Τι σκέφτονται οι τούρκοι στρατηγοί. Εντυπωσιακή ομιλία Μπασμπούγ.

Η δημοκρατία, δημοκρατία στην Τουρκία αλλά, και ο στρατός, στρατός. Φαντάζεσθε αρχηγό ενόπλων δυνάμεων χώρας με δημοκρατία δυτικού τύπου να βγαίνει και να λέει όσα θα διαβάσετε παρακάτω ότι είπε ο αρχηγός των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Μπασπούγ; Απολαύστε τον:
Όπως αναφέρουν οι ιστοσελίδες των τηλεοπτικών δικτύων ΝΤV και CNN Türk, ο Αρχηγός των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Μπασμπούγ, πραγματοποίησε την ετήσια ομιλία του αξιολόγησης, στο Αρχηγείο των Ακαδημιών Πολέμου, στην Κων/πολη.
Ο στρατηγός Μπασμπούγ είπε:

«Χωρίς να υπεισέλθω, σε μεγάλο βαθμό, στα καθημερινά θέματα, θα προσπαθήσω να κοιτάξω από το ακαδημαϊκό ‘παράθυρο’ τα θέματα πολίτη – στρατιωτικού, καταπολέμησης της τρομοκρατίας και δημοκρατίας και κοσμικού χαρακτήρα. Δεν θα αναφερθώ ιδιαίτερα στα καθημερινά θέματα. Σε αυτά θα αναφερθώ την προσεχή εβδομάδα, σε συνέντευξη Τύπου».

Τι λόγο, τώρα έχει ένας στρατηγός να μιλάει γι αυτά τα θέματα, αυτό είναι μια άλλη ιστορία της δημοκρατίας τουρκικού τύπου.

Αλλά ας δούμε πως συνέχισε ο κ.Ιλκέρ Μπασμπούγ:

«Για να κάνει κάποιος καλά την αξιολόγηση πολίτη – στρατιωτικού, πρέπει να καταλάβει τι είναι από επαγγελματικής πλευράς ο στρατιωτικός. Στον εκσυγχρονισμό των κοινωνιών, οι στρατιωτικοί έπαιξαν πρωτοποριακό ρόλο. (sic). Επίσης, το να μπορέσουν οι τεχνολογικές εξελίξεις να μπουν στην κοινωνία, αυτό γίνεται με τη βοήθεια των στρατιωτικών (sic). Στις ένοπλες δυνάμεις, οι ηθικές αξίες έχουν μεγάλη σημασία. Το να είναι κάποιος στρατιωτικός, περισσότερο από επάγγελμα, είναι ένας τρόπος ζωής. Στην στρατιωτική ζωή, η σχέση εμπιστοσύνης είναι άκρως σημαντική.
Οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι ένας θεσμός, για τον οποίο αισθάνεται ο κόσμος την περισσότερη εμπιστοσύνη, διότι υποστηρίζει απτόητα τη γεωπολιτική της χώρας μας, που αποτελείται από ρίσκο και ευκαιρίες.
Στο σημείο αυτό, για να μην κλονιστεί η εμπιστοσύνη στις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις, θα επιστήσω την προσοχή σε δύο προκαταλήψεις. Η συστηματική αντιπολίτευση στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν θα βοηθήσει στην ανάπτυξη της δημοκρατίας μας. Είναι λάθος να παρουσιάζονται οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ως στοιχείο παρεμπόδισης της δημοκρατίας.
Σε ορισμένους τομείς της κοινωνίας μας, ασκείται μια εκστρατεία κακοπροαίρετη, με σκοπό να παρουσιάζονται οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ως ένας θεσμός κατά της θρησκείας. Ένας άλλος τομέας της κοινωνίας αγαπάει το στρατό και έχει εμπιστοσύνη σε αυτόν. Ο στρατός του τουρκικού έθνους είναι ο λαός του. Είναι από το λαό, είναι για το λαό.
Είναι σημαντικές οι ευθύνες των στρατιωτικών ηγετών. Οι ανώτεροι στρατιωτικοί πρέπει να αποφεύγουν ενέργειες, με τις οποίες θα θίξουν την εμπιστοσύνη των κατώτερων. Στην περίπτωση που οι προτάσεις και οι ανησυχίες των στρατιωτικών δεν ληφθούν υπόψη από την πολιτική εξουσία, μπορεί να βιωθούν πολύ αρνητικές εξελίξεις. Και αυτό είχε προκύψει στο Ιράκ. Το στοιχείο αυτό, στις σχέσεις πολιτικών – στρατιωτικών, είναι άκρως σημαντικό για την υγιή πορεία των σχέσεων. Στο σημείο αυτό, η απόφαση και βέβαια είναι των πολιτικών Αρχών. Όμως, στην περίπτωση που δεν λαμβάνονται υπόψη οι ειλικρινείς, ρεαλιστικές και οι έμπειρες συστάσεις, τότε η ευθύνη για τις αρνητικές εξελίξεις θα είναι οπωσδήποτε της πολιτικής ηγεσίας. Η μοναδική αρμόδια και υπεύθυνη Αρχή, όσον αφορά τις σχέσεις πολιτικών – στρατιωτικών, είναι ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων εκπληρώνει το καθήκον αυτό, με τις επαφές που έχει με τις ενδιαφερόμενες Αρχές και, όταν απαιτηθεί, γνωστοποιεί στην κοινή γνώμη τις απόψεις των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ένα δημοκρατικό, κοσμικό και κοινωνικό κράτος δικαίου είναι απαράβατος όρος».

