Η ατζέντα του Ερντογάν στην Αθήνα

Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και της Τουρκίας κ.κ. Κ. Καραμανλής και Ρ. Τ. Ερντογάν τα τελευταία πέντε χρόνια συναντιούνται όταν θέλουν να υποδηλώσουν ότι είναι φίλοι. Το επόμενο Σάββατο θα συναντηθούν για να πείσουν ότι δεν είναι εχθροί.
Το άγχος της κυβέρνησης να υποχρεωθεί η Αγκυρα σε εφαρμογή του πρωτοκόλλου για την επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών θα εκφραστεί προς έναν ηγέτη ο οποίος ζητά αναγνώριση των τουρκικών αξιώσεων στη Θράκη για να λειτουργήσει ξανά η Χάλκη, ενώ αρνείται να εκπληρώσει την υποχρέωση για άνοιγμα των λιμανιών και των αεροδρομίων για τα κυπριακά πλοία και σκάφη, παρά την εκπνοή της σχετικής προθεσμίας που έχει θέσει η Ε.Ε.
Η Αθήνα αιφνιδιάστηκε ευχάριστα όταν ενημερώθηκε για την ανταπόκριση του κ. Ερντογάν στην πρόσκληση να παραστεί στα εγκαίνια του νέου Μουσείου της Ακρόπολης το επόμενο Σάββατο. Η αισιοδοξία ενισχύθηκε όταν ο Τούρκος πρωθυπουργός έκανε δημόσια αυτοκριτική για τις εθνικές εκκαθαρίσεις που έγιναν στη χώρα του.

Πριν από τρεις μέρες, όμως, τα χαμόγελα «πάγωσαν»: Μιλώντας σε τουρκικό κανάλι επιτέθηκε στην ελληνική κυβέρνηση λέγοντας ότι «δεν αντέχει να ακούει τη λέξη Τούρκος στη Δυτική Θράκη» και ότι «δεν επιτρέπει την εκλογή των μουφτήδων γιατί πιέζεται από τα ΜΜΕ…». «Οι πολίτες μου στη Θράκη» ήταν η φράση του κ. Ερντογάν που ανάγκασε την υπ. Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη να απαντήσει ότι «οι μουσουλμάνοι στη Θράκη είναι Ελληνες πολίτες και είναι περήφανοι γι’ αυτό». Οι κ.κ. Καραμανλής και Ερντογάν θα ανταλλάξουν χαμόγελα και αβροφροσύνες πάνω στο βράχο της Ακρόπολης, αλλά όταν συναντηθούν κεκλεισμένων των θυρών στο Μέγαρο Μαξίμου θα έχουν, όπως όλα δείχνουν, μια δύσκολη συζήτηση.
Αιτήματα και ανταλλάγματα
Ο πρωθυπουργός «καίγεται» για την απόκρουση των φουσκωτών που έρχονται από την Τουρκία γεμάτα λαθρομετανάστες και για την ηρεμία στο Αιγαίο που θα τον απαλλάξει από τον κίνδυνο διαχείρισης εθνικής κρίσης πριν από τις εκλογές. Ο Τούρκος ομόλογός του διεκδικεί απόλυτη στήριξη της ενταξιακής πορείας της χώρας του και ανταλλάγματα για τη διαφαινόμενη αλλαγή της πολιτικής του απέναντι στο Φανάρι. Βέβαιο είναι ότι θα ικανοποιηθεί από την απόφαση για δημιουργία τζαμιού και μουσουλμανικού νεκροταφείου στην Αττική, αφού -όπως τονίζουν διπλωματικές πηγές- πρόθεσή του είναι να εμφανιστεί ως «πατέρας» όλων των ομοδόξων του εδώ.
Από το φθινόπωρο και μέχρι το τέλος του έτους η ελληνική διπλωματία θα τα δει όλα: Το ορόσημο του Δεκεμβρίου, η ώρα της κρίσης για τις σχέσεις Τουρκίας-Ε.Ε., δημιουργεί τις συνθήκες για εξελίξεις στο Κυπριακό. Η Αγκυρα φαίνεται ότι έχει λάβει διαβεβαιώσεις από τις Βρυξέλλες ότι, αν προχωρήσει σε μια κίνηση καλής θέλησης προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα ξεπεράσει εύκολα το σκόπελο της μη επέκτασης της τελωνειακής σύνδεσης στην Κυπριακή Δημοκρατία, εξασφαλίζοντας νέα παράταση. Η τουρκική διπλωματία ενθαρρύνει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης με καθεστώς λυκείου και υπό την εποπτεία του τουρκικού υπ. Παιδείας. Θέτει μάλιστα ως προϋπόθεση την ικανοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων στη Θράκη. Με αυτά τα δεδομένα, υπάρχει ορατός κίνδυνος να στραφεί η πίεση της Ε.Ε. προς την Αθήνα, που θα καλείται να ανταποδώσει, και στη Λευκωσία, που θα ενθαρρύνεται να ξεχάσει το θέμα της de facto αναγνώρισής της με το επιχείρημα ότι θα επηρεαστούν οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό.
Τα διλήμματα θα είναι οδυνηρά και η διαχείριση δύσκολη, ειδικά όταν, παράλληλα, θα βρίσκεται σε εξέλιξη νέα πρωτοβουλία για το Σκοπιανό με όρους blame game. Πολύ περισσότερο, όταν η άνοδος του ΛΑΟΣ (7,1%) συνδέεται ευθέως με την επιδοκιμασία σκληρών θέσεων στα εθνικά θέματα.