Η Αθήνα πάει πάσο στην Άγκυρα

Το παιχνίδι για τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, κα­θώς υπόσχεται τεράστια κέρδη, αρχίζει και γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνο για όσους παίκτες είναι (ή αισθάνονται) μικροί και αναποφάσιστοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αναποφασιστικότη­τας, η ελληνική κυβέρνηση, η οποία έχει ήδη δη­λώσει... αρμοδίως ότι «πάει πάσο» σε ό,τι έχει να κάνει με τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή του Καστελόριζου. Η Λευκωσία, αντίθετα, προχώρησε την περασμένη εβδομάδα σε συμφω­νία με το Ισραήλ για την οριοθέτηση της Αποκλει­στικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), σε μια περιοχή όπου ήδη έχουν βρεθεί μεγάλα κοιτάσματα φυσι­κού αερίου, προκαλώντας την έντονη αντίδραση και τις απειλές της Τουρκίας.

«Έτοιμη για όλα»

Λίγες μέρες πριν ανακοινωθεί η συμφωνία με­ταξύ Κύπρου και Ισραήλ, στις 14 Δεκέμβρη, ο υπουργός Επικρατείας της Τουρκίας Εγκεμέν Μπαγκίς (γνωρίζοντας προφανώς ότι οι διαβου­λεύσεις Τελ Αβίβ και Λευκωσίας καρποφορούν) έσπευσε σε συνέντευξή του σε κυπριακή εφημε­ρίδα («Σημερινή») να διατυπώσει ευθέως τις τούρ­κικες απειλές:

«Η Τουρκία» είπε «είναι έτοιμη για όλα» και συ­μπλήρωσε πως «ο δρόμος της Τουρκίας προς την Ε.Ε. είναι προφανές ότι δεν περνάει από την Κύ­προ. Δεν αρέσουν οι απειλές στην Τουρκία».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Τούρκος αξιωματού­χος «τα έχωσε» ακόμη και στον πλέον ένθερμο οπαδό της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, τον Έλληνα πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, για τις πά­γιες δηλώσεις του, σύμφωνα με τις οποίες, αν δεν υπάρξει λύση στο Κυπριακό, δεν μπορούν να ομαλοποιηθούν ούτε και οι σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας.

Προφανώς ο Μπαγκίς και η Άγκυρα περιμένουν κάτι παραπάνω από την ελληνική κυβέρνηση. Απ’ ό,τι φαίνεται, δεν αρκεί ότι η Αθήνα «κάνει το παγόνι» και δεν διεκδικεί το μερίδιο της ΑΟΖ που αναλογεί στη χώρα εξαιτίας της ύπαρξης του Κα­στελόριζου («γαμώ την ατυχία μου» θα σκέφτεται ο Δρούτσας) στην περιοχή.

Παρ’ ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει πάει πάσο και έχει διαβεβαιώσει υπογείως τους Τούρκους ότι δεν παίζει στην περιοχή για να μην περιπλέξει τη διαδικασία της μοιρασιάς (50-50) του Αιγαίου, η οποία συνεχίζεται απρόσκοπτα, η τούρκικη κυ­βέρνηση περιμένει από τους φίλους της στην Αθή­να να συγκρατήσουν τη Λευκωσία...

Το παιχνίδι, ωστόσο, έχει ξεφύγει πια από τον έλεγχο της ελληνικής κυβέρνησης για πολλούς και διάφορους λόγους:

◆ Η πρωθυπουργική παραδοχή περί χώρας περιορισμένης κυριαρχίας έχει υπονομεύσει την αξιοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης ακόμη και απέναντι στην ελληνοκυπριακή διοίκηση.

◆ Η Λευκωσία φρόντισε να εμπλακεί στο παι­χνίδι των πετρελαίων έχοντας στο πλευρό της το Ισραήλ, που όπως και να το κάνουμε – σε αντίθε­ση με την Ελλάδα – μπορεί να φρενάρει την τούρ­κικη βουλιμία.

