Τουρκική Μαφία Λαθρομεταναστών

Tου Νίκου Χειλαδάκη

- Το τελευταίο καιρό έχει γίνει πολύς θόρυβος για την ανέγερση ενός τείχους στον Έβρο προς περιορισμό της λαθρομετανάστευσης. Πράγματι ένα αφελές σχέδιο που σίγουρα δεν θα αποφέρει σημαντικά αποτελέσματα καθώς πίσω από το τεράστιο αυτό κύμα ισλαμικής λαθρομετανάστευσης βρίσκετε ένας από τους κυριότερους «θεσμούς» της γειτονικής χώρας. Αυτός είναι η τουρκική μαφία. Ένα θέμα ταμπού για πολλούς ιθύνοντες μια τελείως απροστάτευτης χώρας όπως είναι η Ελλάδα. Ένας από τους κύριους τομείς δράσης που έχει αναπτύξει τις τελευταίες δεκαετίες η τουρκική μαφία είναι το τεράστιο δίκτυο διακίνησης λαθρομεταναστών, κάτι που σκόπιμα αγνοείται από τις ελληνικές αρχές κανθέ φορά που αναφέρονται στο τεράστιο αυτό πρόβλημα.

Ο τζίρος της τουρκικής μαφίας των λαθρομεταναστών που διακινεί εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες μέσω Τουρκίας στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες του δυτικού κόσμου, ανέρχεται σε πολλά εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Σε ένα πολύ κατατοπιστικό και αποκαλυπτικό άρθρο της τουρκικής εβδομαδιαίας επιθεώρησης, «Aksyon», στις 22/8/2005, αναφέρονταν ότι το συνολικό κέρδος της τουρκικής «Μαφίας Διακίνησης Λαθρομεταναστών» έφτανε από τότε στα 7 δις δολάρια. Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο η μεγάλη αυτή επιχείρηση άρχισε από τα μέσα της δεκαετία του ενενήντα. Όπως αναφέρονταν, το 1995 είχαν μεταφερθεί 11.362 λαθρομετανάστες από την Ασία στην Ευρώπη. Το νούμερο αυτό το 1999 αυξήθηκε στις 50 χιλιάδες ενώ το 2000, στις 94.514. Την περίοδο 2001-2004 ο αριθμός των λαθρομεταναστών έφτασε στις 292.637 με συνεχή κατακόρυφη ανοδική πορεία. Οι κυριότερες χώρες προέλευσης των λαθρομεταναστών, σύμφωνα με την τουρκική επιθεώρηση, ήταν Καύκασος, Ιράκ, Ιράν, Συρία, Λίβανος Πολλοί από αυτούς στην προσπάθεια τους να φτάσουν στα ελληνικά σύνορα έχαναν συχνά την ζωή τους καθώς οι συνθήκες μεταφοράς τους ήταν το λιγότερο άθλιες. Το άρθρο παρέθετε και ένα τιμολόγιο μεταφοράς που είχε οριστεί από την τουρκική μαφία σύμφωνα με το οποίο για χερσαία μεταφορά ζητούσαν 2,5-5 χιλιάδες δολάρια, για μεταφορά μέσω θαλασσής, 4-6 χιλιάδες δολάρια. Για το ίδιο θέμα της μαφίας λαθρομεταναστών σύμφωνα με μια ανταπόκριση του Αμερικανού δημοσιογράφου, Roger Koen, της αμερικανική εφημερίδας, New York Times, καθώς και της Herald Tribune από την Κωνσταντινούπολη, στις 28/12/2000, η Κωνσταντινούπολη από τότε είχε γίνει το μεγαλύτερο διεθνές κέντρο συγκέντρωσης λαθρομεταναστών. Όπως ανέφερε η ανταπόκριση, εκατοντάδες χιλιάδες από λαθρομετανάστες περίμεναν τις απαραίτητες διαδικασίες από την τουρκική μαφία για να περάσουν οι περισσότεροι από αυτούς στην Ελλάδα και στην Ιταλία. Οι άνθρωποι αυτοί μεταφέρονταν κυρίως από τα ανατολικά σύνορα της Τουρκίας συχνά σε άθλιες συνθήκες και στοιβάζονταν κατά εκατοντάδες σε σπίτια που είχε νοικιάσει η τουρκική μαφία, περιμένοντας το «μαγικό διαβατήριο» που θα αγοράσουν από τους Τούρκους μαφιόζους για να μπορέσουν να φύγουν προς την Δύση. Κατά καιρούς, σύμφωνα με την αμερικανική ανταπόκριση, μετά από διαμαρτυρίες διαφόρων δυτικών χωρών γίνονται κάποιοι έφοδοι από την τουρκική αστυνομία σε αυτά τα «κρησφύγετα» και ανακαλύπτονται δεκάδες λαθρομετανάστες που βρίσκονται σε οικτρή κατάσταση, περιμένοντας την πολυπόθητη φυγή.
Ένα μεγάλο μέρος του τζίρου αυτής της γιγάντιας επιχείρησης μεταφοράς λαθρομεταναστών, γίνονταν και από τα πλαστά διαβατήρια. Σύμφωνα με τους Αμερικανούς ανταποκριτές, στην Κωνσταντινούπολη και γενικότερα στην Τουρκία έχει αναπτυχθεί μια τεράστια βιομηχανία παραγωγής πλαστών διαβατηρίων που αποδίδει τεράστια κέρδη στους ιδιοκτήτες της. Τα διαβατήρια πουλιούνταν σε πολύ υψηλές τιμές και είναι περιζήτητα στους λαθρομετανάστες γιατί θεωρούν ότι με αυτά θα μπορέσουν να φύγουν και να σωθούν. Έτσι όπως αποκαλύπτονταν ένα διαβατήριο Δανίας στοίχιζε μέχρι και 9 χιλιάδες δολάρια, ενώ αν κάποιος το επιθυμούσε υπήρχε ακόμα και διαβατήριο Ηνωμένων Πολιτειών το οποίο θα κόστιζε σε αυτόν που θα το έπαιρνε μέχρι και 14 χιλιάδες δολάρια. Σημειωτέων ότι η απόκτηση ενός πλαστού διαβατηρίου δεν σήμαινε ότι και ο κάτοχος του αυτομάτως έλυσε το πρόβλημα του και μπορούσε να διακινηθεί στην χώρα αυτή από την Τουρκία. Σε πολλές περιπτώσεις οι λαθρομετανάστες που πλήρωναν πανάκριβα για αυτά τα διαβατήρια στη προσπάθεια τους να φύγουν είχαν οικτρή τύχη. Οι περισσότεροι λαθρομετανάστες, όπως ανάφεραν οι ανταποκρίσεις, ήταν Κούρδοι, Ιρακινοί, Ιρανοί, κάτοικοι χωρών της Ινδικής χερσονήσου, Αφγανοί, ακόμα και από αφρικάνικες χώρες, Τυνήσιοι, Παλαιστίνιοι, ενώ συχνά υπήρχαν και από χώρες της λατινικής Αμερικής. Εκτός από τους Τούρκους μαφιόζους που διακινούσαν μεγάλο μέρος των λαθρομεταναστών κερδίζοντας τεράστια ποσά, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχαν αρχίσει να δραστηριοποιούνται και αραβικής καταγωγής μαφιόζοι, κυρίως Τυνήσιοι και Μαροκινοί, οι οποίοι επίσης είχαν ανοίξει κέντρα στην Κωνσταντινούπολη για την διακίνηση λαθρομεταναστών προς την Δυτική Ευρώπη.
Την κατάσταση αυτή οι Αμερικανοί ανταποκριτές προσπάθησαν να εκθέσουν στον τότε Τούρκο υπουργό Δικαιοσύνης, Hikmet Samı Türk, επισημαίνοντας του την ανάγκη να ληφθούν κάποια μέτρα. Η απάντηση όμως που πήραν ήταν ότι η μεγάλη πολιτική αστάθεια των χωρών που συνορεύουν με την Τουρκία στα ανατολικά της σύνορα, καθώς και η παρατεταμένη πολιτική και κοινωνική κρίση στις χώρες αυτές, είχαν εντείνει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα και έκαναν ακόμα πιο δύσκολη την αντιμετώπιση του από τις τουρκικές αρχές. Η κατάσταση μετά την επικράτηση το 2002 των Ισλαμιστών του Ταΐπ Ερντογάν όχι μόνο δεν άλλαξε, αλλά αντίθετα η μαφία της διακίνησης λαθρομεταναστών αναπτύχτηκε ακόμα περισσότερο. Είναι χαρακτηριστική εδώ μια μεγάλη έρευνα που έκανε το 2009 για το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης το «Εμπορικό Επιμελητήριο της Κωνσταντινούπολης», (Instanbul Ticaret Odasi), η οποία ανέφερε ότι μετά από το 2008 το πρόβλημα των λαθρομεταναστών είχε πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και πως κάθε χρόνο εισέρχονται στην Τουρκία περί τις 300.000 λαθρομετανάστες, προερχόμενοι από τα ανατολικά και νοτιοανατολικά σύνορα της χώρας. Οι λαθρομετανάστες αυτοί στη συνέχεια, μέσω της τουρκικής μαφίας της λαθρομετανάστευσης, κατευθύνονται προς τα κέντρα συγκέντρωσης που είναι στα δυτικά παράλια καις τις μεγάλες πόλεις της Τουρκίας, Σμύρνη, Κωνσταντινούπολη, Αδριανούπολη, και Αϊδινίο για να προωθηθούν στην Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό, όπως αναφέρονταν, ότι ολόκληρες συνοικίες της Κωνσταντινούπολης χρησίμευαν σαν τόπος συγκέντρωσης χιλιάδων λαθρομεταναστών που συγκεντρώνονταν από την τουρκική μαφία. Οι λαθρομετανάστες αυτοί στοιβάζονταν από την μαφία σε άθλιες συνθήκες, για να προωθηθούν προς τα δυτικά. Γνωστές συνοικίες που βρίσκονται στην ευρωπαϊκή ακτή της Κωνσταντινούπολης, όπως το Bakırköy, Gazi Osmanpaşa, Eğüp, Bayrampaşa, Bağcılar, ακόμα και κεντρικότερες όπως Beyoğlou, ŞiŞli, και Fatih, συχνά γίνονται το επίκεντρο επιχειρήσεων της τουρκικής ασφάλειας, η οποία υποτίθεται πως προσπαθεί να βάλει κάποια τάξη στο φαινόμενο της συγκέντρωσης λαθρομεταναστών χωρίς φυσικά ουσιαστικά αποτελέσματα. Αλλά και στην Σμύρνη, που βρίσκεται ένα βήμα πριν από τα ελληνικά νησιά, τα οποία θεωρούνταν έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωση, η εικόνα ήταν η ίδια και ακόμα χειρότερη. Γνωστές περιοχές της Σμύρνης, όπως το Aliağa και η Urla, και δυτικότερα το γνωστό λιμάνι του Çeşme, ήταν τόπος συγκέντρωσης χιλιάδων λαθρομεταναστών που ετοιμάζονταν να προωθηθούν στην Δύση. Επίσης μεγάλη βάση συγκέντρωσης αναφέρονταν η πόλη του Aydın, νοτιοανατολικά της Σμύρνης, η περιοχή γύρω από την Muğla, που βρίσκεται απέναντι από τα Δωδεκάνησα, στα βόρεια παράλια του τουρκικού Αιγαίου το Ayvali, όπου επίσης η τουρκική μαφία συγκέντρωνε λαθρομετανάστες και τους προωθούσε συχνά με λαστιχιένες βάρκες στα ελληνικά νησιά, το λιμάνι του Çanak Kale στην αρχή του Ελλησπόντου, βορειοτέρα, στο ευρωπαϊκό έδαφος της Τουρκίας στην ανατολική Θράκη η Edirne, (Αδριανούπολη), η οποία τα τελευταία χρόνια είχε επίσης κατακλυστεί από χιλιάδες λαθρομετανάστες με προορισμό την Ευρώπη και το Uzun Köprü, που βρίσκεται ένα βήμα πριν από τα ελληνικά σύνορα στον Έβρο
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι πως η συντριπτική πλειοψηφεία όλων αυτών των λαθρομεταναστών που μεταφέρονται από την τουρκική μαφία, κερδίζοντας τεράστια ποσά για τα ταμεία της, είναι μουσουλμάνοι. Συνεπώς όλη αυτή η επιχείρηση λειτουργεί σαν ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα «εργαλεία» εξισλαμισμού της Ελλάδας. Ολόκληρε στρατιές συχνά απελπισμένων μουσουλμάνων που έχουν μια μεγάλη περιφρόνηση για τις πολιτιστικές και θρησκευτικές μας αξίες δημιουργούν μια απειλητική σκιά πάνω από την χώρα μας αλλά και πάνω από όλη την Ευρώπη. Οι στρατιές αυτές έχουν συχνά και πολιτική κάλυψη από διάφορες «προοδευτικές» οργανώσεις που επικαλούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα εξυπηρετώντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο την τουρκική μαφία της λαθρομετανάστευσης. Αυτό το «κόλπο» το έχουν ήδη καταλάβει πολλές ευρωπαϊκές χώρες όπως Ιταλία, Ισπανία, Γερμανία, Γαλλία, που έχουν λάβει αυστηρά μετρά περιορισμού της λαθρομετανάστευση. Εμείς μόλις τώρα ανακαλύψαμε την «Αμερική» και προσπαθούμε με ασήμαντους «φράκτες», όπως χαρακτήρισε περιπαικτικά ο Ερντογάν το σχέδιο κατασκευής του τείχους στον Έβρο, να αντιμετωπίσουμε την μεγαλύτερη ίσως απειλή στην σύγχρονη ιστορία μας.

zoiforos