Έτοιμο τελικό πλαίσιο λύσεως στην Κύπρο

ΚΑΙ ολοκληρωμένο σχέδιο λύσεως του Κυπριακού υπάρχει και συγκεκριμένη διαδικασία προαγωγής του θα ενεργοποιηθεί τις επόμενες εβδομάδες, με στόχο την «κατά φάσεις» επιβολή του.
Όπως το «ΠΑΡΟΝ» είναι σε θέση να γνωρίζει: Το σχέδιο δεν απέχει πολύ από εκείνο που ο Κυπριακός Ελληνισμός απέρριψε με το δημοψήφισμα του 2004. Αλλά κάποιες παράμετροί του έχουν πράγματι βελτιωθεί, ενώ έχουν επίσης αφεθεί κάποια κενά προκειμένου να διαμορφωθούν τελικά, ανάλογα με το αποτέλεσμα του «πάρε δώσε» που θ' αρχίσει τον Σεπτέμβρη.

Άριστα ενημερωμένες πηγές αποκαλύπτουν στο «ΠΑΡΟΝ» ότι: Σε διάφορες επαφές του το τελευταίο δεκαπενθήμερο ο σουηδός υπουργός Εξωτερικών έχει αναφερθεί με βεβαιότητα σε «τελικό διαπραγματευτικό στάδιο» και σε «πλαίσιο μέσα στο οποίο ήδη ολοκληρώνεται το εκμαγείο λύσεως». Ταυτόχρονα και ο ίδιος -του οποίου ο ρόλος είναι «σιωπηλά πρωταγωνιστικός»- αλλά και άλλοι διπλωμάτες, εκτιμούν ότι μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου θα τεθεί επί τάπητος «κατ' αρχήν διευθέτηση» (εν είδει ενδιαμέσων ρυθμίσεων) ώστε να υπάρξει υπέρβαση των περιπλοκών που απειλούνται στις τουρκοκοινοτικές σχέσεις. Με τελικό βεβαίως στόχο, νέα χωριστά δημοψηφίσματα τον ερχόμενο Απρίλιο το αργότερο, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.
Τα κενά που αφέθησαν αφορούν κυρίως: α) Το εδαφικό, που θ' αποβεί αντικείμενο σκληρού παζαρέματος, πάνω στη βάση του Σχεδίου Ανάν, με τους Τούρκους να διεκδικούν ευρύτερη περιοχή της Μόρφου, μεγάλο μέρος της οποίας και θα επιστραφεί στους νόμιμους κατοίκους της. β) Το σχήμα και τη νομή της κεντρικής (εκτελεστικής) εξουσίας, με την ελληνική πλευρά να επιμένει σε Προεδρικό σύστημα (εκ περιτροπής φυσικά) και η τουρκική σε σύστημα Προεδρικού Συμβουλίου (α λα Ελβετία) όπως προνοούσε το Σχέδιο Ανάν.
Το πού θα καταλήξουν θα εξαρτηθεί από τη διαμόρφωση της εκ περιτροπής νομής της Προεδρίας, είτε του ενός συστήματος, είτε του άλλου. Με την ελληνική να έχει αποδεχθεί ήδη την αναλογική άσκηση του υπάτου αξιώματος. Και την αρχή ότι: Όταν ο Πρόεδρος θα είναι Έλληνας, ο υπουργός Εξωτερικών θα είναι πάντοτε Τούρκος. Και το αντίστροφο. Όπως βεβαίως και ο Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας.
Το θέμα των εγγυήσεων
Όπως ακριβώς γίνεται αντιληπτό, ενώ το γενικό πλαίσιο λύσεως έχει προδιαγραφεί, απομένουν οι λεπτομέρειες του παζαρέματος. Που δεν αφορά το πλαίσιο, αλλά τις λεπτομέρειες των ρυθμίσεων οι οποίες απαιτούνται. Με τελευταίο και κρίσιμο ζήτημα εκείνο των Εγγυήσεων. Στις οποίες και η Άγκυρα και το Λονδίνο (ιδιαίτερα το δεύτερο) εμμένουν και θεωρούν ως εκτός συζητήσεως. Η Άγκυρα όμως αφήνει να νοηθεί ότι: Εφόσον η ίδια καταστεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, τότε μπορεί να συζητήσει διαφοροποίηση των Συνθηκών ή και αναίρεσή τους.
Οι Συνθήκες Συμμαχίας και Εγγυήσεως θεωρούνται διεθνείς και δεν μπορούν μονομερώς να τροποποιηθούν, υποτίθεται. Αλλά εκείνο που κυρίως τις στηρίζει είναι το «βρετανικό κεκτημένο» και τα στρατηγικά συμφέροντα που αυτό διαλαμβάνει. Καλύπτοντας ουσιαστικά και διασφαλίζοντας τα «κυρίαρχα εδάφη των βάσεων», τα οποία συμποσούνται στα κάπου 99 τετραγωνικά μίλια. Δηλαδή πέραν των 150 τ. χλμ. Με τη Βρετανία να ελέγχει μεγάλο μέρος της ακτογραμμής και να διεκδικεί τόσο χωρικά ύδατα όσο κι εναέριο χώρο! Γι' αυτό και η συμπαράταξή της με την Άγκυρα σε ό,τι αφορά τις Συνθήκες Εγγυήσεως. Γιατί πέραν των δύο μεγάλων βάσεων, η Αγγλία κέκτηται δικαιώματα σε άλλες είκοσι περίπου περιοχές της Μεγαλονήσου.
Η Αθήνα «κάτι γνωρίζει»
Ενώ η Λευκωσία σε κάποιο τουλάχιστον βαθμό αντιδρά σ' αυτά που προάγονται και κυρίως στη βιασύνη κάποιων (όπως των Σουηδών, που ακολουθούν σαφώς εκβιαστική πολιτική), η Αθήνα προτιμά ρόλο παρατηρητή. Ενώ γνωρίζει τα τεκταινόμενα. Όπως και κάποιοι κύκλοι της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως (του λεγόμενου εκσυγχρονιστικού πυρήνα), που ακολουθούν την ίδια τακτική όπως και με το Σχέδιο Ανάν. Υπό το φως δε αυτών των δεδομένων, αναμένεται η εκδήλωση σκληρών πιέσεων στη Λευκωσία, προκειμένου να κινηθεί ταχύτερα και κυρίως συναινετικά.