Οι Τουρκικές εμφανίσεις στο Αιγαίο και η εξωτερική πολιτική μας

Συνεχίζεται ο πόλεμος εντυπώσεων και αμφισβήτισης των Ελληνικών ορίων ελέγχου από την Άγκυρα, καθώς η Αθήνα αδυνατεί να προχωρήσει στην υλοποίηση μιας απόφασης προσδιορισμού των χωρικών υδάτων της χώρας στη βάση των υφιστάμενων διεθνών χαρτών και κανόνων ναυσιπλοίας. Όπως έγινε γνωστό από το ΓΕΕΘΑ, η τουρκική κορβέτα «Bodrum» ενώ βρισκόταν το βράδυ της Τρίτης, 21 Δεκεμβρίου, σε διεθνή ύδατα στο βορειοανατολικό Αιγαίο, ακολουθώντας νοτιοδυτική πορεία, εισήλθε σε εθνικά χωρικά ύδατα μεταξύ Ευβοίας και Σκύρου τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα. Η νέα αυτή “βόλτα” τουρκικού πολεμικού ακολούθησε την πριν λίγες μόλις ημέρες «βόλτα» της φρεγάτας «Σαλίχ Ρέις» μέχρι το Σούνιο.

Στη συνέχεια ακολουθώντας νοτιοανατολική πορεία κινήθηκε σε διεθνή ύδατα του κεντρικού Αιγαίου. Σε όλη τη διάρκεια της κίνησης του το τουρκικό πλοίο παρακολουθείτο από ελληνικά πολεμικά. Το γεγονός της παρακολούθησής του όμως αρκεί; Η συνεχής ένταση γίνεται εμφανές δεν εξυπηρετεί παρά μόνο τις τουρκικές αιτιάσεις και προλαμβάνει πιθανές κινήσεις από Ελληνικής πλευράς.Ταυτοχρόνως εξακολουθεί να δίνει στην Άγκυρα, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο αιτιολογίες για αναφορές στο ΝΑΤΟ, σχετικά με τα “δικαιώματά” της σε “αμφισβητούμενες” περιοχές.

Η αποκάλυψη προ μικρού διαστήματος, μέσω επισήμων εγγράφων ότι η διαπραγμάτευση με την Τουρκία αφορά το σύνολο σχεδόν των τουρκικών αιτιάσεων στο Αιγαίο αλλά και πέραν αυτού, με συναντήσεις και συζητήσεις που δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, οδηγεί αναπόδραστα μεγάλο μέρος της Ελληνικής κοινωνίας να πιστεύει πως είτε η Ελλάδα είναι ανίκανη να αντιδράσει, είτε ότι η πολιτική ηγεσία συμφωνεί με την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Τόσο το ένα, όσο και το άλλο συμπέρασμα καταρρακώνουν το ηθικό εκείνων που θα έπρεπε να στηρίζουν ό,τι θεωρείται “εθνικά δίκαιο”. Οι συχνές δηλώσεις του Πρωθυπουργού, του υπ. Εξωτερικών και του υπ. Άμυνας ότι “κάνουν ότι απαιτείται”, δεν είναι επαρκείς όσο δεν γνωρίζουμε “τι κάνουν”…

Στο στάδιο που βρίσκεται σήμερα η χώρα, αντιμετωπίζοντας ανυπέρβλητα εμπόδια και στη βάση της αναζήτησης από την κυβέρνηση μιας “συνεναιτικής πολιτικής” για την αντιμετώπιση τους, μήπως θα ήταν “καλό και χρήσιμο” να υπάρξει μια συζήτηση ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση για τον καθορισμό μιας ενιαίας θέσης εξωτερικής πολιτικής, που θα κληθούν να υπερασπιστούν και υλοποιήσουν, σήμερα και αύριο;

Ο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