H τοποθέτηση Davutoglu στο Τουρκικό ΥΠ.ΕΞ

Αν και ο κ. καθηγητής Ahmet Davutoglu επιθυμούσε διακαώς (όπως δήλωνε δημόσια τουλάχιστον) την “επιστροφή” του στα πανεπιστημιακά έδρανα μετά από μία περίοδο 6 ετών (2003-2009) παροχής συμβουλών τόσο στο τότε ΥΠΕΞ Abdullah Gul όσο και στο Πρωθυπουργό Tayip Erdogan, ο τελευταίος επέλεξε να τον τοποθετήσει στο Υπουργείο Εξωτερικών. Πολλοί θεωρούν την επιλογή Davutoglu ως επιβράβευση των μέχρι τώρα συμβουλών και πρωτοβουλιών του στα πλαίσια της εφαρμογής της «νέο-οθωμανικής» διπλωματίας. Άλλωστε, όπως με πληροφορούν έγκυρες πηγές από την Άγκυρα, «ο κ. Davutoglu απολαμβάνει το σεβασμό και την εκτίμηση όλων στους κύκλους του κυβερνώντος AKP. Παράλληλα προβλέπεται να διατηρήσει την ελευθερία κινήσεων που είχε αν και οφείλει να ακολουθήσει το διπλωματικό πρωτόκολλο»

Είχαμε ασχοληθεί με τις πρωτοβουλίες και τη δραστηριότητα του κ. Davutoglu πολύ πριν κάποιοι yalanci τουρκολόγοι σε Ελλάδα και Κύπρο τον ανακαλύψουν (http://endoturkika.blogspot.com/2008/09/h-p.html, Σεπτέμβριος 2008).

Ο κ. Davutoglu εκφράζει τη «νέο-οθωμανική σχολή σκέψης» στους ελιτίστικους κύκλους Τούρκων επιχειρηματιών - διπλωματών-ακαδημαϊκών – στρατιωτικών. Σε κάθε ομάδα ενδιαφέροντος-συμφερόντων προσφέρει την εναλλακτική προοπτική της νέο-οθωμανικής νοσταλγίας.

Συγκεκριμένα:

1) Οι επιχειρηματίες της Τουρκίας (στο σύνολο των Εμπορικών Επιμελητηρίων – Συνδέσμων) στηρίζουν το «Νέο-οθωμανισμό» του κ. Davutoglu. Ο λόγος είναι απλός: Διείσδυση και αύξηση του μεριδίου αγοράς στο Μουσουλμανικό κόσμο που φτάνει σήμερα το 1,2 δις ψυχές. Ενδεικτικά αναφέρω ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της Τουρκίας, (έτος 2006), οι συνολικές εξαγωγές της προς το Ισλαμικό κόσμο ξεπέρασαν τις εξαγωγές της προς το Δυτικό (Ευρώπη, Ρωσία, ΗΠΑ).
2) Η νέα γενιά διπλωματών της Τουρκίας αρέσκεται στη προοπτική η Τουρκία να ανακτήσει το χαμένο γόητρο του Ισλαμικού ιστορικού κέντρου εξουσίας (σύγχρονο Χαλιφάτο - εκφραστή των δεινών της Ισλαμικής Ούμμας) με άνοιγμα Πρεσβειών και Προξενείων σε Αφρική και ανάκτηση ηγετικού ρόλου σε οργανισμούς όπως η Ισλαμική Συνδιάσκεψη, ο Αραβικό Σύνδεσμος, η Ισλαμική Ημισέληνος κλπ
3) Οι ακαδημαϊκοί στηρίζουν το όραμα του κ. Davutoglu διότι βλέπουν ότι μπορούν να «αναλάβουν» την πανεπιστημιακή εκπαίδευση των ελίτ τόσο στις πρώην ΣΣΔ της Κεντρικής Ασίας όσο και στα Βαλκάνια, τη ΝΑ Ασία και το Καύκασο. Το δίκτυο Πανεπιστημίων και σχολείων των Fethullahci (Fethullah Gulen) είναι μία από τις πτυχές του «Νέο-οθωμανικού» εκπαιδευτικού επεκτατισμού.
4) Οι στρατιωτικοί καλοβλέπουν το «Στρατηγικό Βάθος» (Stratejik Derinlik ) του κ. ΥΠΕΞ καθώς μία φιλο-τουρκική κοινωνία στα Βαλκανικά κράτη αλλά και στο Καύκασο, Κεντρική Ασία και Μέση Ανατολή θα ευνοούσε την αποστολή και εγκαθίδρυση Τουρκικής στρατιωτικής δύναμης σε ζώνες διέλευσης αγωγών και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.

To ερώτημα γιατί ο κ. Davutoglu εκτίθεται στα φώτα της δημοσιότητας και δε συνεχίζει το παρασκηνιακό του παιχνίδι είναι απλό: Τα στελέχη του AKP που γνωρίζουν τα της διεθνούς πολιτικής είναι μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού. O Αbdullah Gul τελεί χρέη Προέδρου Δημοκρατίας, ο Egεmen Bagis είναι Υπεύθυνος για τις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε, o Kiniklioglu είναι Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικής Πολιτικής και ο Babacan γύρισε στο Υπουργείο Οικονομικών

Δυστυχώς για τον ίδιο το κ. Davutoglu, η Μέση Ανατολή πέρα από μία μεγάλη αγορά καταναλωτών τουρκικών προϊόντων και συμβολαίων για εργολάβους έχει άλυτα διαρθρωτικά προβλήματα (Κουρδικό, Παλαιστινιακό, Ιρανική πυρηνική τεχνογνωσία, Ισλαμική τρομοκρατία). Μία σπίθα (Ισραηλ) μπορεί να ανακατέψει την τράπουλα στη περιοχή και τότε η Τουρκία θα πρέπει να διαλέξει στρατόπεδο διαφορετικά η κρίση θα περάσει τα σύνορα της.

Αλήθεια, μία συνάντηση Μπακογιάννη-Davutoglu τι θα είχε ως θέμα συζήτησης; Την εφαρμογή του νέο-οθωμανισμού στην Ελλάδα; Την αναπαλαίωση των μουσουλμανικών τζαμιών (για τουριστικούς λόγους); Ή μήπως τη λειτουργία μεταπτυχιακού κύκλου σπουδών για το Hoca Mevlana και το Said Νur σε πανεπιστήμιο της Θράκης;