Ο στρατηγός Μπασμπούγ, ο οποίος κατά την ομιλία του αναφέρθηκε και στο θέμα της εθνοτικής ταυτότητας, της πολιτιστικής ταυτότητας και της υπερκείμενης ταυτότητας, τόνισε πως οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις υποστηρίζουν την προστασία του έθνους – κράτους.
Ο στρατηγός Μπασμπούγ, που επεσήμανε το πρότυπο του καθηγητή Μετίν Χεπέρ, όσον αφορά το θέμα των «εθνοτικών συγκρούσεων», τόνισε ότι ο Χεπέρ αυτό το επεξηγεί σε τρείς φάσεις:
«Λέει ότι οι φάσεις αυτές είναι, πρώτον, η αφομοίωση ορισμένων εθνοτικών στοιχείων και η προσπάθεια που καταβάλλεται γι΄ αυτό. Δεύτερον, η αντίδραση των στοιχείων αυτών στις εν λόγω προσπάθειες, και τρίτον, η καταπάτηση από το κράτος των προσπαθειών των στοιχείων αυτών και η αύξηση των ενεργειών αφομοίωσης.
Να δούμε, στην Τουρκία έγινε κάτι τέτοιο; Το κράτος, κατά τα πρώτα χρόνια της δημοκρατίας, λόγω ορισμένων ξεσηκωμών, πήρε ασφαλώς κάποια μέτρα έναντι της πιθανότητας η δευτερεύουσα πολιτιστική ταυτότητα να περάσει μπροστά από την ανώτερη κοινή πρωτεύουσας σημασίας ταυτότητα.
Δεν μπορούμε να αξιολογήσουμε ως πολιτική αφομοίωσης τα μέτρα που ελήφθησαν. Τα μέτρα αυτά είναι κάποιες εφαρμογές, οι οποίες κρίθηκαν απαραίτητες στη διαδικασία σύστασης του κράτους – έθνους.
Π.χ. ορισμένες πολιτικές για υποχρεωτική εγκατάσταση κατά τα πρώτα χρόνια της δημοκρατίας, από ορισμένους, παρεξηγήθηκαν. Εάν το κράτος εφάρμοζε πολιτική αφομοίωσης, τότε ερωτώ με απόφαση βάσει νόμου, που είχε εκδοθεί από τη Βουλή το 192, θα μπορούσαν πολλά άτομα, που μετανάστευσαν στη Δύση, μεταξύ των οποίων και ορισμένοι που είχαν λάβει μέρος στους ξεσηκωμούς, να επιστρέψουν; Αυτό πώς το εξηγείτε;
Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την περίοδο ηρεμίας και ειρήνης, μεταξύ 1938 – 1984; Έγινε και τελείωσε η αφομοίωση ή μήπως ξανάρχισε το 1984; Γι΄ αυτό ακριβώς όλοι λέμε πως αυτό το πρότυπο αφομοίωσης δεν ισχύει για την Τουρκία».

