Θράκη και Τουρκία

* Του Φάνη Μαλκίδη

Είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα η τουρκική πρακτική για την ελληνική Θράκη έχει περάσει κάθε διπλωματική οδό και κινείται σε παρακρατικές και τρομοκρατικές λεωφόρους. Η «Εργκενεγκόν» και οι μέχρι τώρα αποκαλύψεις για τη δραστηριότητά της έδωσαν την ευκαιρία σε όσους είχαν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για τον τουρκικό ρόλο στη Θράκη να κατανοήσουν και στην πράξη ότι οι δομές του τουρκικού μηχανισμού, κράτος, στρατός, παρακράτος, λειτουργούν σε πλήρη αρμονία και καθολική συνεργασία έχοντας σαν στόχους όχι μόνο μέσα στην τουρκική επικράτεια (στόχος δολοφονίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης), αλλά και εκτός.

Η οργάνωση στην πραγματικότητα είναι το alter ego της στρατογραφειοκρατίας. Η οργάνωση η οποία έκανε την βρώμικη δουλειά, από δολοφονίες και βομβιστικές ενέργειες, μέχρι τις προβοκατόρικες υποθέσεις


Μάλιστα η Θράκη δεν αποτελεί έναν περιφερειακό στρατηγικό στόχο για το κράτος-παρακράτος- τρομοκράτη, αλλά κεντρική επιλογή με διακριτές και ουσιαστικές στοχεύσεις. Εναντίον προσώπων και κινήσεων που παλεύουν για την ανάδειξη του τουρκικού επεκτατισμού στη Θράκη.

Παράλληλα θεσμοί που απολαμβάνουν τη στήριξη αυτού του τριγώνου τρομοκρατικών δραστηριοτήτων όπως σύνδεσμοι, σύλλογοι και περιοδικά αλληλεγγύης προς τους «Τούρκους της Δυτικής Θράκης», αποτελούν κέντρα μυστικών υπηρεσιών, παράνομων και έκνομων πράξεων που αμφισβητούν και υποσκάπτουν την ακεραιότητα της Ελλάδας.

Για παράδειγμα, το περιοδικό «Γενί Μπατί Τράκια» είναι ο μηχανισμός μέσω του οποίου το βαθύ κράτος ασχολείται με την Θράκη.

Επίσης στον κατάλογο των συλληφθέντων για την υπόθεση της Εργκενεγκόν, είναι και ο πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Άγκυρας Σινάν Αϊγκιούν, μέσω του οποίου πραγματοποιούνταν χρηματοδοτήσεις ψυχολογικών επιχειρήσεων στον χώρο της μειονότητας στη Θράκη.
Ο εν λόγω επιχειρηματίας ήταν χρηματοδότης του Σαδίκ στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και την τελευταία φορά που επισκέφθηκε την Θράκη με ιδιωτικό αεροσκάφος δήλωσε με νόημα ότι την επόμενη φορά θα έλθει με πολλά αεροσκάφη…

Και αυτές οι διαπιστώσεις αποτελούν την αρχή μόνο ενός μεγάλου παγόβουνου που το λιώσιμό του θα αποκαλύψει και άλλες πράξεις που αναιρούν τις διακηρύξεις για ειρηνική συμβίωση και προετοιμάζουν ένταση και διαρκή κρίση.

Αυτά μπορούν να συνδυαστούν και με το γεγονός ότι με κάθε τρόπο οι τουρκικοί μηχανισμοί προωθούν τη προσφυγή σε ευρωπαϊκή και διεθνή φόρα προκειμένου να υπάρξουν αποφάσεις δικαστηρίων που θα πιέσουν πολιτικά την Ελλάδα να προβεί σε περαιτέρω υποχωρήσεις στη Θράκη.

Η Τουρκία προσπαθεί εδώ και χρόνια να αμφισβητήσει την ύπαρξη και άλλων συνιστωσών μέσα στους κόλπους των μουσουλμάνων, τόσο θρησκευτικά όσο και εθνοτικά. Για αυτήν υπάρχουν μόνο σουνίτες και μόνο Τούρκοι. Μάλιστα με ενέργειές της προσπαθεί να επιβάλλει αυτήν την ρατσιστική πραγματικότητα. Οι επισκέψεις σε χώρους των σιιτών- μπεκτασίδων από τους Τούρκους επισήμους, η αλλοίωση του χαρακτήρα των πομακικών πανηγυριών, η πίεση προς τους Τσιγγάνους και οι διαρκείς υπομνήσεις για «τουρκική μειονότητα» κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση. Ταυτόχρονα η τουρκική πολιτική προσπαθεί να υπονομεύσει κάθε προσπάθεια διαφορετικότητας μέσα στους μουσουλμάνους, τρομοκρατώντας με κάθε τρόπο τις προσπάθειες των Πομάκων και των Τσιγγάνων για ανάκτηση της ταυτότητάς τους και απεμπλοκής από τους τουρκικούς μηχανισμούς. Μάλιστα σε κάθε ευκαιρία γίνεται αναφορά από καθεστωτικούς παράγοντες από την Τουρκία, από τους ψευδομουφτήδες, στη μία και ενιαία μειονότητα, δηλαδή την «τουρκική» και στον αγώνα που πρέπει να συνεχιστεί ώστε «να γίνει η δυτική Θράκη τουρκική!»

Η συνεχής υπονόμευση και αμφισβήτηση με κάθε μέσο της ελληνικής κυριαρχίας στην ελληνική Θράκη είναι πραγματικότητα. Η Άγκυρα ανήγαγε τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη σε μείζον θέμα «διαπραγματεύσεων» με την Αθήνα. Η ενέργεια μάλιστα της Τουρκίας να συγκαλέσει «ειδική συνεδρίαση» της τουρκικής εθνοσυνέλευσης για το θέμα της μειονότητας και οι σχετικές ανακοινώσεις του Γκιουλ επισημοποιούν πλέον από πλευράς Τουρκίας ότι «μείζον θέμα» της διαπραγμάτευσης θα αποτελεί πλέον η μειονότητα στη Θράκη.

Η κατάσταση στη Θράκη δεν αποτελεί ούτε κυνήγι μαγισσών, ούτε φαντασμάτων. Είναι μία πραγματικότητα την οποία όσοι την αντιληφθούν μπορούν να κατανοήσουν ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος, που δεν είναι άλλο από τη δράση του τουρκικού κράτους, το οποίο επισήμως απέκτησε και δομή παρακράτους.

http://kostasxan.blogspot.com/2011/01/blog-post_6815.html