Oı δημοσκοπήσεις στη “βόρεια Κύπρο”

Η σημερινή αγγλόγλωσση Hürriyet Daily News δημοσιεύει στις εσωτερικές της σελίδες άρθρο γνώμης του Yusuf Kanlı με τίτλο «Frustration in Northern Cyprus», στο οποίο αναφέρονται τα εξής:

Oı δημοσκοπήσεις στη “βόρεια Κύπρο” επισημαίνουν την ύπαρξη μιας βαθιάς απογοήτευσης εντός της “κυβέρνησης συνασπισμού”, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το μεγαλύτερο εταίρο του συνασπισμού αυτού, το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα [CTP] του “π/θ” Ferdi Sabit Soyer.


Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, κάποιος μπορεί εύκολα να συμπεράνει ότι οι Τ/κ εκλογείς είναι έτοιμοι να τιμωρήσουν το CΤP, διότι απέτυχε να εκπληρώσει τη δέσμευσή του των “εκλογών” του 2003, να «φέρει ένα τέλος στη διεθνή απομόνωση της βόρειας Κύπρου, ακόμη και αν μια επίλυση δεν μπορεί να επιτευχθεί στο νησί».

Η απογοήτευση στη “βόρεια Κύπρο” είναι τόσο βαθιά, λένε οι δημοσκοπήσεις, που σε περίπτωση που το δημοψήφισμα για το αποτυχημένο σχέδιο ειρήνευσης του Ανάν επαναλαμβανόταν σήμερα, το 53,8% των Τ/κ θα επέλεγε το «όχι», ενώ μόνο το 27,9% θα προτιμούσε το «ναι», με τους υπόλοιπους αναπο-φάσιστους να τείνουν προς την κατεύθυνση να ψηφίσουν και εκείνοι «όχι».

Παρόλη τη γενική δυσπιστία μας – συνεχίζει ο αρθρογράφος – προς τις δημοσκοπήσεις, πιστεύουμε ότι το αποτέλεσμα αυτό πρέπει να εκληφθεί από το CΤP και τον “πρόεδρο” Ταλάτ ως ένα ιδιαίτερα ηχηρό κάλεσμα. Η δημοσκόπηση αυτή δεν ήταν η πρώτη, που διενεργήθηκε πρόσφατα, η οποία έδειχνε μια τέτοια ριζοσπαστική αλλαγή των απόψεων του τ/κ “λαού”. Από μια άλλη δημοσκόπηση του περασμένου Ιουνίου είχε προκύψει ένα παρόμοιο αποτέλεσμα, δείχνοντας ότι το στρατόπεδο του «ναι», που ήταν υπέρ ενός συμβιβασμού, ακόμη και υπέρ μιας «πικρής» επίλυσης του Κυπριακού, άλλαξε από την επο-χή του δημοψηφίσματος του Απριλίου 2004, υπέρ του «όχι».

Παρομοίως, ενώ οι “εκλογές” του 2003 ήταν ένα θρίλερ, με τις 50 θέσεις του “κοινοβουλίου” μοιρασμένες εξ΄ ίσου μεταξύ των ομάδων του «ναι» και του «όχι» ή μεταξύ των αριστερών υπό την ηγεσία του CΤP και των συντηρητικών υπό την ηγεσία του Κόμματος Εθνικής Ενότητας [UBP], οι τελευταίες σφυγμομε-τρήσεις δείχνουν πως το UBP μάλλον θα κερδίσει περί το 46% των ψήφων στις 19 Απριλίου, ενώ οι ψή-φοι του CΤP θα πέσουν περίπου στο 25%.

Ακόμη και αν το UBP δεν μπορέσει να σχηματίσει την επόμενη “κυβέρνηση” αυτοδύναμο, οι συνολικές συντηρητικές θέσεις του “κοινοβουλίου” μπορεί πιθανόν να μην είναι άνετα επαρκείς για τη δημιουργία ενός εθνικιστικού συνασπισμού, αλλά πιθανότατα αρκετές, ώστε να αλλάξουν το τ/κ “σύνταγμα” χωρίς την ανάγκη συμβιβασμού με την Αριστερά.

«Γιατί αυτή η αλλαγή;», διερωτάται ο κ. Kanlı.

Οπωσδήποτε, υπάρχουν λόγοι για την αλλαγή της εκλογικής συμπεριφοράς στη “βόρεια Κύπρο”. Το 2004, οι Τ/κ ψήφισαν συντριπτικά υπέρ της υποστήριξης μιας λύσης. Το 2005, οι άνεμοι της αλλαγής και η ανάγκη για μια συμβιβαστική λύση ήταν ακόμη τόσο ισχυρές, που ο «συνήγορος της εθνικής υπόθε-σης» Rauf Denktaş εξαναγκάστηκε σε αποχώρηση και δεν επεδίωξε την επανεκλογή του. Έτσι, ο Τalat, που ήταν υπέρ της λύσης, έγινε ο Τ/κ “πρόεδρος”.

Τι υποσχέθηκαν Τalat και Soyer στον τ/κ “λαό” μεταξύ των ετών 2003 – 2005;

Είπαν στους Τ/κ ότι η συντριπτική τους ψήφος υπέρ της λύσης θα τύγχανε ανταμοιβής από την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, με την άρση της διεθνούς “απομόνωσης” της “βόρειας Κύπρου”, ακόμη και αν οι προσπάθειες ειρήνευσης ναυαγούσαν και το νησί δεν μπορούσε να επιλύσει το από δεκαετίες πρόβλημά του μεταξύ των δύο εθνοτικά, γλωσσικά και θρησκευτικά διαφορετικών ομάδων του πληθυσμού.

Οι προσπάθειες προς την κατεύθυνση της επίλυσης υπέστησαν ένα πολύ σημαντικό «πισωγύρισμα», όταν οι Ε/κ απέρριψαν το ειρηνευτικό σχέδιο Ανάν, στο δημοψήφισμα του 2004. Πέντε ημέρες αργότερα, οι Ε/κ ανταμείφθηκαν με την ένταξή τους στην Ε.Ε. παρά την αρνητική τους ψήφο, ενώ οι Τ/κ εξωθήθη-καν σε μια ακόμη πιο απρόβλεπτη διεθνή “απομόνωση”, εν είδει τιμωρίας.

Παρά την ανάληψη κάποιων κινήσεων κατευνασμού από Ε.Ε. και ΗΠΑ και παρότι μερικές χώρες επεφύ-λαξαν στον Τalat επίσημη υποδοχή, στην πραγματικότητα τίποτε δεν άλλαξε στη “βόρεια Κύπρο”, ανα-φορικά με τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των Τ/κ. Στις νέες συνομιλίες για το Κυπριακό, ο Τalat, ο οποίος, μέχρι τώρα, δεν ήταν ικανός να επιτύχει καμία σημαντική πρόοδο σε κανένα από τα θεμελιώδη ζητήματα, υποχώρησε στον εκβιασμό του Χριστόφια ότι «θα αποχωρήσει από τις συνομιλίες, εκτός ε-άν..» και δέχθηκε το αίτημα της ε/κ πλευράς για «μία υπηκοότητα, μία επικράτεια».

Τώρα, ο Τalat κάνει έκκληση στους Τ/κ, λέγοντας πως αν ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες του δεν λάβουν υπο-στήριξη στις “εκλογές” του Απριλίου, θα υπάρξει χάος στο νησί.

Η απάντηση των Τ/κ είναι η εξής: «Έχουμε μπουχτίσει! Ας είναι!», καταλήγει το άρθρο.