει τα επιχειρήματα των Τούρκων. Ο Γ. Παπανδρέου θέλει να αποφύγει κυρίως εσωτερικές αντιδράσεις, καθώς δεν ξεχνά τις επιθέσεις που είχε δεχθεί παλαιότερα, όταν είχε ταχθεί υπέρ του δικαιώματος του εθνικού αυτοπροσδιορισμού των μουσουλμάνων της Θράκης.
Πέρα από το πολιτικό παιχνίδι της Τουρκίας με τους μουσουλμάνους της Θράκης, η κυβέρνηση πρέπει να απαντήσει για τις ελλείψεις σχολείων στη μειονότητα, τα προβλήματα με τη διαχείριση των βακουφίων, αλλά και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που την καταδικάζει για την απαγόρευση των «τουρκικών συλλόγων». Επίσης, δεν έχει πάρει θέση για τη σαρία που εφαρμόζεται στη μειονότητα, υποβιβάζοντας τη γυναίκα και καταπατώντας τα δικαιώματά της.
Ελληνικοί διπλωματικοί κύκλοι επισημαίνουν ότι η Τουρκία ζητάει να εκλέγει η μειονότητα τον μουφτή και να έχει και δικαστικές αρμοδιότητες, ενώ κανένα από τα δύο δεν επιτρέπεται στην Τουρκία. Οπως δεν επιτρέπεται και στους συλλόγους της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη να ονομάζονται «ελληνικοί», και στους ομογενείς να λέγονται Ελληνες, αντί «Ρωμιοί».
Η ελληνική κυβέρνηση, ωστόσο, ακολουθεί άλλη τακτική και δεν θέτει στην ατζέντα με τα ελληνοτουρκικά θέματα την καταπάτηση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας, ούτε οι ομογενείς της Πόλης παροτρύνονται να προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων.