Κίνηση στρατηγικής των Τούρκων στον Έβρο; (ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ)

Αδιασταύρωτες, μέχρι στιγμής, πληροφορίες, αναφέρουν αυξημένη κινητικότητα των Τουρκικών στρατευμάτων κατά μήκος του ποταμού Έβρου! Μάλιστα, η διάταξη χαρακτηρίζεται καθαρά επιθετική και δεν έχει υπάρξει παρόμοιά της από τους Βαλκανικούς Πολέμου και μετά…
Η συγκεκριμένη πληροφορία, δεν έχει καταστεί δυνατόν μέχρι στιγμής να διασταυρωθεί, όμως η κινητικότητα των τουρκικών στρατευμάτων έχει παρατηρηθεί πως αυξάνεται συνεχώς κατά το τελευταίο εξάμηνο. Μάλιστα, μετά από πρόσφατη ενίσχυση της Στρατιάς Ανατολικής Θράκης με ιδιαίτερα αυξημένο αριθμό αρμάτων μάχης, αλλά και την αριθμητική ενίσχυση δυνάμεων προσπέλασης υδάτινων κωλυμάτων, το Ελληνικό Πεντάγωνο δείχνει να ανησυχεί ιδιαίτερα.

Οι λόγοι ανησυχίας δεν έγκεινται τόσο για τα βόρεια σύνορα της χώρας και συγκεκριμένα για τον ποταμό Έβρο, όσο για τα νησιά που δείχνουν να έχουν στοχοποιηθεί από τις συνεχείς και ολοένα αυξανόμενες ποσοτικά και ποιοτικά παραβιάσεις του Ελληνικού εναέριου αλλά και υδάτινου χώρου. Ο Έβρος θεωρείται ένα φυσικό σύνορο και αποτελεί ένα σοβαρό στρατιωτικό πλεονέκτημα της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία. Στην μοναδική περίπτωση που ο τουρκικός στρατός θα ήθελε να ενισχύσει την Στρατιά Αν. Θράκης, είναι μόνο εάν θέλει να αμυνθεί για την περίπτωση αντιποίνων σε περίπτωση που υπάρξει Τουρκικό χτύπημα σε κάποιο ελληνικό νησί…
Έτσι, οι Επιτελείς του Ελληνικού Πενταγώνου, δείχνουν να ανησυχούν ιδιαίτερα, μετά και από την αποκάλυψη των επικείμενων συζητήσεων της Τουρκίας με την Αίγυπτο για οριοθέτηση και μετέπειτα εκμετάλλευση της ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου. Μόνο που, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, παρά μόνο εάν το Καστελόριζο θεωρηθεί τουρκικό νησί!!!
Τι πραγματικά συμβαίνει και γιατί το τελευταίο δεκάμηνο ο Ελληνικός στρατός έχει ιδιαίτερα αυξημένη δραστηριότητα, με συνεχείς ασκήσεις των Ελληνικών στρατιωτικών μονάδων σε συνοριακές περιοχές μία τουλάχιστον εβδομάδα κάθε μήνα; Από την άλλη, σε τι αποσκοπούν οι κινήσεις των Τούρκων στρατηγών, οι οποίοι δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και δείχνουν διατεθειμένοι να φτάσουν αλλά και να ξεπεράσουν τα άκρα;
Πρόκειται απλά για κινήσεις στρατηγικής πάνω σε μία ιδιότυπη σκακιέρα, όπου οι στρατηγοί των δύο πλευρών αποφάσισαν να «παίξουν»; Ή μήπως πρόκειται για μία σειρά κινήσεων προετοιμασίας για κάτι μεγαλύτερο και σοβαρότερο;
Εάν τολμήσουμε να αναλύσουμε τα γεγονότα, θα διαπιστώσουμε πως μία σύρραξη μεταξύ των δύο κρατών αποκλείεται για πολλούς και σοβαρούς λόγους. Ένας από τους λόγους αυτούς είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση και η θέληση της Τουρκίας να μπει σε αυτήν. Ένας άλλος σοβαρότατος λόγος είναι πως ο Λευκός Οίκος, το τελευταίο που θα επιθυμούσε, είναι μία ένοπλη –έστω και περιορισμένη χρονικά σε ώρες ή ημέρες- σύγκρουση μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, η οποία θα λειτουργήσει ως τροχοπέδη στην ανάπτυξη των ενεργειακών του σχεδιασμών στην περιοχή. Επίσης, είναι λίγο δύσκολο για την Τουρκία να αναπτυχθεί απέναντι στην Ελλάδα και να ξεχάσει τον Κουρδικό παράγοντα, ο οποίος θεωρείται οπλισμένη βόμβα έτοιμη να εκραγεί καλύπτοντας το μεγαλύτερο μέρος της τουρκικής επικράτειας. Όμως, και ο παράγοντας «τουριστική οικονομία» με σειρά επενδύσεων –κυρίως ξένων κεφαλαίων- λειτουργεί αποτρεπτικά για τους στρατοκράτες της Άγκυρας, οι οποίοι εάν τολμήσουν να επιτεθούν στην Ελλάδα, θα θεωρηθούν εχθροί της Τουρκίας επειδή εμποδίζουν την οικονομική της ανάπτυξη.
Από την άλλη πλευρά, με δεδομένη την ακυβερνησία που επικρατεί στην Ελλάδα και την ανοιχτή αμφισβήτηση της κυβέρνησης Καραμανλή, με το στοιχείο της λαθρομετανάστευσης και των πιθανών πρακτόρων της ΜΙΤ ή φονταμενταλιστών που έχουν παρεισφρήσει στην χώρα μας ως πρόσφυγες, αλλά και με την δράση των «τρομοκρατικών ομάδων» τύπου «Σέχτα», φαίνεται πως ίσως να είναι η ιδανική στιγμή για ένα ακαριαίο σε δύναμη και σε ταχύτητα χτύπημα (πιθανότατα σε κάποιο κατοικημένο νησί). Η Ελλάδα πολύ δύσκολα θα μπορέσει να αντιδράσει, κυρίως λόγω των πολύ ανοιχτών θαλασσίων συνόρων αλλά και των αποστάσεων που θα πρέπει να καλύψει το Ελληνικό ναυτικό, και θα αναγκαστεί να πέσει σε καθεστώς συζητήσεων, μετά από ανακοίνωση «παύσης των εχθροπραξιών» από την Τουρκική πλευρά. Ένα γρήγορα και δυνατό χτύπημα, ίσως αποδώσει στους Κεμαλιστές στρατηγούς την αίγλη που έχασαν από τα χτυπήματα του Ερντογάν, αλλά ίσως και να περιπλέξει πολύ περισσότερο την κατάσταση ακόμη και στο εσωτερικό της Τουρκίας…
Μπορούν οι Τούρκοι να κάνουν το πρώτο χτύπημα; Σαφέστατα μπορούν, αλλά είναι σίγουρο πως δεν επιθυμούν να φανεί σαν δική τους επιθετική ενέργεια, αλλά σαν Ελληνική… για να μπορέσουν στη συνέχεια να εκμεταλλευτούν τις «εντυπώσεις» και κάτω από την ένοχη ανοχή του διεθνή παράγοντα, να τολμήσουν αυτό που επί δεκαετίες ονειρεύονται, δηλαδή την αρπαγή ενός Ελληνικού νησιού. Άλλωστε, οι αμφισβητήσεις ακόμη και για κατοικημένα Ελληνικά νησιά, για τα οποία προπαγανδιστικά κινούμενοι, διαδίδουν πως η Ελλάδα τα εποικίζει για να τα κάνει… δικά της, δημιουργούν το ψυχολογικό υπόβαθρο για μία σύγκρουση…
Γεγονός είναι πως οι οικονομίες και των δύο κρατών δεν αντέχουν να συμβεί κάτι τέτοιο, ενώ την ίδια στιγμή οι «θερμόαιμοι» και από τις δύο πλευρές, πυροδοτούν τα πνεύματα όπως και όποτε μπορούν…
Ποιος θα αντέξει στις στρατηγικές κινήσεις του άλλου και δεν θα υποπέσει στο ολέθριο λάθος να ανοίξει πυρ; Άποψή μας είναι πως και οι δύο πλευρές, στρατιωτικά, διαθέτουν την ψυχραιμία, μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου… δηλαδή, αν και τα πετρέλαια του Αιγαίου αποτελούν το «μήλο της έριδος», πολύ δύσκολα θα απλώσει χέρι η Τουρκία –ακόμη και η Ελλάδα, αν και το δικαιούται πλήρως- για να «γευτεί» τον μαύρο χρυσό και να στηρίξει την παραπαίουσα οικονομία της…
Υ.Γ.: Για την Κύπρο δεν γίνεται καμία αναφορά, επειδή η Τουρκία θεωρεί «ξεδοντιασμένο» τον Κυπριακό στρατό μετά από τις τελευταίες αποφάσεις Χριστόφια… οπότε και σε καμία περίπτωση δεν την απασχολεί ως θέμα, στρατιωτικά τουλάχιστον…