Πέντε δώρα Αθήνας στον Ερντογάν

Τα «ελληνικά δώρα», που έχουν ήδη δοθεί στην Αγκυρα, πολύ διακριτικά και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, ίσως αποδειχθούν μακροπρόθεσμα, πολύ πιο σοβαρά από τις τρέχουσες «συμφωνίες κορυφής» που αναμένονται την επόμενη εβδομάδα στην Αθήνα.

Αναλυτικότερα:

1 Ο «Καλλικράτης» έφερε τα πάνω κάτω στον ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα, από άποψη πληθυσμιακών αναλογιών, χριστιανών και μουσουλμάνων Ελλήνων πολιτών του Νομού Ξάνθης. Οι αναδιατάξεις του δρουν υπέρ της διαμόρφωσης πλειοψηφικών μουσουλμανικών δήμων τα επόμενα χρόνια, λόγω των αναμενόμενων μεταδημοτεύσεων, αλλά και της σταθερής αύξησης του μουσουλμανικού στοιχείου έναντι της υπογεννητικότητας των χριστιανών δημοτών. Από τους 4 δήμους του νομού, ο Δήμος Ξάνθης, με 66,4% χριστιανικό και 33,6% μουσουλμανικό πληθυσμό, δεν παρουσιάζει πρόβλημα.

Ο Δήμος Μύκης
Το πρόβλημα παρουσιάζεται στον Δήμο Μύκης, με 100% πληθυσμό Πομάκων, στον οποίο δραστηριοποιείται εντονότατα το τουρκικό προξενείο (σ.σ. έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι το τουρκικό προξενείο διαθέτει μόνον για «μισθούς» το ποσόν των 15 εκατ. ευρώ).
Αντιθέτως, ο Δήμος Τοπείρου παραμένει ως έχει (58% και 42% αντιστοίχως χριστιανοί και μουσουλμάνοι) και παραμένει υπό την επήρεια του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ κ. Ξυνίδη. Οι προηγούμενες προτάσεις να ενωθούν στον δήμο αυτό οι περιοχές των Αβδήρων και της Βιστονίδας (σ.σ. όπου η Ν.Δ. είναι «δυνατή») δεν ευδοκίμησαν. Ετσι δημιουργήθηκε ο Δήμος Δημοκρίτου, που συνενώνει τα Αβδηρα, τη Βιστονίδα, αλλά και το άκρως προβληματικό Σέλερο, του οποίου το 90,4% είναι μουσουλμάνοι. Ετσι, για λόγους κομματικούς, αλλά και εσωκομματικούς, ο Δήμος Δημοκρίτου είναι ένας δεύτερος άκρως προβληματικός δήμος με πολύ ευαίσθητη αναλογία πληθυσμού 59% χριστιανοί, 41% μουσουλμάνοι. Ετσι από εδώ και πέρα το τουρκικό προξενείο θα έχει «να παίζει» στην Ξάνθη, όχι με έναν, αλλά με δύο δήμους, εξαρτώντας στην ουσία από τις διαθέσεις του την εκλογή -και ποιων- των χριστιανών υποψηφίων σε τοπικές και όχι μόνον εκλογές.
Οπως είναι φυσικό, ο «Καλλικράτης» (ή Χατζηκαλλικράτης) στον τοπικό πληθυσμό έχει δημιουργήσει σοβαρές έριδες μέσα στο ΠΑΣΟΚ στην περιοχή αυτή, ανάμεσα στους «Σγουριδικούς» και τους «Ξυνιδικούς» του ΠΑΣΟΚ, με δυο λόγια ανάμεσα στο «παλιό» και το «νέο» ΠΑΣΟΚ.

