Ενίσχυσαν τον προφίλ τους

Ειδικού Συνεργάτη

Η συνάντηση των κ.κ. Παπανδρέου- Ερντογάν υπήρξε μια καλοστημένη παράσταση που ενίσχυσε το πολιτικό προφίλ των δυο ανδρών , προκάλεσε τις ίδιες αντιδράσεις στις δυο χώρες, αλλά έβγαλε και ειδήσεις.

Ο κ. Παπανδρέου μιλώντας στους Τούρκους διπλωμάτες αναφέρθηκε στο casus belli, στις παραβιάσεις του εναέριου χώρου, στην κατοχή της Κύπρου , στη λαθρομετανάστευση , στα προβλήματα δηλαδή που αντιμετωπίζει η Ελλάδα ,προκαλώντας την έκπληξη και τη δυσαρέσκεια του τουρκικού Τύπου.

Μα τι περίμεναν να ακούσουν δημόσια από τα χείλη του Έλληνα πρωθυπουργού; Το ερώτημα είναι αν ο κ. Παπανδρέου χρησιμοποίησε την ίδια γλώσσα και κατά την πολύωρη συνάντηση του με τον κ. Ερντογάν.

Το τι διημείφθη μεταξύ των δυο ανδρών δεν θα το μάθουμε ποτέ, γιατί δεν τηρήθηκαν πρακτικά των συνομιλιών. Από τις δηλώσεις τους όμως μπορούμε να αντιληφθούμε το κλίμα και το πνεύμα της συζήτησης.

Ο κ. Ερντογάν εκτός από την αναφορά του σε εταιρική σχέση είπε «Δόξα τω Θεώ έχουμε αποτελέσματα στις διμερείς μας διαπραγματεύσεις». Από την άλλη πλευρά ο κ. Παπανδρέου δεν είπε λέξη για ΑΟΖ, παρά μόνο παράπεμψε το ζήτημα της επίλυσης της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο, όπου ελλοχεύει ο κίνδυνος για την Ελλάδα να εφαρμοστεί η αρχή της ευθυδικίας δηλαδή , ο διαχωρισμός του Αιγαίου στη μέση. Η είδηση της συνάντησης λοιπόν είναι η αναζήτηση τρόπου επίλυσης των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο! Γιατί μόνο η Τουρκία ζητά και η Ελλάδα ενδίδει .

Η δήθεν ηρωική έξοδος στην Ερζερούμ είναι στάχτη στα μάτια των αφελών που βλέπουν το τυρί, αλλά δεν βλέπου τη φάκα. Ασφαλώς κανείς δεν επιθυμεί μια πολεμική σύγκρουση , αλλά δεν μπορεί να αποκαλεί καρντάσι ή κουμπάρο κάποιον που συστηματικά υπονομεύει τη χώρα του. Γιατί πως αλλιώς εξηγείται η κυκλωτική κίνηση που κάνει η Άγκυρα στα Βαλκάνια με τους γείτονες μας; Για παράδειγμα αποφάσισε να προσφέρει ένα εκ. δολάρια για να ενισχύσει τον Στρατό των Σκοπίων εντός του έτους.

Διατηρεί Ναυτική Βάση, κοντά στα σύνορα μας στην Αλβανία και ασκεί πιέσεις στα Τίρανα για να ακυρωθεί η σύμβαση οριοθέτησης των θαλασσίων συνόρων που υπέγραψαν με την Ελλάδα. Πρόσφατα ο ραδιούργος βεζίρης της Πύλης κ. Νταβούτογλου υπέγραψε στρατηγική συνεργασία με τη Σερβία! Όλα αυτά γιατί; Γιατί η Τουρκία έχει όραμα και εργάζεται για να το επιτύχει . Σε αντίθεση με εμάς που δεν έχουμε τίποτα.

Αποκαλύπτει για παράδειγμα η βρετανική εφημερίδα Independent την ύπαρξη ενός χωριού στον Πόντο που μιλάει αρχαία ελληνικά και εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα. Γνωρίζουμε την ύπαρξη κρυπροχριστιανών στην Τουρκία και αδιαφορούμε επίσης. Απεμπολούμε όλα τα δικαιώματά μας που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λοζάνης και ορρωδούμε.

Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι η μίζα και η αρπαχτή. Οι λίγοι ρομαντικοί που τολμούν ακόμα να μιλούν για πατρίδα και ιδανικά χαρακτηρίζονται φαιδροί και φασίστες. Με αυτή τη λογική επόμενο είναι να γίνουμε καρπαζοεισπράκτορες και να υποκλινόμαστε ακόμα και στους γειτονικούς βεζίρηδες .

Πρέπει να σταματήσει επιτέλους η τρομοκρατία που ασκείται στο λαό και για την οικονομία, γιατί και άλλες χώρες έχουν τα ίδια προβλήματα, αλλά δεν σκύβουν το κεφάλι όπως εμείς. Ειδικότερα, η Τουρκία, εκτός από περίπου 13.000.000 ανθρώπους που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχιας, αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια έναν εμφύλιο πόλεμο με τους Κούρδους. Αυτά , όμως δεν την εμποδίζουν να υλοποιεί τα οράματά της.

Από σήμερα και μέχρι την Τρίτη ο κ. Ερντογάν, συνοδευόμενος από έναν μεγάλο αριθμό επιχειρηματιών, βρίσκεται σε επίσημη επίσκεψη στο Κουβέιτ. Εκεί θα τιμηθεί με το βραβείο του «Ανώτερου Μουσουλμάνου», προφανώς για τη στάση του έναντι του Ισραήλ ή για την συμβολή του στην μετακίνηση Μουσουλμάνων από την Ασία μέσω της Ελλάδας στην Ευρώπη, όπου παρατηρείται σημαντική αλλοίωση του χριστιανικού πληθυσμού.

Είναι πλέον φανερό ότι η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται καθόλου να ενταχθεί στην Ε.Ε αφού εισρέουν τεράστιες ισλαμικές επενδύσεις στη χώρα , οι οποίες την βοηθούν να διαδραματίζει ηγετικό ρόλο στη Μέση Ανατολή. Η κοντόφθαλμη ελληνική πολιτική που στηρίχθηκε στην προοπτική της υποταγής της Άγκυρας στις επιταγές της Ευρώπης απέτυχε παταγωδώς. Καιρός είναι να σχεδιαστεί μια νέα εξωτερική πολιτική χωρίς ξένα δεκανίκια, αλλά με πίστη στην δύναμη και την ψυχή των Ελλήνων. Αυτό απαιτούν οι πολίτες.