Η τύχη του ΑΚΡ θα κρατήσει μόνο για όσο διάστημα η Τουρκία εξακολουθεί να είναι απαραίτητη

Όπως αποκαλύφθηκε από έγγραφα που δόθηκαν στην δημοσιότητα από τον Ιστότοπο Wikileaks τα οποία δημοσιεύτηκαν από τους New York Time και αφορούσαν τις συνομιλίες του πρέσβη των ΗΠΑ Κρίστοφερ Χιλ στη Βαγδάτη και του Τούρκου ομόλόγου του Μουράτ Ozcelik , η Τουρκία προσπάθησε να επηρεάσει τα αποτελέσματα των εκλογών του Ιράκ που πραγματοποιήθηκαν τον Μάρτιο του 2010.

Τα έγγραφα περιλαμβάνουν σημαντικές λεπτομέρειες για τον τρόπο που η Τουρκική διπλωματία με επικεφαλής τον Τούρκο πρεσβευτή στη Βαγδάτη Murat Ozcelik είχε εργαστεί συστηματικά ώστε να αντικατασταθεί ο Πρωθυπουργός Νούρι αλ-Μαλίκι και το σύστημα διοίκησης του, με ένα σύστημα ελεγχόμενο από τους Σουνίτες και παράλληλα να αποδυναμωθεί ο Κούρδος ηγέτης και Πρόεδρος του Ιράκ Τζελάλ Ταλαμπανί και να αντικατασταθεί με σουνιτική πολιτική προσωπικότητα. Ο Αλ Μαλίκι θεωρήθηκε ότι θα αύξανε την δύναμη του σε περίπτωση εκ επαναδιορισμού του και δεν θα ήταν θετικός στην επίλυση των σημαντικών ζητημάτων που αντιμετωπίζει το Ιράκ..

Η παρέμβαση αυτή θεωρήθηκε ως άνευ προηγουμένου στην Διεθνή διπλωματία. Ο Αλ-Μαλίκι σύμφωνα με φήμες εκνευρίστηκε τόσο ώστε όταν έμαθε ότι ο Τούρκος Πρέσβης βρίσκεται στο Ιρακινό Κοινοβούλιο έστειλε αξιωματούχους να του ζητήσουν να εγκαταλείψει το χώρο. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα ο διπλωμάτης θα είχε κηρυχθεί ανεπιθύμητο πρόσωπο και θα είχε ζητηθεί η αποχώρηση του όμως αυτό δεν συνέβη στο Ιράκ (στην πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπουργού Ρατζί Ταγίπ Ερντογάν τον συνόδευσε κατά την συνάντηση του με τον Νουρί αλ Μαλίκι η οποία και διήρκησε μία ώρα.)

Χαρακτηριστικό παράδειγμα επίσης της διπλωματικής παρέμβασης της Άγκυρας στο Ιράκ αποτελεί η μυστική οικονομική στήριξη της Σουνιτικής πολιτικής αραβικής πτέρυγας Αl Hadba στις εκλογές στην επαρχία Νινευή στο Ιράκ ώστε να επικρατήσει σε βάρος των Κούρδων υποψηφίων. Να σημειωθεί ότι στην περιοχή αυτή οι επιθέσεις εναντίον των Κούρδων είναι συνεχείς.. Η υποστήριξη της Τουρκίας στην Αραβική Συμμαχία της Allawi ήταν γνωστή σε όλους στο Ιράκ όμως η Άγκυρα επ ουδενί δεν θα ήθελε να δούν το φώς της δημοσιότητας λεπτομέρειες της δράσης της .

.Η Τουρκία δεν πέτυχε τους στόχους της στο Ιράκ, ο Αλ-Μαλίκι ορίστηκε εκ νέου σε Πρωθυπουργός και ο Τζελάλ Ταλαμπανί παραμένει Πρόεδρος. Στην πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν διαφάνηκε κάποια εχθρότητα όμως όπως αναφέρουν και τούτο γιατί η Τουρκία παραμένει μια σημαντική χώρα για το Ιράκ.

Όμως καθώς γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι η Τουρκία πιστεύει ότι ο δρόμος για την σταθερότητα και την ευημερία του Ιράκ περνά μέσα από την συμμετοχή των Σουνιτικών Πολιτικών Ομάδων οι ανησυχίες των Αραβικών Κράτων για την άνοδο της Ιρανικής επιρροής αλλά και οι αντιδράσεις των Σιιτών και των Κούρδων αναμένεται να αποκτήσουν ιδιαίτερη δυναμική.

Τούρκοι αρθρογράφοι υποστηρίζουν ότι η Τουρκία δεν διαθέτει εμπειρία σε αυτό τον τομέα με αποτέλεσμα να κάνει συνεχή λάθη .

Στην περίπτωση της Λιβύης ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατηγόρησε σαφώς τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες για την στρατιωτική παρέμβαση τους και παράλληλα εξέφρασε την αντίδραση της στην επέμβαση του ΝΑΤΟ.Στην συνέχεια η Τουρκική Διπλωματία αποδέχθηκε τον ρόλο του ΝΑΤΟ, προσδίδει ουσιαστική σημασία στη διεξαγωγή των νατοϊκών επιχειρήσεων στη Λιβύη, προκειμένου να σταματήσουν οι ένοπλες επιθέσεις κατά των αμάχων και συμμετέχει στη διεξαγωγή επιχειρήσεων ανθρωπιστικού χαρακτήρα.


Οπως αναφέρουν πληροφορίες από το ΝΑΤΟ παρά τα όσα δημόσια ισχυρίζονται Τουρκοι αξιωματούχοι η Τουρκία δεν έχει ζητήσει την επιβολή κανενός όρου στους κανόνες εμπλοκής.

Η ανεξέλεγκτη αυτή ρητορική ενισχύει το ήδη ισχυρό αντιδυτικό ρεύμα που κυριαρχεί στην Τουρκική Κοινή Γνώμη. Βραχυπρόθεσμα αυτό προσφέρει οφέλη όμως μακροπρόθεσμα θα έχει δυσάρεστες συνέπειες καθώς θα δυσχεραίνει τα περιθώρια ελιγμών της Τουρκίας και θα καταστήσει την τουρκική διπλωματία όμηρο της Κοινής Γνώμης κάτι που δεν θα τις επιτρέπει να δραστηριοποιείται παρασκηνιακά

Επιπλέον, η νέα διεκδικητική πολιτική της Τουρκίας παίρνει τη δύναμή της από την ενίσχυση της δημοκρατίας. Η δυναμική της εξαρτάται από το αν θα συνεχίσει να λειτουργεί ως υπεύθυνη και καλοπροαίρετη Δύναμη αυτό όμως προυποθέτει την αναβάθμιση της δημοκρατίας μέσω της ενίσχυσης των Δημοκρατικών θεσμών.

Το αντίστροφο δεν ισχύει.
*ΑΚΡ:κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Τούρκου Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

http://infognomonpolitics.blogspot.com