Ο στρατηγός Μπασμπούγ είπε:
«Ο Ατατούρκ λέει το εξής: Αυτός που ίδρυσε την Τουρκική Δημοκρατία, είναι ο ‘λαός της Τουρκίας’. Όχι ‘ο τουρκικός λαός’. Αν χρησιμοποιήσετε έτσι τη φράση, δεν θα είναι σωστή. Αυτός που ίδρυσε την Τουρκική Δημοκρατία, είναι ο λαός της Τουρκίας. Ο Ατατούρκ εδώ επισημαίνει το σύνολο του λαού που ζει εδώ. Δεν κάνει καμία εθνοτική, ή θρησκευτική διάκριση.
Σήμερα, ποια θα είναι η κοινή αξία της δομής του έθνους – κράτους; Στον 21ο αιώνα, σε ποιες αρχές θα στηρίζεται η βάση του κράτους – έθνους;
Το 5ο άρθρο του Συντάγματος παρουσιάζει πολύ καλά τις κοινές αξίες του έθνους – κράτους: “Τα θεμελιώδη καθήκοντα και οι σκοποί του κράτους είναι η προστασία της ανεξαρτησίας του τουρκικού έθνους, της ακεραιότητας αυτού, του αδιαιρέτου της χώρας και η προστασία της δημοκρατίας, καθώς και η κατοχύρωση της ευημερίας, της ευτυχίας και της ηρεμίας των ατόμων και της κοινωνίας και η προετοιμασία των απαιτούμενων συνθηκών για την ανάπτυξη της οικονομικής και ηθικής οντότητας του ανθρώπου για την κατάργηση των πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών εμποδίων, που δεν συμβιβάζονται με τις αρχές του κοινωνικού κράτους δικαίου και της δικαιοσύνης”.
Σε ποια βάση θα στηριχθεί στην προκειμένη περίπτωση το έθνος – κράτος; Θα πρέπει να στηριχθεί στην αντίληψη του εθνικισμού, που στηρίζεται στην αρχή του πολίτη.
Εκείνο που διατηρεί ενωμένο το έθνος – κράτος, είναι οι κοινές αξίες. Εσείς, εάν δεν υιοθετήσετε την υπερκείμενη κοινή ταυτότητά σας, δεν μπορείτε να φθάσετε σε κανένα αποτέλεσμα. Εάν σήμερα ζούμε κάποια προβλήματα, θα πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας: Αφομοίωση ή ενσωμάτωση; Πόσο πετύχαμε σε αυτή την περίπτωση ενσωμάτωσης; Εκείνο που έχει σημασία είναι η πολιτιστική ταυτότητα να μην ξεπεράσει την υπερκείμενη ταυτότητα που μας ενώνει. Πρέπει αυτές οι δευτερευούσης σημασίας ταυτότητες να προστατευθούν. Αυτή είναι μια πολιτιστική ελευθερία. Όμως, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη δημιουργία νέων υπερκείμενων ταυτοτήτων. Δεν μπορούμε να ανοίξουμε προς συζήτηση, την υπερκείμενη κοινή ταυτότητα. Τότε θα περιέλθουμε στη θέση του Ιράκ και του Λιβάνου.
Θα πρέπει να δώσουμε ισότητα ευκαιριών στους πολίτες μας, στην ανατολική και νοτιοανατολική περιοχή. Θα πρέπει να επανορθώσουμε το συναίσθημα περί μειονεκτικής θέσης των πολιτών μας, που βρίσκονται εκεί».



Ο στρατηγός Μπασμούγ διέθεσε το τελευταίο μέρος της ομιλίας του στο θέμα του κοσμικού χαρακτήρα και υπενθύμισε ότι ο Ομπάμα είπε στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση ότι η μεγαλύτερη κληρονομιά του Ατατούρκ ήταν η κοσμική δημοκρατία. Ο ίδιος τόνισε: «Αυτή τη διατύπωση του Αμερικανού Προέδρου, την εκλαμβάνουμε ως μια αναζήτηση λύσης στα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ στο διεθνή τομέα, πέραν από την επιθυμία να φανούν συμπαθείς σε έναν φιλικό λαό. Η ισχύς της Τουρκίας είναι η κοσμική και δημοκρατική της δομή.
Η κοσμική δομή της Τουρκίας αποδίδει σε αυτήν σημαντική θέση στην περιοχή που βρίσκεται. Ο κοσμικός χαρακτήρας είναι ένας από τους θεμελιώδεις λίθους της φιλοσοφίας σύστασής της. Θα πρέπει να μπορούν να δίνονται αποτελεσματικές απαντήσεις, στο πλαίσιο της δημοκρατίας και των νόμων, στις κινήσεις κατά του κοσμικού χαρακτήρα. Οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις σε καμία περίοδο δεν ήταν κατά της θρησκείας. Εκείνο στο οποίο εμείς αντιταχθήκαμε πάντοτε, ήταν η χρησιμοποίηση της θρησκείας ως μέσου για πολιτικά και ατομικά συμφέροντα. Το να λέγεται ότι ο κοσμικός χαρακτήρας έχει την έννοια του να αντιτάσσεται κάποιος στη θρησκεία και να θεωρούνται οι τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ως θεσμός κατά της θρησκείας, αποτελεί τη μεγαλύτερη αδικία και ανευθυνότητα απέναντι στον Ατατούρκ και τον στρατό εκείνου. Εάν όλοι στην Τουρκία συμμορφώνονται με το άρθρο 24 του Συντάγματος για τον κοσμικό χαρακτήρα, δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα».
www.anixneuseis.gr