◆ Η Λευκωσία φρόντισε επίσης να εμπλέξει στη διαδικασία ισχυρά αμερικάνικα πετρελαϊκά συμφέροντα παραχωρώντας δικαιώματα ερευ­νών και εκμετάλλευσης σε εταιρείες αμερικάνι­κων συμφερόντων, γεγονός που είναι υποχρεω­μένη να λάβει υπόψη της η Άγκυρα.

Οι τούρκικες απειλές μετά τη σύναψη της συμ­φωνίας Κύπρου - Ισραήλ μπορεί να έμειναν ανα πάντητες από την ελληνική κυβέρνηση (είπαμε, Παπανδρέου και Δρούτσας είναι στοχοπροση-λωμένοι στη «δίκαιη» μοιρασιά του Αιγαίου), όχι όμως και από το Τελ Αβίβ.

◆ Ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερι­κών της χώρας Γιγκάλ Παλμόρ, απαντώντας στις τούρκικες απειλές, δήλωσε ότι «η συμφωνία αυ­τή αποτελεί διμερή υπόθεση ανάμεσα στο Ισραήλ και την Κύπρο, η οποία δεν επηρεάζει κατά κανέ­ναν τρόπο μία τρίτη χώρα. Δεν βλέπουμε ως προς ποιο θέμα έχει λόγο μία τρίτη χώρα». «Ενημερώ­σαμε την Τουρκία για τις διαπραγματεύσεις με την Κύπρο, οι οποίες διεξήχθησαν με πλήρη διαφά­νεια» πρόσθεσε.

◆ Άλλος Ισραηλινός αξιωματούχος, όμως, που δεν κατονομάστηκε, ήταν ακόμα πιο σαφής στις δηλώσεις του: «Οι Τούρκοι επιδεικνύουν έναν θλι­βερό κυνισμό, καταγγέλλοντας τη συμφωνία με επιχείρημα το γεγονός ότι κατέχουν το βόρειο τμήμα της Κύπρου».

Η διαμάχη

Πώς θα εξελιχθεί η διαμάχη και με ποιον τρό­πο θα προσπαθήσει η Τουρκία να φρενάρει την έρευνα και την εκμετάλλευση των κυπριακών κοιτασμάτων φυσικού αερίου, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Από τη στιγμή που στο νταλαβέρι μπλέκονται αμερικάνικα - ισραηλινά συμφέρο­ντα, ο τούρκικος τσαμπουκάς, όπως και να το κά­νουμε, «εξορθολογίζεται».

Βέβαια, είναι ένα ερώτημα το πόσο ισότιμα μπορεί η Κύπρος να σταθεί σ’ αυτό το παιχνίδι με­ταξύ ΗΠΑ, Ισραήλ και Τουρκίας και ποια ακριβώς στιγμή οι... εντιμότατοι «συμπαίκτες» θα μπουν στον πειρασμό να αφήσουν τα μεταξύ τους... μίση για να ασχοληθούν με τη «μικρή» Λευκωσία...

Το «παλεύει» η Κύπρος

Η κυπριακή κυβέρνηση, πάντως, πιστώνεται ότι καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια προκειμένου, υπό αντίξοες συνθήκες, να διασφαλίσει και να ασκήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.

Σε αντίθεση με την ελληνική κυβέρνηση, καθώς, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Μπαγκίς,

«...η Ελλάδα δεν είναι απειλή σε σύγκριση με άλλες απειλές, η Ελλάδα είναι φίλη. Όταν η Τουρκία γίνει μέλος της Ε.Ε., δεν θα έχουμε πρόβλημα με τα μίλια. Το Αιγαίο θα μετατραπεί σε μία ευρωπαϊκή θάλασσα κέρδους, μπορούμε να ψάξουμε μαζί στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και να εξορύξουμε το πετρέλαιο, που πιθανόν να υπάρχει. Έτσι θα προκύψει πλούτος και αφθονία και για τις δύο χώρες. Συνεκμετάλλευση 50-50 του Αιγαίου. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, όχι της κυβέρνησης».

http://kostasxan.blogspot.com/2011/01/blog-post_1139.html