"Εθνικά" τουρκικά όπλα

Η τουρκική στρατηγική για τις αμυντικές προμήθειες προβλέπει την προώθηση λύσεων για την ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, ώστε αυτή αφενός να είναι ανταγωνιστική διεθνώς, αφετέρου να καλύπτει τις αμυντικές ανάγκες της χώρας. Οι επιδιώξεις της Άγκυρας, σύμφωνα με τους στόχους που έχει θέσει ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μέχρι το 2023, είναι η Τουρκία να αυξήσει έτι περαιτέρω την περιφερειακή της ηγεμονία, χωρίς να εξαρτάται αμυντικά από το εξωτερικό, κατασκευάζοντας εθνικό άρμα, εθνικά πολεμικά πλοία, εθνικό μαχητικό αεροσκάφος, εθνικούς δορυφόρους και εθνικά οπλικά συστήματα που θα καλύπτουν τις ανάγκες των χερσαίων, ναυτικών και αεροπορικών της δυνάμεων.

Ακολούθως παρατίθενται ορισμένα από τα εν λόγω εξοπλιστικά προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη:
• Εθνικό άρμα 3ης γενεάς ALTAY: Το πρόγραμμα άρχισε να υλοποιείται το 2007 από την εταιρεία Otokar του ομίλου Kog, με την τεχνική υποστήριξη της νοτιοκορεατικής εταιρείας Rotem.
• Εθνική τορπίλη ΑΚΥΑ: Πρόκειται για την κατασκευή μιας βαρέως τύπου τορπίλης 553 mm, υπό την επίβλεψη του ARMERKOM (Διοίκηση Κέντρου Ερευνών των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων) και την υποστήριξη της νότιας Κορέας. Η κατασκευή της πολεμικής κεφαλής της τορπίλης ανατέθηκε στην τουρκική εταιρεία Roketsan, ενώ η ανάπτυξη του sonar ανατέθηκε στο Tubitak (Τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών).
• Εθνικό Πλοίο MILGEM: Η ναυπήγησή του άρχισε στις 26-7-2005, από τη Διοίκηση Ναυπηγείων Κωνσταντινούπολης και αφορά σε πλοίο ανθυποβρυχιακού πολέμου και αναγνωρίσεων-περιπολιών μήκους 99 μ. και ελάχιστου πλάτους 14,40 μ. Στις 27-9-2008 καθελκύσθηκε το πρώτο MILGEM με ονομασία Heybeliada (F-511), το οποίο από το Νοέμβριο του 2010 πραγματοποιεί πλεύσεις επιχειρησιακής αξιολόγησης οι οποίες προβλέπεται να ολοκληρωθούν το 2011. Στο 2ο MILGEM, που ναυπηγείται, δόθηκε η ονομασία Buyukada (F-512). Συνακόλουθα δε, πέραν του προγράμματος MILGEM η τουρκική αμυντική βιομηχανία έχει σε εξέλιξη τη ναυπήγηση πλοίων έρευνας και διάσωσης ανοικτών θαλασσών, αποβατικών, αρματαγωγών, πλοίων περιπολίας νέου τύπου, ελικοπτεροφόρου LPD, αντιαεροπορικών φρεγατών, επιστημονικών-σεισμολογικών ερευνών κ.λπ.
• Μη επανδρωμένο αεροσκάφος ΑΝΚΑ: Κατασκευάζεται από την τουρκική εταιρεία ΤΑΙ και ολοκληρώθηκαν οι δοκιμαστικές πτήσεις. Έχει μήκος 8 μ, άνοιγμα πτερύγων 17,3 μ., δυνατότητα πτήσεως 24 ώρες και πραγματοποιεί αναγνώριση, επιτήρηση και εντοπισμό στόχων ημέρα και νύκτα. Στο ύψος των 23.000 ποδών η δυνατότητα πτήσεώς του περιορίζεται στις 18 ώρες. Παράλληλα, τουρκικές εταιρείες κατασκευάζουν μη επανδρωμένα αεροσκάφη άλλων τύπων για κάλυψη των αναγκών του στρατού ξηράς, του πολεμικού ναυτικού, της στρατοχωροφυλακής και της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων (Bordo Bereli).
