Μειονότητα σε Κω και Ρόδο στήνουν Τούρκοι μαζί με Κύπριο βουλευτή!!!

Θέμα «τουρκικής μειονότητας στην Κω και στη Ρόδο» επιχειρείται να στηθεί στο Συμβούλιο της Ευρώπης και το πλέον εντυπωσιακό είναι ότι στην προσπάθεια αυτή πρωτοστατεί και ο Ελληνοκύπριος βουλευτής του ΔΗΣΥ κ. Χρήστος Πουργουρίδης.
Στον επίσημο ιστότοπο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης αναρτήθηκε η πρόταση ψηφίσματος που κατέθεσε στις αρχές Μαρτίου ο Ελβετός βουλευτής Αντρέας Γκρος και άλλοι δεκαέξι βουλευτές με τίτλο «Η κατάσταση της τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο και στην Κω».
Είναι ενδεικτικό των προθέσεων ότι η Ρόδος και η Κως αναφέρονται και με τα τουρκικά ονόματά τους (Rhodes- Rodos και Kos-Istankoy), ενώ οι περισσότεροι εκ των βουλευτών που το υπογράφουν είναι Τούρκοι, δίπλα στους οποίους φιγουράρει και ο Κύπριος Χ. Πουργουρίδης (από τους σθεναρούς υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν το 2004 και σφοδρός πολέμιος του αείμνηστου πρώην προέδρου της Κύπρου Τάσσου Παπαδόπουλου).

Ο υποκινητής της προσπάθειας αυτής Ελβετός Α. Γκρος είναι ο ίδιος βουλευτής που πέρυσι είχε πραγματοποιήσει αποστολή στην Ιμβρο και την Τένεδο και είχε καταγράψει την καταθλιπτική κατάσταση των δικαιωμάτων της αναγνωρισμένης και από τη Συνθήκη της Λοζάνης ελληνικής μειονότητας των δύο νησιών.
Τότε όμως είχε προαναγγελθεί από Τούρκους αξιωματούχους ότι θα υπάρξει ως αντιστάθμισμα ανάλογη έκθεση όχι βεβαίως μόνο για τη Θράκη (όπου την εργολαβία έχουν αναλάβει και άλλοι «απεσταλμένοι» πέραν του κ. Γκρος) αλλά για την «τουρκική μειονότητα στην Κω και στη Ρόδο».
Ο σοσιαλιστής Ελβετός βουλευτής σε συνέντευξή του στη Ζαμάν (10 Αυγούστου 2008) δήλωνε: «Μετά την έκθεση που ετοίμασα σχετικά με την ελληνική μειονότητα στην Ιμβρο και την Τένεδο, υποσχέθηκα στις τουρκικές αρχές να επισκεφθώ τη Ρόδο και την Κω.
Οι τουρκικές μειονότητες εκεί νιώθουν επίσης παραμελημένες. Θα αποδείξουμε ότι είμαστε αντικειμενικοί, καταδεικνύοντας ότι και η αντίθετη πλευρά υπόκειται σε παρόμοια προβλήματα...»
Η εξέλιξη αυτή, εφόσον δεν αποτραπεί η υπερψήφιση της πρότασης Γκρος, θα συνιστά διπλωματική ήττα για το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών το οποίο στην καλύτερη των περιπτώσεων δείχνει αδύναμο να αντιδράσει, καθώς υπάρχει και το χειρότερο σενάριο της αποδοχής της συμπερίληψης και του μειονοτικού ως θέματος στη διμερή ελληνοτουρκική ατζέντα, όπως παγίως διεκδικεί η τουρκική εξωτερική πολιτική.
Ο ΣΤΟΧΟΣ: Μεθοδεύουν συμψηφισμό για τον αφανισμό των Ελλήνων
Η πρόταση ψηφίσματος που κυκλοφόρησε ως επίσημο έγγραφο (Doc 11904) καταλήγει εκφράζοντας «ανησυχία για την κατάσταση της τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο και στην Κω» και ζητώντας από το προεδρείο της Συνέλευσης να «εξετάσει την κατάσταση της τουρκικής μειονότητας στη Ρόδο και στην Κω και να δώσει εντολή στην αρμόδια επιτροπή να διαμορφώσει μια έκθεση παρόμοια με αυτή που προαναφέραμε «Ιμβρος και Τένεδος: διατηρώντας τον διπολιτισμικό (bicultural) χαρακτήρα των δύο τουρκικών νησιών σαν μοντέλο για τη συνεργασία μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας...».
Η πρόταση ψηφίσματος διατυπώνει την καινοφανή θεωρία ότι η «τουρκική μειονότητα σε Κω και Ρόδο διέπεται από τη Συνθήκη της Λοζάνης του 1923» αν και η ίδια η «τουρκική μειονότητα» προέκυψε δύο δεκαετίες αργότερα με την απελευθέρωση της Δωδεκανήσου. Η πρόταση υιοθετεί πλήρως την τουρκική επιχειρηματολογία και αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής:
«...Τα μειονοτικά δικαιώματά τους παραμένουν αιτία ανησυχίας για την τουρκική κοινότητα. ...Η Συνέλευση υπενθυμίζει ότι ο πληθυσμός της τουρκικής μειονότητας των νησιών συνεχίζει να μειώνεται από το 1967.
Τα τουρκικά σχολεία στη Ρόδο και την Κω έπαυσαν να λειτουργούν το 1972. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που λάβαμε, αρνούνται στην τουρκική μειονότητα των νησιών το δικαίωμα στην εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα τους. Δεν τους επιτρέπεται καν η οργάνωση εβδομαδιαίων σχολείων η πρόσθετων τάξεων.
Η τουρκική μειονότητα αντιμετωπίζει περιορισμούς στην άσκηση των θρησκευτικών καθηκόντων της. Η θέση του μουφτή παραμένει άδεια από το 1972. Μόνο ένα από τα υπάρχοντα ακόμη 12 τζαμιά στη Ρόδο είναι ανοικτό για θρησκευτικές λειτουργίες».
Η μεθόδευση του Ελβετού βουλευτή και όσων συνυπογράφουν την πρόταση του ουσιαστικά αποσκοπεί στην «αθώωση» της Τουρκίας (με τη λογική του συμψηφισμού) για την εξαφάνιση της ελληνικής μειονότητας στην Κωνσταντινούπολη, την Ιμβρο και την Τένεδο, μέσα από μια διαδικασία πραγματικής εθνοκάθαρσης διαρκείας και νομιμοποίησης της επιδίωξης της Τουρκίας να θέσει υπό καθεστώς αμοιβαιότητας τα μειονοτικά θέματα, κάτι που είναι απαράδεκτο από άποψη δικαίου και απολύτως ανισοβαρές πολιτικά για τη χώρα μας.