Μεγάλο πλήθος Τούρκων πρακτόρων δρουν στα ορεινά της Θράκης.......Εκμετάλλευση της θρησκευτικότητας των Πομάκων

Αυτή η άνοιξη είναι μία τελείως διαφορετική από τις προηγούμενες για την περιοχή της Θράκης και συγκεκριμένα για τις ορεινές περιοχές των Νομών Ξάνθης και Ροδόπης στις οποίες κατοικούν μουσουλμάνοι-Πομάκοι.
Αυτό το διάστημα, πολλές θρησκευτικές γιορτές «Χάτιπ*» γίνονται και μεγάλο πλήθος κόσμου μαζεύεται προκειμένου να γιορτάσει και να τιμήσει τους νέους μουσουλμάνους που εισέρχονται ισότιμα πλέον στην θρησκευτική ζωή με όλους τους υπόλοιπους.

Όμως, φέτος, το πλήθος αυτό μεταφράζεται σε πολλές χιλιάδες, ιδιαίτερα λόγω της ημερολογιακής επιλογής που έγινε από τους ιμάμηδες (που δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στο σύνολό τους σχεδόν είναι όργανα-πράκτορες του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής και ενεργούν με βάση εντολές που τους μεταφέρονται από την Άγκυρα).
Η επιλογή αυτή έχει δημιουργήσει συνεχείς χρονολογικές περιόδους για το «Χάτιπ» κι έτσι πολύ συχνά παρατηρείται το φαινόμενο της συγκέντρωσης μεγάλων αριθμών (χιλιάδων) σε ορεινά χωριά όπου ζουν Πομάκοι.
Τις συγκεντρώσεις αυτές τις εκμεταλλεύονται, δεόντως, οι αρχές του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής προκειμένου να προπαγανδίσουν και στέλνουν τους κατάλληλους ανθρώπους έτσι ώστε να αποκομίσουν τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη.
Συγκεκριμένα, μόνο την Κυριακή 26/4/2009 στο χωριό Ωραίο της Ξάνθης, πάνω από 5 χιλιάδες Πομάκοι συγκεντρώθηκαν για να γιορτάσουν το «Χάτιπ»!!! Για να φαντασθεί ο απλός αναγνώστης το μέγεθος της γιορτής, αναφέρω πως 160 αγελάδες και 80 μοσχάρια σφάχτηκαν και μαγειρεύτηκαν για να εξυπηρετηθεί (η φιλοξενία συμπεριλαμβάνεται μέσα στο θρησκευτικό έθιμο) το συγκεντρωμένο πλήθος. Με εσωτερική οργάνωση (των Πομάκων και όχι της Ελληνικής Πολιτείας) κλείσθηκαν δρόμοι από το προηγούμενο βράδυ και οργανώθηκε η μεταφορά του πλήθους με ειδικά οχήματα, για να μην υπάρξουν ατυχήματα λόγω του στενού οδοστρώματος στην συγκεκριμένη περιοχή!!!
Μεγάλη βοήθεια δίνεται στους Πομάκους της περιοχής από τους ανθρώπους του Προξενείου της Κομοτηνής, οι οποίοι προσπαθούν να πλησιάσουν (μέσω της θρησκείας) τους ντόπιους κατοίκους. Η βοήθεια αυτή είναι υλική αλλά και χρηματική και αναγκάζει τους Πομάκους να νιώθουν υποχρέωση απέναντι σε αυτούς που τους βοηθούν (όπως άλλωστε θα ένιωθε ο καθένας που θα δεχόταν βοήθεια σε κάποια στιγμή που την χρειαζόταν). Γεγονός είναι πως σε πολύ μεγάλο ποσοστό υπάρχουν "αντοχές" και οι οικογένειες που διοργανώνουν το "Χάτιπ" ανθίστανται και δεν δέχονται βοήθειες των ανθρώπων της Άγκυρας. Σε καιρούς όμως δύσκολους (οικονομικά) μάλλον η Ελληνική Πολιτεία θα πρέπει να κινηθεί έτσι ώστε να σταθεί ως φυσικός αρωγός (οι Πομάκοι είναι Έλληνες πολίτες) και να ενισχύσει το σθένος των Πομάκων που συνεχίζουν να φωνάζουν: "Είμαστε Έλληνες"...
Η Ελληνική Πολιτεία, αδύναμη, παρακολουθεί τις εξελίξεις κα ευελπιστεί στον πατριωτισμό των Πομάκων, οι οποίοι σε πάρα πολλές περιπτώσεις ζητούν την βοήθεια της πατρίδας τους, της Ελλάδας, αλλά δυστυχώς φωνάζουν σε ώτα μη ακουόντων (όπως εξάλλου και όλοι οι Έλληνες πολίτες της περιοχής και όχι μόνο).
Κωνσταντίνος

Χάτιπ: Θρησκευτική εορτή των μουσουλμάνων, κατά την οποία γίνεται η ολοκλήρωση και η «ενηλικίωση» των μουσουλμανοπαίδων που έχουν ολοκληρώσει την ανάγνωση του Κορανίου. Το πρωί της ημέρας «Χάτιπ» οι μαθητές που έχουν τελειώσει τις σπουδές τους (ανάγνωση του Κορανίου και όχι μετάφραση) συγκεντρώνονται το πρωί στο τοπικό τέμενος (στο τέμενος-τζαμί) όπου με παρουσία μεγαλύτερων διαβάζουν κάποιο απόσπασμα που θα του υποδειχθεί. Ακολουθεί η μεταφορά του «ενήλικου» (θεολογικά) μουσουλμάνου στην οικία του, όπου δέχεται επισκέψεις συγγενών και φίλων, αλλά και χρηματικές επιβραβεύσεις. Μετά την ολοκλήρωση του "Χάτιπ" μπορεί ο νεαρός μουσουλμάνος να πάει στη Μέκκα, να μπει σε θεολογική σχολή και εάν ολοκληρώσει τις θεολογικές του σπουδές να γίνει ιμάμης και στη συνέχεια μουφτής.