Μια ενδιαφέρουσα μελέτη για την "επίλυση" του Κουρδικού Ζητήματος και μερικές φωτογραφίες...

Του Σάββα Καλεντερίδη
Πρόσφατα και εν όψει εξελίξεων γύρω από το Κουρδικό Ζήτημα, το Ιδρυμα Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών της Τουρκίας (TESEV) συνέταξε μια ενδιαφέρουσα μελέτη για την "επίλυση" του Κουρδικού Ζητήματος (διαβάστε την εδώ), τα βασικά στοιχεία της οποίας συζητήθηκαν κατά την τελευταία σύσκεψη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας της Τουρκίας (ΣΕΑ).

Εν όψει της επίσκεψης Ομπάμα στην Άγκυρα, ο κυριώτερος σκοπός της οποίας, σύμφωνα με τις δικές μας εκτιμήσεις, είναι η "διευθέτηση" του Κουρδικού, ελλείψει ελληνικών κειμένων για το ζήτημα, αφού η ελληνική πολιτική διανόηση περί άλλων τυρβάζει, προτείνουμε την ανάγνωση της συγκεκριμένης μελέτης, η οποία, αν μη τι άλλο, μας δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσουμε μια εικόνα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το Κουρδικό Ζήτημα και τις τάσεις που αναπτύσσονται γύρω από την "επίλυσή" του.
Επίσης, για να αποκτήσουμε μια εικόνα για το τί ακριβώς σημαίνει για την Τουρκία το Κουρδικό, σας προτείνουμε μια περιήγηση στις φωτογραφίες από τον πρόσφατο εορτασμό του Νεβρόζ (21 Μαρτίου) που παρατίθενται εδώ.
Επειδή και στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το "μια εικόνα χίλιες λέξεις", ο αναγνώστης μπορεί να βγάλει αβίαστα συμπεράσματα του "βάρους" που σηκώνει η Τουρκία με το Κουρδικό και να εκτιμήσει το κατά πόσο δικαιολογείται η υποχωρητικότητα της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία, μια χώρα που στην ουσία αδυνατεί να ελέγξει το ένα τέταρτο της δικής της επικράτειας, όπου είκοσι εκατομμύρια άνθρωποι ζητούν την ελευθερία τους.
Επίσης, διαρκούσης της κατοχής της Κύπρου και όντων εν εξελίξει των διεκδικήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο, αβίαστα μπορεί να ξεχωρίσει κανείς το "ποιός είναι ο εχθρός και ποιός ο φίλος" ανάμεσα στους Τούρκους και τους Κούρδους, παρά την πολύ καλή δουλειά που ομολογουμένως έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν διάφορα κέντρα, για να πείσουν την ελληνική κοινή γνώμη "πόσο καλοί είναι οι Τούρκοι" από τη μια μεριά και από την άλλη, "πόσο κακοί είναι οι Κούρδοι, που μας πετάλωναν και μας έσφαξαν και πόσο κακός ήταν ο Οτζαλάν, που ήθελε να μας μπλέξει σε πόλεμο με τους καλούς Τούρκους, στους οποίους καλά κάναμε και τον παραδώσαμε".
Τα συμπεράσματα δικά σας...