Oι αντιθέσεις της Τουρκίας

της Ελίνας Γαληνού
Τέσσερα χρόνια αφ΄ότου η ΕΕ έδωσε στην Τουρκία το «πράσινο φώς» για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και οι ενδείξεις προς το παρόν δηλώνουν ότι η είσοδός της στην Ευρώπη είναι ακόμα πολύ μακριά...
Ποια είναι η πρόοδος που έχει σημειώσει η Τουρκία τόσο σε εσωτερικό όσο και διεθνές επίπεδο; Η Ελλάδα βέβαια που έδωσε την υποστήριξή της στη γείτονα χώρα, την γνωρίζει πολύ καλά. Δεν γνωρίζουμε βέβαια ακριβώς πόσο ολοκληρωμένη καταγραφή της χώρας είχε γίνει από τους Ευρωπαίους πριν την αρχή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Πιστεύουμε όμως ότι σε γενικές γραμμές, η κατάσταση της χώρας αυτής είναι αρκετά γνωστή, οπότε οι αμφιβολίες για το αν θα καταφέρει να φτάσει στον επιθυμητό στόχο είναι εύλογες σε μεγάλο βαθμό….
Και όταν λέμε «επιθυμητό στόχο» εννοούμε την πρόοδο που πρέπει να σημειώσει για να φτάσει τα δεδομένα μιας Ευρωπαϊκής χώρας. Μιας χώρας χωρίς τις έντονες αντιθέσεις που χαρακτήριζαν την Τουρκία μέχρι τις 3.10.05 και που συνεχίζουν δυστυχώς να την χαρακτηρίζουν ακόμα. Και οι αντιθέσεις αυτές δεν περιορίζονται μονάχα στις πολιτικές ιδεολογίες και τους θρησκευτικούς φανατισμούς αν και απ΄αυτά απορρέουν πολλά προβλήματα.

Η κατάσταση στο εσωτερικό της Τουρκίας, παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά μιας τριτοκοσμικής χώρας. Τα μεγάλα αστικά κέντρα διαθέτουν όλα τα «κομφόρ» του πολι-τισμού, όπως μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες με πλήρη σύγχρονο εξοπλισμό, πολυτέλειες, καταστήματα με δυτικές φίρμες, εμπορικά κέντρα, εταιρείες με σύγχρονες εγκαταστάσεις. Η τουρκική ελίτ είναι γλωσσομαθής , ταξιδεύει και διαβιεί σε πολυτελή σπίτια. Όμως αυτές οι εικόνες δεν συνιστούν ολόκληρη την Τουρκία εννοείται.
Διότι λίγα χιλιόμετρα έξω από τα αστικά κέντρα που προβάλλουν το εναρμονισμένο προς τα δυτικά πρότυπα πρόσωπο της Τουρκίας, λυπάσαι κυριολεκτικά τον άνθρωπο. Βλέπεις συνοικίες ολόκληρες από παράγκες χτισμένες πάνω στη λάσπη. Το μεγαλύτερο μέρος της τουρκικής περιφέρειας και των έσω της, αποτελείται από χωματόδρομους. Οσο απομα-κρύνεται κανείς από τα αστικά κέντρα, τόσο περισσότερους γαιδάρους και κάρα θα δεί και όλο σπανιότερα, οχήματα και λεωφορεία. Οι συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων στις( ουκ ολίγες) περιοχές αυτές, αγγίζουν την αθλιότητα. Μόνο οι συσκευές πλυντηρίων τους έλειπαν που δώρισε πρόσφατα ο Ερντογάν, όταν αρκετές περιοχές δεν έχουν κάν συνδεθεί με δίκτυο ύδρευσης…
Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Τουρκίας, ζεί κάτω από τέτοιες συνθήκες.. Φυλα-κισμένοι μέσα στις προλήψεις, στερημένοι από κάθε προοπτική προόδου. Μακριά από το φώς, τη γνώση, την πληροφόρηση που δικαιούται ο σημερινός πολιτισμένος άνθρωπος να απολαμβάνει. Με τι προυποθέσεις ν΄αναπτύξουν αυτοί οι άνθρωποι κρίση που θα τους επιτρέψει κάποια στιγμή να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον; Και πότε θα γεφυρωθούν τόσο μεγάλες αντιθέσεις αφού για την ώρα δεν έχει σημειωθεί καμιά αξιόλογη πρόοδος; Πότε και πώς θα διαχειριστεί η Τουρκία τα λεπτά ζητήματα των εθνικών μειονοτήτων ή θα αρχίσει να κατανοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα από μόνη της, χωρίς ξένες παρεμβάσεις; Μακάρι το μέλλον να διαψεύσει τις αμφιβολίες μας, αλλά για την ώρα η Τουρκία απέχει πολύ από τον ευρωπαικό δρόμο….