• Εθνικός πύραυλος εναντίον πλοίων ATMACA: Ανατέθηκε στις τουρκικές εταιρείες Roketsan και Aselsan η κατασκευή πυραυλικού συστήματος εναντίον πλοίων για την κάλυψη των αναγκών των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων.
• Τεθωρακισμένο όχημα μάχης ARMA: Η κατασκευή του ανατέθηκε στην τουρκική εταιρεία Otokar και πρόκειται για όχημα 8Χ8, το οποίο μπορεί να διέλθει υδάτινα κωλύματα χωρίς προηγούμενη προετοιμασία, με ταχύτητα πλεύσεως 8 χλμ/ώρα. Το ARMA έχει πλήρωμα 2 άτομα, μεταφέρει μια ομάδα 12 ατόμων και με τη θερμική κάμερα που διαθέτει μπορεί να επιχειρεί σε επιχειρησιακό περιβάλλον με συνθήκες σκότους, ομίχλης και καπνού. Πέραν του ARMA, η Τουρκία κατασκευάζει τα νέας γενεάς τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα PARS 8X8 και PARS 6Χ6, τα οποία διαθέτουν υψηλή αντιαρματική και βαλλιστική προστασία, μπορούν να φέρουν διαφόρους τύπους οπλικών συστημάτων και έχουν δυνατότητα διάβασης υδατίνου κωλύματος με ταχύτητα 10 χλμ/ώρα.
• Όχημα προστασίας από νάρκες KiRPi: Πρόκειται για τακτικά τροχοφόρα οχήματα 2,5 τον., 5 τον. και 10 τον., τα οποία κατασκευάζονται από την BMC με τουρκική συμμετοχή κατά 70%. Η αυτονομία του οχήματος είναι 800 χλμ και χρησιμοποιείται για τον έλεγχο δρομολογίων από νάρκες.
• Τεθωρακισμένο τροχοφόρο όχημα COBRA: Κατασκευάζεται από την τουρκική εταιρεία Otokar και πρόκειται για όχημα 4Χ4, με δυνατότητα μεταφοράς 9 ατόμων. Υπάρχουν διάφοροι τύποι COBRA μεταξύ των οποίων και ο αμφίβιος τύπος. Τα COBRA χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στον πόλεμο της νότιας Οσσετίας και επί του παρόντος χρησιμοποιούνται από τις ένοπλες δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν, της Αλγερίας, του Μπαχρέιν, του Μπαγκλαντές, της Γεωργίας, της Μαλαισίας, της Νιγηρίας, της Σλοβενίας, του Πακιστάν, του Περού, της Τουρκίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
• Εθνικός κατασκοπευτικός δορυφόρος GOKTURK: Το 2009 υπεγράφη σχετική συμφωνία με την ιταλική εταιρεία Telespazio για την κατασκευή δορυφόρου αναγνωρίσεως και επιτήρησης, ο οποίος θα παρέχει εικόνα από τις χώρες της Ευρώπης, του Καυκάσου και της Μέσης Ανατολής για κάλυψη των αναγκών της Τουρκίας σε στρατιωτικές πληροφορίες. Το πρόγραμμα πρόκειται να ολοκληρωθεί το 2013 και επιπλέον συμμετέχουν η γαλλική αμυντική βιομηχανία Thales και από τουρκικής πλευράς η Aselsan και το Tubitak με το UEKAE (Διεθνές Ινστιτούτο Ηλεκτρονικών και Κρυπτολογικών Ερευνών).
• Εθνικό αεροσκάφος βασικής εκπαίδευσης HURKUS: Κατασκευάζεται από την τουρκική εταιρεία ΤΑΙ και πέραν της κάλυψης των αναγκών της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας επιδιώκεται η πώλησή του και σε άλλα κράτη.
