Ο Ερντογάν και οι "Τούρκοι" της Θράκης

Κάνουν "πλάκα" στους Έλληνες ή μήπως συμβαίνουν κοσμογονικές αλλαγές στην Τουρκία;
Αλλαγές, οι οποίες θα επηρεάσουν το σύνολο της περιοχής και θα φέρουν ξανά τους "ειρηνοποιούς" Σταυροφόρους στα μέρη μας.
Αυτά τα οποία συμβαίνουν σήμερα από την πλευρά της Τουρκίας στο θέμα της Θράκης είναι μυστήρια και ξεφεύγουν από κάθε λογική, που συνδέεται με την έννοια της συμβατικής στρατηγικής. Η Τουρκία, η οποία ήταν η μεγάλη κερδισμένη της συνθήκης της Λωζάνης, είναι η ίδια που εμφανίζεται να αμφισβητεί τα θεμέλιά της. Από το στόμα του Πρωθυπουργού της μάθαμε ότι υπάρχουν "Τούρκοι" στη Θράκη. Αυτό είναι το παράλογο. Η Τουρκία, η οποία σήμερα αναφέρεται σε Τούρκους της Θράκης, είναι η τελευταία που την συμφέρει να υπάρχει έστω και ένας "Τούρκος" σ' αυτήν. Γιατί; Γιατί αυτό σημαίνει ότι πράγματα, τα οποία μέχρι τώρα —εξαιτίας της συνθήκης της Λωζάνης— θεωρούνταν "τακτοποιημένα", δεν είναι "τακτοποιημένα".

Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για περίεργα πράγματα. Κάποιοι, είτε έχουν αποφασίσει να μας κάνουν "πλάκα" είτε απλά μεθοδεύουν σοβαρότατες καταστάσεις, οι οποίες εκ πρώτης όψεως δεν φαίνονται. Αν μας κάνουν "πλάκα", θα πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτή εύκολα "γυρίζει" εις βάρος αυτού που την κάνει. Όποιος κάνει πλάκες, θα πρέπει να είναι έτοιμος να δεχθεί και ο ίδιος πλάκες. Σε διαφορετική περίπτωση μιλάμε για άλλα πράγματα. Πράγματα πολύ σοβαρά και τα οποία αφορούν το μέλλον της ίδιας της Τουρκίας. Όταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας τα ισχυρίζεται αυτά, ευνόητο είναι ότι γνωρίζει τα όσα αυτά συνεπάγονται. Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας απειλεί τα συμφέροντα της Τουρκίας, νομίζοντας ότι τα εξυπηρετεί. Γνωρίζει κάποιος τι μπορεί να σημαίνει το να υπάρχει έστω και ένας Τούρκος στη Θράκη; Τι σημαίνει αυτό για την ίδια την Τουρκία;
Ένας Τούρκος στη Θράκη σημαίνει ότι δεν εφαρμόστηκε η Συνθήκη της Λωζάνης στο σύνολό της και άρα αυτή τίθεται υπό αμφισβήτηση. Σημαίνει ότι δεν έγινε ομαλή ανταλλαγή πληθυσμών και άρα κεφαλαίου. Σημαίνει ότι υπάρχουν "υπόλοιπα", τα οποία πρέπει να διευθετηθούν. Σημαίνει ότι τα εμπλεκόμενα σ' αυτήν κράτη θα πρέπει να κάνουν συμπληρωματικές "κινήσεις" με αντικείμενο τις αποζημιώσεις. Τις όποιες αποζημιώσεις, είτε αυτές είναι ηθικές είτε οικονομικές.
Ένας Τούρκος στη Θράκη σημαίνει ότι η Τουρκία έκανε εθνοκάθαρση Ελλήνων στη Μικρά Ασία, εφόσον δεν έγινε η από κοινού συμφωνημένη και ειρηνική διακρατική ανταλλαγή πληθυσμών, όπως "συνυπέγραψε" με την Ελλάδα στη Συνθήκη της Λωζάνης. Σημαίνει ότι το κάθε κράτος, το οποίο εμπλέκεται στη συμφωνία, έδιωξε αυθαίρετα και άρα εγκληματικά όσους πιο πολλούς αλλοεθνείς μπορούσε από την επικράτειά του και τους άρπαξε τις περιουσίες τους.
