Διπλωματικό «παζάρι» στη σκιά του Καυκάσου

Η Ε.Ε. δεν θέλει να διευρύνει τη «σφαίρα επιρροής» της, τόνισαν χθες οι «27», με αφορμή τις δηλώσεις Λαβρόφ για τη σύνοδο της 7ης Μαΐου, με τη συμμετοχή Λευκορωσίας, Ουκρανίας, Μολδαβίας, Γεωργίας, Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν.
Η συνάντηση των προέδρων της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, Σερζ Σαρκισιάν και Γκαϊντάρ Αλίεφ, που θα γίνει στην Πράγα στις 7 Μαΐου στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής της «Ανατολικής Συνεργασίας» που οργανώνει η Ε.Ε., συνιστά ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση του κλεισίματος ενός από τα πολλά ανοιχτά μέτωπα στην περιοχή του Καυκάσου -του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Εντάσσεται δε στον «οδικό χάρτη» που έχουν επεξεργαστεί Ουάσιγκτον και Άγκυρα, με προφανή στόχο την αλλαγή των συσχετισμών και την ανακατανομή των σφαιρών επιρροής, σε βάρος της Ρωσίας.
Την ίδια στιγμή, εξάλλου, οι ΗΠΑ πατούν τον «κάλο» της Μόσχας και στη Γεωργία, ξεπερνώντας την αμηχανία και την ηττοπάθεια που είχε προκαλέσει η συντριβή των γεωργιανών δυνάμεων από τον ρωσικό στρατό, τον περασμένο Αύγουστο.

Οι στρατιωτικές ασκήσεις που προτίθεται να διεξάγει το ΝΑΤΟ στο έδαφος της χώρας, από τις 6 Μαΐου ως την 1η Ιουνίου, έχουν προκαλέσει την έντονη αντίδραση του Κρεμλίνου, με τον υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ να κάνει λόγο για «επιζήμιες αποφάσεις» και τον αναπληρωτή του, Σεργκέι Ριαμπκόφ, να χαρακτηρίζει τα επιχειρήματα της άλλης πλευράς ως «φτηνά και διόλου πειστικά».

Σχεδιο
Σιγά-σιγά, πάντως, το παζλ αρχίζει να γεμίζει, καθώς όλες οι εξελίξεις φαίνεται πως είναι αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου σχεδίου, το οποίο οριστικοποιήθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Μπαράκ Ομπάμα στην Τουρκία. Τα όσα ακολούθησαν μαρτυρούν του λόγου το αληθές.

Άγκυρα και Ερεβάν επισημοποίησαν την προσέγγισή τους και έθεσαν τις βάσεις για την πλήρη εξομάλυνση των σχέσεών τους. Ο δε Ομπάμα, κατά την επέτειο της σφαγής των Αρμενίων από τους Τούρκους, πάτησε κυριολεκτικά σε δύο βάρκες: Αν και αναγνώρισε την τραγωδία, απέφυγε να χρησιμοποιήσει τη λέξη «γενοκτονία» - και η τουρκική πολιτική ηγεσία, από την πλευρά της, ανταπέδωσε δια στόματος του Αμπντουλάχ Γκιουλ, ο οποίος εξέφρασε μεν τη δυσαρέσκειά του, αλλά μόνο «για ορισμένες πλευρές της ομιλίας» του προέδρου των ΗΠΑ.

Ταυτόχρονα, όπως απέδειξε η διάσκεψη της Σόφιας την περασμένη Παρασκευή, ΗΠΑ και Τουρκία περνούν στην αντεπίθεση και στον ενεργειακό τομέα, προσπαθώντας να αποδυναμώσουν το πιο ισχυρό χαρτί των Ρώσων, οι οποίοι μέχρι πρότινος έμοιαζαν να είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι αυτού του παιχνιδιού, κυρίως μέσω του South Stream.

Προφανώς δε, όποιος κυριαρχήσει πολιτικά στον Καύκασο, από όπου περνούν όλοι σχεδόν οι δρόμοι μεταφοράς του ενεργειακού πλούτου της κεντρικής Ασίας προς την Ευρώπη, θα έχει το πάνω χέρι.

Το Ιράν
Το «κερασάκι στην τούρτα» δεν είναι άλλο από το Ιράν. Οι δίαυλοι επικοινωνίας της Άγκυρας με την Τεχεράνη, σε συνδυασμό με τα πρόσφατα ανοίγματα του Ομπάμα, ενισχύουν τις πιθανότητες να υπάρξουν εξελίξεις και εκεί.

Η προχθεσινή δήλωση του Μ. Αχμαντινετζάντ ότι θα σεβαστεί κάθε απόφαση των Παλαιστινίων που θα αναγνωρίζει το κράτος του Ισραήλ μπορεί να πέρασε στα «ψιλά», στην ουσία όμως συνιστά την πρώτη δημόσια υπαναχώρηση από τη θέση του περί «σβησίματος από τον χάρτη του εβραϊκού κράτους».

Λίγα είναι αυτά;
ΗΜΕΡΗΣΙΑ