Ίμβρος-Τένεδος, σχεδόν αργά....

Από την Ελίνα Γαληνού
Τον περασμένο Ιούνιο, το Συμβούλιο της Ευρώπης επέδειξε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους (εναπομείναντες) ελληνικούς πληθυσμούς της Ιμβρου και Τενέδου, προτείνοντας υποστηρικτικά μέτρα υπέρ των Ελλήνων, τα οποία αποφασίστηκαν αφού πρωτύτερα καταγράφηκε η ...δραματική κατάσταση του ελληνικού στοιχείου που διαβιεί ακόμα στα
νησιά αυτά τα οποία μετά την Συνθήκη της Λωζάνης, περιήλθαν στην κατοχή της Τουρκίας.

Τα μέτρα αυτά αναφέρονται στην προστασία και ανακαίνιση μνημείων και εκκλησιών της Ιμβρου και Τενέδου, επιστροφή απαλλοτριωμένων περιουσιών, δυνατότητα διεκδίκησης ιδιοκτησιών από κληρονόμους, υποστήριξη της ελληνικής ορθόδοξης κοινότητας, συγκοινωνιακή σύνδεση με την Ελλάδα και άλλα σχετικά...Αναμφίβολα πρόκειται για μέτρα ευεργετικά υπέρ του ελληνικού πληθυσμού των νησιών αυτών και εκ πρώτης όψεως, η κίνηση αυτή του Συμβουλίου της Ευρώπης, μοιάζει εκτιμητέα. Ας μας επιτραπεί όμως να σταθούμε σε κάτι...Αφού η έκθεση "περί ελληνικού στοιχείου" προηγήθηκε της απόφασης για τη λήψη ανακουφιστικών μέτρων υπέρ των Ελλήνων, ασφαλώς οι αρμόδιοι θα γνώριζαν και τα πληθυσμιακά μεγέθη του εκεί ελληνικού στοιχείου...Θα ήξεραν ότι οι εναπομείναντες Ελληνες των δύο αυτών νησιών φτάνουν δε φτάνουν τους 300...Ολοι οι υπόλοιποι που κατά την Συνθήκη της Λωζάνης η Τουρκία είχε υποσχεθεί ενυπογράφως να σεβαστεί, αναγκάστηκαν να φύγουν γιατί "συνύπαρξη" με τους Τούρκους, είχε κάνει τον βίο τους αβίωτο. Και πολύ φοβούμαστε ότι ώσπου να εφαρμοστούν τα μέτρα προστασίας και υποστήριξης για τον υπάρχοντα ελληνικό πληθυσμό αυτών των νησιών, οι περισσότεροι δεν θα βρίσκονται κάν στη ζωή γιατί είναι ήδη υπερήλικες. Επομένως, ο ελληνισμός που θα ωφεληθεί απ΄αυτά τα ευεργετικά μέτρα ευρωπαικού ενδιαφέροντος, σε πόσο πληθυσμιακό... μέγεθος θα αντιστοιχεί;