Το τζαμί
2 Το δεύτερο ελληνικό «δώρο» είναι η ξαφνική και στη «ζούλα», εν μέσω της «μάχης» με την οικονομική τρόικα, ανέγερση του τζαμιού στον Βοτανικό. Η ανέγερση του μουσουλανικού τζαμιού στην Αθήνα είναι αναμφισβήτητη υποχρέωση του ελληνικού κράτους απέναντι στους μουσουλμάνους κατοίκους της Ελλάδας, ως ευρωπαϊκής χώρας. Η επιλογή όμως της τελικής ανακοίνωσης ανέγερσής του, με κρατικά χρήματα εν μέσω αιματηρών περικοπών των δημοσίων δαπανών, λίγες μόνον ημέρες πριν από την έλευση του κ. Ερντογάν, δίνει όλες τις δυνατότητες στην Αγκυρα να εκμεταλλευθεί το γεγονός και φυσικά να πείσει ότι το τζαμί στην Αθήνα γίνεται πραγματικότητα χάρη μόνον στις πιέσεις και απαιτήσεις της Αγκυρας για όλους «τους Τούρκους αδελφούς της οικουμένης».
Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο αν αναλογιστεί κανείς ότι στα υλοποιήσιμα τουρκικά σχέδια περιλαμβάνεται η δημιουργία θέσης «οικουμενικού μουφτή», με πρώτο «επιλαχόντα» τον ψευδομουφτή Μέτε, που θα «συνενώσει» τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς των Βαλκανίων.
3 Το τρίτο «δώρο» είναι η εκφρασμένη ελληνική πρόθεση να μειώσει μονομερώς και δραστικά τις δαπάνες εξοπλισμών, χωρίς ανάλογη κίνηση της Αγκυρας, η οποία έτσι και αλλιώς έχει ολοκληρώσει πριν από λίγο καιρό τις παραγγελίες της για τους επόμενους εξοπλισμούς της χώρας.

Το Συμβούλιο
4 Η «αυθόρμητη» αποδοχή της Αθήνας στην πρόταση της Αγκυρας απ' τον περασμένο Δεκέμβριο, να δημιουργηθεί το «Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας» με τη στενή συνεργασία 10 υπουργείων από κάθε χώρα, βρίσκει την Ελλάδα με σοβαρό έλλειμμα οικονομικής δύναμης απέναντι στην Τουρκία του κ. Ερντογάν. Η Αγκυρα ενδιαφέρεται πρωτίστως να επιβεβαιώσει τη δύναμή της στην ευρύτερη περιοχή όχι μόνον ως ισχυρή οικονομική δύναμη, αλλά και ως χώρα που ελέγχει σχεδόν απόλυτα τις οδούς μεταφοράς, οδικές και θαλάσσιες, των ενεργειακών υλών προς την Ευρώπη.
5 Η σιωπηλή αλλά έμπρακτη «υποχώρηση» της Αθήνας στο Αιγαίο, από τον 25ο παράλληλο και ανατολικά, με τις μόνιμες τουρκικές υπερπτήσεις στα ελληνικά νησιά του Αν. Αιγαίου, τις μόνιμες σχεδόν 12μηνες δεσμεύσεις περιοχών στο Αιγαίο για τουρκικές ασκήσεις κατά παράβαση του Μνημονίου Παπούλια - Γιλμάζ, την ελαχιστοποίηση των ελληνικών αναχαιτίσεων, γίνεται προσπάθεια να «εξισορροπηθεί» από την «αύξηση» της διμερούς συνεργασίας στον τουριστικό τομέα και τα οφέλη για τα ελληνικά νησιά, τα οποία όμως κατ' ανάγκην θα «προσδεθούν» στην οικονομική τροχιά της Τουρκίας.

Ο Αποστολίδης
Τέλος, είναι άξια απορίας η επιλογή τού κατά τα άλλα καλού διπλωμάτη και πρώην διοικητή της ΕΥΠ Παύλου Αποστολίδη στη θέση του επικεφαλής της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας στις διερευνητικές επαφές και τούτο γιατί ο κ. Αποστολίδης φέρει και την ιδιότητα του μέλους του διοικητικού συμβουλίου της Alpha Bank, που έχει εκφράσει μόνιμο ενδιαφέρον για οικονομική συνεργασία στην Τουρκία. *