«Ουδείς εχέφρων μπορεί να κατανοήσει γιατί η Ελλάδα σπεύδει να διαπραγματευτεί με την Τουρκία»

Εάν όντως έτσι είναι, εάν πράγματι πολιτική είναι πρωτίστως το μήνυμα που εκπέμπει κάθε λόγος, κάθε πράξη, κάθε απόφαση και κίνηση του ηγέτη καθώς και κάθε πολιτικό γεγονός, είναι και επίκαιρο και ενδιαφέρον να αναρωτηθούμε: ποιο είναι το μήνυμα της επικείμενης επίσκεψης του Τούρκου Πρωθυπουργού, δέκα υπουργών του και πάνω από εκατό Τούρκων μεγαλοεπιχειρηματιών στην οικονομικά χειμαζόμενη, αυτήν την περίοδο, Ελλάδα”;
Με λίγα λόγια, πως αντιλαμβάνεται ο έλληνας πολίτης αυτήν την “επίσκεψη-απόβαση” της πολιτικής και επιχειρηματικής ηγεσίας της Τουρκίας σε αυτήν την πρωτόγνωρα δυσμενή για εμάς συγκυρία;
Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι αυτή θα είναι η πρώτη επίσκεψη ξένου ηγέτη μετά την προσφυγή της Ελλάδας στον Μηχανισμό Στήριξης Ευρώπης – ΔΝΤ και την υιοθέτηση του πιο σκληρού πακέτου οικονομικών μέτρων αυστηρής λιτότητας που έχουν γνωρίσει οι Έλληνες εδώ και δεκαετίες.

Ο κ. Ερντογάν έχει ήδη μιλήσει για την πρόθεση της Τουρκίας να συνδράμει οικονομικά την Ελλάδα. Πέραν αυτών, σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις σε Αθήνα και Άγκυρα, θα πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά συνεδρίαση “Μικτού ελληνο-τουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου”.
“Μικτό Υπουργικό Συμβούλιο” με άλλη χώρα δεν έχει υπάρξει ποτέ στο παρελθόν. Ούτε με παραδοσιακούς φίλους της Ελλάδας, όπως η Γαλλία, οι ΗΠΑ, η Ρωσία. Ούτε ακόμα και με την Κυπριακή Δημοκρατία.
Γιατί τώρα όλα αυτά;
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκρουσε με υπευθυνότητα τον κώδωνα της σοβαρότητας όταν, τόσο στη Βουλή των Ελλήνων, όσο και στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, υπογράμμισε προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν υπάρχουν σήμερα περιθώρια και προϋποθέσεις για μείζονες πρωτοβουλίες στα εθνικά θέματα, όταν η χώρα βρίσκεται σε θέση αδυναμίας.
Το αξιοσημείωτο είναι ότι και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κ. Πάγκαλος με την γνωστή τηλεοπτική δήλωσή του “δεν μπορείς να βάζεις κόκκινες γραμμές όταν διαπραγματεύεσαι από θέση αδυναμίας”, έχει κατ’ ουσίαν συμφωνήσει με την θέση του κ. Σαμαρά. Προφανώς όμως η γνώμη του κ. Πάγκαλου δεν θεωρήθηκε αρκετά πειστική από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, που έσπευσε να ανακοινώσει την εντατικοποίηση των λεγομένων διερευνητικών επαφών-στην ουσία διαπραγματεύσεων – Ελλάδας-Τουρκίας.
Ουδείς εχέφρων μπορεί να είναι αντίθετος με την ανάγκη συνεχούς διπλωματικής και πολιτικής προσπάθειας για την ελληνοτουρκική προσέγγιση και την πλήρη εξομάλυνση των σχέσεων μας με την Τουρκία. Ταυτόχρονα όμως, ουδείς εχέφρων και καλοπροαίρετος μπορεί να κατανοήσει γιατί η Ελλάδα σπεύδει – αυτήν τη στιγμή, από δυσμενή θέση – σε μια διαπραγμάτευση στην οποία η Άγκυρα συνεχίζει να θέτει όλα τα ζητήματα που θεωρεί ως “διαφορές” της με την Ελλάδα.
Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Δεν είναι ούτε αντιπολιτευτικό. Είναι η έκφραση ειλικρινούς και έντονου προβληματισμού για την σπουδή με την οποία η Κυβέρνηση επιταχύνει – τώρα – την “πολιτική καλής θελήσεως” προς την Άγκυρα, χωρίς αυτή να έχει μεταβάλει έστω και κατά κεραία τις γνωστές θέσεις και την πολιτική προκλήσεων έναντι της χώρας μας.
Ήταν τόσο δύσκολο, αλήθεια, να θέσουμε έστω και μια προϋπόθεση για την συγκρότηση του “μικτού ελληνο-τουρκικού υπουργικού συμβουλίου “;
Για ένα τέτοιο εγχείρημα δεν χρειάζεται, άραγε, να έχει προηγηθεί εμπέδωση ατμόσφαιρας ηρεμίας και αποφυγής προκλήσεων;
Δεν είναι λογικό, άραγε, ένα τέτοιο συμβούλιο να συνεδριάζει, χωρίς οι έλληνες υπουργοί να ανησυχούν μήπως την ίδια ώρα, ή τις αμέσως επόμενες ημέρες και εβδομάδες, τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη πετάξουν και πάλι πάνω από το Αγαθονήσι;
Μια τέτοια προϋπόθεση εκ μέρους της Ελλάδας θα ήταν χρήσιμη έστω και ως ένα είδος διερεύνησης του βαθμού ειλικρίνειας της “πολιτικής μηδενικών προβλημάτων” του κ. Νταβούτογλου.
Δυστυχώς αυτό δεν έγινε. Έτσι τώρα αναμένουμε με ενδιαφέρον αλλά και εύλογη ανησυχία την άφιξη του κ. Ερντογάν, των δέκα υπουργών του και των εκατό επιχειρηματιών που θα τον συνοδεύουν στην επίσκεψή του στην Ελλάδα, λίγες ημέρες μετά την προσφυγή μας στον “μηχανισμό στήριξης”…
“Πολιτική είναι συμβολισμοί” έλεγε ο F. Mitterrand…