Ένας Τούρκος στη Θράκη σημαίνει ότι η Ελλάδα απλά δεν έκανε "τέλεια" τη δουλειά της. Την ίδια "δουλειά" που έκανε "τέλεια" η Τουρκία και δεν άφησε ούτε έναν Έλληνα στη Μικρά Ασία. Σημαίνει ότι έγινε "αγώνας" εγκλημάτων και με βάση τα αποτελέσματα η Τουρκία σ' αυτόν τον αγώνα ήταν σαφώς "νικήτρια". Σημαίνει ότι κακώς υπέγραψαν τα δύο κράτη για μια συμφωνία πάνω σε δεδομένα, τα οποία ήταν ψευδή και άρα δεν ίσχυαν. Σημαίνει με λίγα λόγια ότι η Τουρκία έχει το νομικό δικαίωμα να "σέρνει" την Ελλάδα στα διεθνή δικαστήρια για παραβίαση δικαιωμάτων υπαρκτών εθνικών μειονοτήτων στην επικράτειά της, αλλά ταυτόχρονα δίνει το δικαίωμα και στην Ελλάδα να κάνει το ίδιο για κατεστραμμένες εθνικές μειονότητες, οι οποίες ζητάνε "δικαίωση" και όχι μόνον ηθική.
Ένας Τούρκος στην Θράκη σημαίνει ότι υπάρχουν ελληνικές περιουσίες στη Μικρά Ασία. Περιουσίες, οι οποίες βρίσκονται σε "εκκρεμότητα". Οι περιουσίες αυτών, που υπέστησαν τον εθνικό διωγμό. Μιλάμε για εκατομμύρια σπιτιών και εκατομμύρια στρεμμάτων γης εκατομμυρίων ανθρώπων, οι οποίοι υπέστησαν τις συνέπειες των διωγμών αυτών. Μιλάμε για εκατομμύρια ανθρώπων, οι οποίοι ξεριζώθηκαν παρά τη θέλησή τους από τις εστίες τους. Μιλάμε για διωγμούς, που διέπραξε το ίδιο το τουρκικό κράτος.
Αντίθετα η Ελλάδα δεν έκανε διωγμούς στον υπό ανταλλαγή χώρο. Δεν της ανήκε εκείνος ο χώρος ως κράτος και άρα δεν είχε τον αντίστοιχο μηχανισμό, που να της επιτρέπει να πραγματοποιεί οργανωμένους διωγμούς τη δεδομένη στιγμή. Εκείνος ο χώρος της παραδόθηκε για τη δρομολόγηση της ανταλλαγής. Της παραδόθηκε, για να "αποζημιώσει" τους Έλληνες της Μικράς Ασίας. Της παραδόθηκε… και άρα αυτοβούλως οι πληθυσμοί των Τούρκων των Βαλκανίων πήγαν στην Τουρκία, εφόσον διαπίστωσαν ότι τους συνέφερε η "ανταλλαγή".
Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία, τα οποία να επιβεβαιώνουν μαζική αντίδραση των βαλκανικών τουρκικών πληθυσμών στο τότε ενδεχόμενο της μετακίνησής τους. Δεν υπάρχουν μαζικά εγκλήματα, μαζικοί εκβιασμοί και αναγκαστικές μετακινήσεις. Οι Τούρκοι των Βαλκανίων αποχώρησαν ειρηνικά από τη βαλκανική επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και κατέληξαν στη Μικρά Ασία, εφόσον είχαν λάβει τις "διαβεβαιώσεις" που απαιτούσαν για το εγχείρημά τους. Δεν "συνωστίσθηκαν" σε καμία Καβάλα ή καμία Θεσσαλονίκη κατά τα "πρότυπα" της Σμύρνης. Τους συνέφερε να πάνε στη Μικρά Ασία και αυτό έκαναν.
Γιατί τους συνέφερε; Γιατί άλλαζαν οι καιροί και οι ίδιοι, είτε έπρεπε να συμμορφωθούν με τα νέα δεδομένα είτε να μετακινηθούν σε νέους χώρους, όπου θα διατηρούσαν τα παλαιά δεδομένα. Οι μπέηδες και οι αγάδες των Βαλκανίων ήταν θέμα χρόνου να χάσουν τα τσιφλίκια τους. Να τα χάσουν όχι εξαιτίας κάποιας εθνικής έξαρσης των τοπικών πληθυσμών, αλλά εξαιτίας των γενικότερων κοινωνικών συνθηκών, οι οποίες τροφοδοτούσαν τις ταξικές συγκρούσεις. Σε έναν κόσμο, ο οποίος ταλανιζόταν από προλεταριακές και άλλες επαναστάσεις, ήταν θέμα χρόνου να εξαλειφθούν τα φεουδαρχικά κατάλοιπα σ' έναν χώρο της Ευρώπης, όπως ήταν τα Βαλκάνια …Τα ως επί τω πλείστω χριστιανικά Βαλκάνια.
Εν μέσω μιας τρομερής οικονομικής κρίσης εκείνη την εποχή όλοι αυτοί έπρεπε ν' αποφασίσουν για την επιβίωσή τους. Σκέφτηκαν με βάση τα συμφέροντά τους και έκριναν ότι τους συνέφεραν οι ισλαμικές συνθήκες μιας ομοιογενούς ισλαμικής Μικράς Ασίας, προκειμένου να ζήσουν όπως πριν και άρα χωρίς να τους αγγίζουν οι γενικότερες κοινωνικές και ιδεολογικές εξελίξεις, οι οποίες αναγκαστικά μετάλλασσαν τον χριστιανικό χώρο. Ήθελαν να ζουν σαν μπέηδες και αυτό μόνον στην ισλαμική Μικρά Ασία μπορούσαν να το καταφέρουν. Μια προ πολλού χαμένη "παρτίδα" επεδίωξαν και κατάφεραν να την κερδίσουν εις βάρος κάποιων άλλων. Κάποιοι προφανώς τους διαβεβαίωσαν ότι θα τους επέτρεπαν να επιβάλλουν τον αγαπημένο τους Μεσαίωνα στον χώρο που τους ενδιέφερε.
Μαζί μ' αυτούς έσπευσαν να επωφεληθούν και οι Νεότουρκοι. Οι Νεότουρκοι, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους ήταν αστοί των Βαλκανίων και οι οποίοι ήταν τα κύρια θύματα της τεράστιας οικονομικής κρίσης. Αστοί μικρέμποροι, επιτηδευματίες και "επιστήμονες". Αστοί και άρα χωρίς πραγματικές περιουσίες. Αυτοί πήγαν στη Μικρά Ασία, για ν' αποκτήσουν περιουσία. Περιουσία, η οποία ανήκε σε άλλους. Αυτοί, οι "μη έχοντες" των Βαλκανίων, έγιναν μέσα σε μια νύκτα οι "έχοντες" της Μικράς Ασίας. Αυτοί, οι ξυπόλητοι "οραματιστές" και συνοδοιπόροι του Κεμάλ, έγιναν μέσα σε μια νύχτα φεουδάρχες στη Μικρά Ασία.
Ένας Τούρκος στη Θράκη σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος έχει "υποχρέωση" να αποζημιώσει τους Τούρκους στη Θράκη, αλλά αυτό γεννάει και ανάλογη υποχρέωση της Τουρκίας απέναντι στους Έλληνες της Μικράς Ασίας. Η "υποχρέωση" της Ελλάδας μπαίνει σε εισαγωγικά, γιατί αφορά μόνον το τυπικό μέρος, εφόσον οι περιουσίες των μειονοτικών δεν αγγίχτηκαν κατά την περίοδο της ανταλλαγής των πληθυσμών και άρα αυτοί δεν θίχθηκαν οικονομικά, ώστε να τίθεται θέμα οικονομικής αποζημίωσης. Για την Ελλάδα η "αποζημίωση" έχει σχέση μόνον με την αναγνώριση των δικαιωμάτων τους ως εθνική μειονότητα και τίποτε παραπάνω. Αναγνώριση των δικαιωμάτων τους, τα οποία περιορίζονται στα γνωστά εθνικού τύπου δικαιώματα των μειονοτήτων. Μειονοτικά σχολεία, δικαίωμα γλώσσας και κάποιο βαθμό αυτοδιοίκησης της κοινότητας.
Αναγνώριση και μάλιστα με οικονομικό όφελος για την Ελλάδα. Γιατί; Γιατί πρέπει να μας επιστρέψουν πίσω τα χωράφια, τα οποία πήραν στην προηγούμενη άσκηση του δικαιώματος του εθνικού τους προσδιορισμού. Τα χωράφια τους τα κράτησαν, επειδή δήλωσαν Έλληνες μωαμεθανοί. Αν τότε δήλωναν Τούρκοι —όπως και τώρα, αν το δηλώσουν— δεν θα είχαν —και δεν θα έχουν— δικαίωμα πάνω σ' αυτές τις περιουσίες. Γίνονται Τούρκοι της Ελλάδας χωρίς περιουσία, όπως συμβαίνει και με πολλούς Έλληνες, οι οποίοι είναι πολίτες της πατρίδας τους χωρίς περιουσία. Οι περιουσίες των Τούρκων των Βαλκανίων μπήκαν ατόφιες στο "τραπέζι" της Συνθήκης και έγιναν αντικείμενο ανταλλαγής. Ο Τούρκος, ο οποίος ήθελε περιουσία, αναγκαστικά μετακινιόταν στη Μικρά Ασία, προκειμένου να αποζημιωθεί γι' αυτήν που έχανε στα Βαλκάνια. Ο Τούρκος, που ήθελε να παραμείνει στα Βαλκάνια ως Τούρκος, έμενε χωρίς περιουσία και τέτοιοι υπήρξαν ελάχιστοι.
Αντίθετα η υποχρέωση της Τουρκίας είναι ουσιαστική, εφόσον άρπαξε το σύνολο της ακίνητης περιουσίας μιας μεγάλης μερίδας του τότε μικρασιατικού πληθυσμού, ο οποίος είχε ελληνική καταγωγή. Η δυσαναλογία του όγκου της περιουσίας που πήρε στη Μικρά Ασία σε σχέση με αυτήν που παρέδωσε στα Βαλκάνια είναι αυτό το οποίο γεννά "δικαίωμα". Όταν δεν υπάρχει αναλογικότητα μεταξύ αυτού που παίρνεις σε σχέση με αυτό που δίνεις, πάντα υπάρχει "δικαίωμα", εφόσον υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν θιγεί οικονομικά. Αυτό το νομικό "δικαίωμα" των ιδιωτών κάλυπτε η Συνθήκη της Λωζάνης. Αν αυτή πάψει να ισχύει, επανεμφανίζεται το "δικαίωμα" και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν συμφέρει την Τουρκία.
Ένας Τούρκος στη Θράκη απειλεί τα "θεμέλια" όλου του κεμαλικού καθεστώτος, εφόσον το καθεστώς αυτό στηρίζεται αποκλειστικά πάνω στη συνθήκη της Λωζάνης. Η περιουσία —και άρα η ισχύς— όλων αυτών των κεμαλιστών στην πραγματικότητα είναι η "εγκαταλειφθείσα" —λόγω της επιλογής της ανταλλαγής— ελληνική περιουσία, εφόσον ισχύει η συνθήκη της Λωζάνης ή η αρπαχθείσα δια της βίας ελληνική περιουσία, εφόσον αυτή δεν ισχύει. Η νομιμοποίηση αυτής της υπερέχουσας κοινωνικής μειονότητας στην τουρκική κοινωνία είναι "προϊόν" αυτής της Συνθήκης.
Ένας Τούρκος στη Θράκη αλλάζει άρδην τα κοινωνικά δεδομένα μέσα στην ίδια την Τουρκία. Στην πραγματικότητα αφαιρεί τη νομιμότητα της παρουσίας των κεμαλιστών στη Μικρά Ασία. Μετατρέπει τους κεμαλιστές σε δυνάμεις κατοχής της Μικράς Ασίας. Σε βαλκανικές δυνάμεις κατοχής. Σκληρής κατοχής. Στην κυριολεξία —αν δεν ισχύει η Συνθήκη της Λωζάνης— δεν υπάρχει Τουρκία, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Υπάρχει μια κατακτημένη Μικρά Ασία, η οποία παριστάνει το εθνικό κράτος, ενώ δεν είναι. Στην πραγματικότητα είναι μια αυθεντική οθωμανική επαρχία, η οποία δέχθηκε εισβολή από τους Οθωμανούς κυρίαρχους μιας άλλης επαρχίας, η οποία χάθηκε. Για να μην καταστραφούν ολοκληρωτικά αυτοί οι οποίοι έχασαν τη μάχη στη δική τους επαρχία, εισέβαλαν στη διπλανή επαρχία και την κατάκτησαν, χρησιμοποιώντας το "άλλοθι" της ανταλλαγής πληθυσμών.
Αυτό είναι στην πραγματικότητα οι κεμαλιστές. Είναι οι Οθωμανοί, που έχασαν τα Βαλκάνια —και άρα και τις περιουσίες τους— και εισέβαλαν στη Μικρά Ασία, για να συνεχίσουν την "επιτυχία" τους εις βάρος άλλων. Εις βάρος νέων θυμάτων. Μέχρι τότε ζούσαν εις βάρος των βαλκανικών λαών και στη συνέχεια έκαναν αυτό το οποίο γνώριζαν να κάνουν εις βάρος των μικρασιατικών λαών. Οι κεμαλιστές στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι βαλκανικής καταγωγής Τούρκοι. Τούρκοι, οι οποίοι, αν δεν ισχύει η συνθήκη της Λωζάνης, έσπευσαν αυτοβούλως στη Μικρά Ασία και πραγματοποιώντας σφαγές εις βάρος γνήσιων Μικρασιατών —όπως ήταν οι Μικρασιάτες Έλληνες, οι Μικρασιάτες Τούρκοι, οι Κούρδοι, οι Αρμένιοι κλπ.—, τους λεηλάτησαν.
Αυτό δεν το λέμε εμείς αυθαίρετα. Αυτό το λέει η καθημερινή πραγματικότητα της Τουρκίας. Αυτοί δεν είναι και οι επίσημοι εχθροί του κεμαλικού κράτους; Οι εχθροί, οι οποίοι ποτέ δεν αποκρύφτηκαν από αυτό. Οι Έλληνες ήταν οι μόνοι από τους εχθρούς τους, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τη Μικρά Ασία και άρα έπαψαν να υπάρχουν ως τέτοιοι. Όλοι οι υπόλοιποι εχθροί των κεμαλιστών παρέμειναν στη Μικρά Ασία. Όλοι αυτοί, που ακόμα και σήμερα καταδιώκονται από το κεμαλικό κράτος σε μόνιμη βάση, είτε για τις μαντίλες τους είτε για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, είναι στην πλειοψηφία τους Μικρασιάτες Τούρκοι, τους οποίους οι κεμαλιστές τους αντιλαμβάνονται ως εχθρούς.
Πραγματικούς εχθρούς… πολύ χειρότερους από τους Έλληνες, τους οποίους τους εμφανίζουν ως εθνικούς τους εχθρούς. Εχθρούς πραγματικούς, εφόσον οι Έλληνες μόνον τυπικά είναι εχθροί της Τουρκίας και μέσα στα πλαίσια των τεχνιτών εθνικών ανταγωνισμών. Οι Έλληνες στην πραγματικότητα όχι απλά δεν είναι καν εχθροί των κεμαλιστών, αλλά αντίθετα είναι οι ευεργέτες τους. Χάρη στις περιουσίες τους όλοι αυτοί έγιναν πλούσιοι στη Μικρά Ασία. Χάρη στο ελληνικό κράτος και τις "υπογραφές" του αυτοί μπορούν και υπάρχουν "νόμιμα" στη Μικρά Ασία. Χάρη στην ελληνική βοήθεια δεν κατέληξαν στα υπόγεια της Πόλης ως πρόσφυγες και πήγαν κατ’ ευθείαν στα Παλάτια της.
Οι Μικρασιάτες Τούρκοι είναι οι θανάσιμοι εχθροί των κεμαλιστών. Κανένας από τα εκατομμύρια των Τούρκων —οι περισσότεροι εκ των οποίων ψηφίζουν μάλιστα τον Ερνογάν— δεν είναι Βαλκάνιος. Αυτοί όλοι τους είναι φτωχοί Μικρασιάτες. Πλούσιοι είναι μόνον οι Βαλκάνιοι και αυτοί είναι οι κεμαλιστές. Αυτοί οι φτωχοί Μικρασιάτες Τούρκοι είναι εκείνοι που απειλούν σε καθημερινή βάση τα παρανόμως —εφόσον δεν ισχύει η Συνθήκη της Λωζάνης— "κεκτημένα" των κεμαλιστών. Για αυτούς τους Μικρασιάτες Τούρκους οι κεμαλιστές είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. Είναι Βαλκανικές δυνάμεις κατοχής. Βαλκανικές ορδές εποίκων, που κατάσφαξαν "στιγμιαία" συγκεκριμένες "αδερφές" εθνικές και θρησκευτικές μειονότητες της Μικράς Ασίας και από τότε μέχρι τώρα ζουν και εις βάρος όλων των υπολοίπων Μικρασιατών. Βαλκάνιοι "κονκισταδόρες", που βρήκαν το "Ελντοράντο" τους στη Μικρά Ασία. Με έναν σκληρό Κεμάλ στη θέση του Κορτέζ λεηλάτησαν τη Μικρά Ασία.
Οι Μικρασιάτες Τούρκοι δεν μπορούν να αμφισβητήσουν την παρουσία των κεμαλιστών, γιατί υπάρχει η Συνθήκη της Λωζάνης. Θεωρητικά οι κεμαλιστές δεν πήραν τίποτε από τους ίδιους, εφόσον η Συνθήκη της Λωζάνης "διαβεβαιώνει" ότι κατέχουν μόνον την ελληνική περιουσία και τίποτε παραπάνω. Η Συνθήκη της Λωζάνης "διαβεβαιώνει" ότι πήραν νόμιμα μόνον αυτά τα οποία "δικαιούνταν". Μια περιουσία, η οποία είναι προφανές ότι χωρίς αυτήν τη Συνθήκη θα ανήκε στους Μικρασιάτες Τούρκους και όχι στους "εκλεκτούς" του Θεσσαλονικιού Κεμάλ.
Απλά πράγματα. Γιατί να επωφεληθεί από τον "ξεριζωμό" των Ελλήνων ο κεμαλιστής από την Καβάλα και όχι ένας φτωχός Μικρασιάτης Τούρκος από το Αϊβαλί; Καλώς ή κακώς, δικαίως ή αδίκως, οι Έλληνες έφυγαν από τη Μικρά Ασία. Πώς έγινε η μοιρασιά μεταξύ των Τούρκων —οι οποίοι βρίσκονταν εκεί ως γηγενείς— και αυτών που ήρθαν από τα Βαλκάνια ως πρόσφυγες; Γιατί ο Μικρασιάτες Τούρκοι —και θεωρητικά "νικητές" των "εκμεταλλευτών" Ελλήνων— να παραμείνουν φτωχοί και να γίνουν πλούσιοι και προνομιούχοι οι "ξεριζωμένοι" Βαλκάνιοι Τούρκοι; Σε ποια άλλη περίπτωση στην ιστορία του κόσμου οι "κατατρεγμένοι" πρόσφυγες έγιναν αυτόματα επικυρίαρχοι αυτών που καλούνταν να τους "φιλοξενήσουν";
Εδώ μπορεί να καταλάβει κάποιος τον σημερινό φαινομενικό παραλογισμό του Ερντογάν και της Τουρκίας. Αν κάποιος έπρεπε να "φωνάζει" εκ του πονηρού ότι υπάρχουν Τούρκοι στη Θράκη, αυτός θα έπρεπε να είναι η Ελλάδα. Γιατί; Γιατί δεν της κοστίζει τίποτε να το κάνει και ταυτόχρονα της δίνει προοπτική μεγάλου "κέρδους". Γιατί; Γιατί με τον τρόπο αυτόν διατηρεί μόνιμα το δικαίωμα να ζητάει αποζημιώσεις για τους Έλληνες της Μικρασιατικής Καταστροφής. Για να μπορεί εύκολα να συντάσσεται με όλα τα θύματα της κεμαλικής θηριωδίας. Να συντάσσεται με τους Κούρδους και τους Αρμένιους, προκειμένου να διεκδικήσουν από κοινού στα διεθνή δικαστήρια αυτά τα οποία τους αφαιρέθηκαν δια της βίας από τους κεμαλιστές. Να συντάσσεται όχι μόνον με τους εθνικά διαφορετικούς των κεμαλιστών Μικρασιάτες, αλλά και με τους ίδιους τους Τούρκους Μικρασιάτες, οι οποίοι έπεσαν κι αυτοί θύματα του κεμαλισμού.
Του βαλκανικού κεμαλισμού, ο οποίος λεηλάτησε στην κυριολεξία ολόκληρη τη Μικρά Ασία εις βάρος του συνόλου των πληθυσμών της. Των πληθυσμών, που, άσχετα αν ήταν χριστιανοί ή μουσουλμάνοι, ήταν γηγενείς Μικρασιάτες. Των πληθυσμών, που, άσχετα αν ήταν Έλληνες, Κούρδοι, Αρμένιοι ή Τούρκοι, ήταν γηγενείς Μικρασιάτες. Των πληθυσμών, τους οποίους οι κεμαλιστές αδίκησαν στο σύνολό τους, συνωμοτώντας με τους ιμπεριαλιστές της Δύσης. Τους χριστιανούς ιμπεριαλιστές της Δύσης. Των πληθυσμών, που στην πραγματικότητα κατακτήθηκαν από τους Βαλκάνιους κατακτητές και εποίκους του Κεμάλ. Τους σκληρούς, απάνθρωπους και δηλωμένους άθεους Βαλκάνιους Τούρκους, που κατέκτησαν τη Μικρά Ασίας εις βάρος των Μικρασιατών. Των πιστών Μικρασιατών όλων των θρησκειών.
Απλή αριθμητική είναι όλα. Υπάρχουν τα στοιχεία, που επιτρέπουν σε κάποιους να κάνουν τις "πράξεις" που προβλέπει η "αριθμητική" αυτή. Όταν υπάρχει ανταλλαγή πληθυσμών και κεφαλαίου, πρέπει να υπάρχουν και "ισότητες" σ' ό,τι αφορά το τελικό αποτέλεσμα. Πόσοι Βαλκάνιοι Τούρκοι πήγαν στη Μικρά Ασία και τι όγκο κεφαλαίου μοιράστηκαν μεταξύ τους; Πόσοι Μικρασιάτες Έλληνες ήρθαν στην Ελλάδα και τι όγκο κεφαλαίου μοιράστηκαν μεταξύ τους; Αυτές οι αριθμητικές ποσότητες πρέπει να είναι ίσες —ή περίπου ίσες— για να μην υπάρχουν εκκρεμότητες. Ισχύει όμως αυτό;
