Η Τουρκία "δαγκώνει" το χέρι που την τάιζε...

Το ΝΑΤΟ είναι ο οργανισμός που επί πενήντα χρόνια παρείχε πολιτική και κάθε άλλου είδους στήριξη στην Τουρκία, ως "αντιπαροχή" στις υπηρεσίες που παρείχε η Άγκυρα στον αγώνα του ΝΑΤΟ και της Δύσης εναντίον του κομουνιστικού μπλοκ. Η στήριξη αυτή, μάλιστα, είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τον Ελληνισμό, αφού θύμα της υπήρξαν ο Ελληνισμός της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, η Κύπρος, το Αιγαίο, μέχρι και οι Πομάκοι της Θράκης.

Ενώ, λοιπόν το ΝΑΤΟ ήταν αυτό που πρόσφερε πολύτιμη στήριξη σε εγκληματικές πολιτικές της Τουρκίας εναντίον γειτονικών χωρών και εναντίον των δημοκρατικών δυνάμεων, αλλά και των διαφόρων εθνικών, εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων που διαβιούν στο έδαφος της τουρκικής επικράτειας, η Τουρκία έρχεται να καθορίσει ακόμα και την εκλογή του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, μέσα από μια εξαιρετικά υποκριτική στάση απέναντι στη Δανία και συγκεκριμένα στο Δανό πρωθυπουργό Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.
Χαρακτηρίζουμε τη στάση της Τουρκίας υποκριτική, γιατί η τουρκική κυβέρνηση διαρρέει το ενδεχόμενο άσκησης βέτο στο πρόσωπο του Δανού πρωθυπουργού, χρησιμοποιώντας την ισλαμική πίστη. Συγκεκριμένα η Άγκυρα επικαλείται την υπόθεση των δανέζικων γελοιογραφιών που είχαν κυκλοφορήσει με θέμα τον προφήτη Μωάμεθ, ενώ η πραγματική αιτία της στάσης της Τουρκίας είναι η στήριξη που παρέχει η Κοπεγχάγη στου Κούρδους και συγκεκριμένα στο δορυφορικό κανάλι ROJTV.
Να σημειωθεί ότι η Τουρκία έχει επιχειρήσει πεισματικά αλλεπάλληλες φορές να επιβάλλει το κλείσιμο της λειτουργίας του κουρδικού καναλιού, παρότι η κυβέρνηση της Δανίας έχει δηλώσει ότι η λειτουργία του καναλιού δεν παραβιάζει το σύνταγμα και τους νόμους της χώρας. Παρέμβαση για το κλείσιμο του ROJ TV προς την κυβέρνηση της Δανίας φέρεται να έκανε στο παρελθόν και η αμερικανική κυβέρνηση, χωρίς αποτέλεσμα. Τη στάση του αυτή πληρώνει ο πρωθυπουργός της Δανίας, με τα προσκόμματα που βάζει η Άγκυρα στην εκλογή του πρωθυπουργού Ρασμούσεν στη θέση του ΓΓ του ΝΑΤΟ.
Η θητεία του νυν γενικού γραμματέα, Ολλανδού Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ εκπνέει στις 31 Ιουλίου, ενώ ο διάδοχός του αναμένεται να ορισθεί στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 3-4 Απριλίου.