• Εθνικό μη επανδρωμένο θαλάσσιο σκάφος IDA: Κατασκευάζεται από την Global Teknik A.§ με την υποστήριξη του Tubitak. Έχει μήκος 4 μ., μπορεί να καθοδηγηθεί από απόσταση 50 χλμ. μέσω δορυφόρου και φέρει ραντάρ, sonar, υποβρύχια κάμερα και ελαφρά αυτόματα οπλικά συστήματα. Χρησιμοποιείται με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες για την αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών, την ασφάλεια ακτών, το λαθρεμπόριο, τον έλεγχο της θαλάσσιας κυκλοφορίας και τον έλεγχο-ασφάλεια ναυτικών βάσεων.
• Πυραυλικά συστήματα εδάφους-εδάφους KASIRGA 302 mm και YILDIRIM 607 mm: Τα πυραυλικά συστήματα KASIRGA και YILDIRIM που κατασκευάζονται από τουρκικές εταιρείες έχουν βεληνεκές 100 και 150 χλμ αντίστοιχα. Ωστόσο, ενδιαφέρον προκαλεί η ακόλουθη δήλωση του υποπτέραρχου ε.α §irin Unal, βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ: «Είχαμε απόρρητα προγράμματα για την κατασκευή πυραύλων εδάφους-εδάφους με βεληνεκές 200-250 χλμ. Όλα αυτά έχουν πλέον ολοκληρωθεί και ο επόμενος στόχος μας είναι να αποκτήσουμε τεχνολογία για την κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων.»
• Κινητές πλωτές γέφυρες εφόδου SAMUR, αμφίβια τεθωρακισμένα μηχανήματα μηχανικού μάχης ΑΖΜΙΜ, τεθωρακισμένα τροχοφόρα οχήματα ειδικών αποστολών κλπ.
• Αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα χαμηλού και μεσαίου βεληνεκούς, αντιαρματικά οπλικά συστήματα μεγάλου και μεσαίου βεληνεκούς, αυτοκινούμενα, ρυμουλκούμενα και αερομεταφερόμενα πυροβόλα κ.λπ.
Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι η Τουρκία προχωρά με σταδιακά αυξανόμενους ρυθμούς στον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεων της και την αναβάθμιση της στρατιωτικής της ισχύος, αποκόπτοντας παράλληλα την εξάρτησή της από το εξωτερικό. Επισημαίνεται ότι το 50% των αμυντικών της αναγκών καλύπτεται από την εγχώρια αγορά, ενώ έχει αρχίσει εξαγωγές οπλικών συστημάτων σε άλλες χώρες, με αποτέλεσμα η τουρκική αμυντική βιομηχανία να κατέχει την 11η θέση μεταξύ των 500 αμυντικών βιομηχανιών διεθνώς.
Τέλος, αναφορικά με την απειλή που διαμορφώνεται στα ανατολικά σύνορα της Ελλάδος και τη πολιτική που εφαρμόζει η Άγκυρα στα πλαίσια επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών, κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί η ακόλουθη δήλωση του Τούρκου υπουργού Άμυνας Vecdi Gonul για τη σημασία που δίδουν οι Τούρκοι στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας τους (σ.σ. αναγράφεται στο βιβλίο του συντάκτη του παρόντος με τίτλο: Η Γεωπολιτική Στρατηγική και η Στρατιωτική Ισχύς της Τουρκίας, σελ. 220): «Μάθαμε από τους προγόνους μας την αναγκαιότητα συνύπαρξης της προετοιμασίας για πόλεμο μαζί με την βασική αρχή επίλυσης των προβλημάτων της Τουρκίας μέσω της διπλωματίας. Ο Ναπολέων είχε πει ότι είναι σωστό τα προβλήματα να επιλύονται μέσω της διπλωματίας. Όμως, αν η διπλωματία δεν υποστηρίζεται από στρατιωτική ισχύ, τότε αυτό είναι μια παραίσθηση. Είναι σαν να περιμένουμε να ακούσουμε μουσική από μια ορχήστρα που δεν έχει όργανα».

onalert