Όχι βέβαια. Οι κεμαλιστές έκαναν "όργια" εις βάρος όλων των Μικρασιατών. Απέκτησαν περιουσίες, τις οποίες δεν δικαιούνταν. Απέκτησαν περιουσίες σαν "αποζημίωση" για περιουσίες, τις οποίες δεν διέθεταν στους χώρους που εγκατέλειψαν. Πόσοι από τους κακομοίρηδες δικηγόρους, λογιστές, κουρείς, μανάβηδες ή ψιλικατζήδες, που πλαισίωναν τον Κεμάλ, έγιναν μέσα σε μια στιγμή μεγαλο¬γαιο¬κτή¬μονες στη Μικρά Ασία; Ποιος ξέρει πόσοι "Σαλονικιοί" άφησαν τα μπουγατσατζήδικά τους στη Θεσσαλονίκη και "αποζημιώθηκαν" με χιλιάδες στρέμματα μικρασιατικής γης. Ακόμα και ο ίδιος ο Κεμάλ για τι ακριβώς αποζημιώθηκε στη Μικρά Ασία; Για το ημιυπαίθριο της Αγίου Δημητρίου;
Και δεν ήταν μόνον αυτοί. Πολλοί από αυτούς τους φανατικούς κεμαλιστές δεν προέρχονταν καν από τον χώρο που έμπαινε στην ανταλλαγή των πληθυσμών. Απέκτησαν περιουσίες εις βάρος εθνικοτήτων, οι οποίες δεν είχαν υποχρέωση να τους αποζημιώσουν. Αν ένας κεμαλιστής Τούρκος εγκατέλειπε τη μετέπειτα Σερβία, τη μετέπειτα Βουλγαρία ή την Αλβανία, γιατί να αποζημιωθεί με ελληνικό ή κουρδικό ή αρμενικό κεφάλαιο; Τι είδους ανταλλαγή ήταν αυτή; Γιατί ο κεμαλιστής, που εγκατέλειπε το σπίτι του στα τότε σερβικά Μπίτολα, να αποζημιωθεί με σπίτι Έλληνα στην Πόλη; Είχαν οι Σέρβοι ή οι Βούλγαροι περιουσίες στη Μικρά Ασία; Με τι κεφάλαιο αποζημίωσαν αυτούς που "ξεφορτώθηκαν"; Με τι αποζημιώθηκαν οι κεμαλιστές, που εγκατέλειψαν τους χώρους, οι οποίοι δεν ανήκαν στον χώρο που "παρέλαβε" η Ελλάδα; Οι Σέρβοι δηλαδή και οι Βούλγαροι απελευθερώθηκαν με τη "μαγκιά" τους και μόνον οι Έλληνες "πλήρωσαν" για την ελευθερία τους;
Αυτές οι αποζημιώσεις όμως είχαν και γενικότερες κοινωνικές συνέπειες, οι οποίες κατέστρεψαν την κοινωνική "ισορροπία" και μέσα στην ίδια την τουρκική κοινωνία. Οι κεμαλιστές, λεηλατώντας τους πλουσιότερους Μικρασιάτες, απέκτησαν με αθέμιτο τρόπο κοινωνική υπεροχή έναντι των γηγενών ομοεθνών τους. Πώς και γιατί επωφελήθηκε ο γηγενής Τούρκος Μικρασιάτης από την αποχώρηση των πλούσιων πληθυσμών της Μικράς Ασίας; Φτωχός ήταν και φτωχός παρέμεινε, εφόσον δεν επωφελήθηκε από το "κενό", το οποίο άφησαν οι πλούσιοι φεύγοντας. Από το "κενό" επωφελήθηκαν οι εισβολείς. Αυτοί, χάρη στα κλεμμένα, μόρφωσαν τα παιδιά τους. Αυτοί έδωσαν στα παιδιά τους το πλεονέκτημα της περιουσίας. Πλεονέκτημα, το οποίο "μεταφράζεται" σε κοινωνική "άνοδο" και βόλεμα στις ανώτατες βαθμίδες του τουρκικού συστήματος.
Από τότε μέχρι σήμερα οι κεμαλιστές υπερέχουν σε όλους τους τομείς της μικρασιατικής τουρκικής κοινωνίας. Αυτοί ελέγχουν τα πάντα. Ελέγχοντας τον κρατικό μηχανισμό, ελέγχουν τα πάντα. Διατηρούν τους "εχθρούς" τους μόνιμα σε κατάσταση απόλυτης αδυναμίας. Τους διατηρούν μόνιμα φτωχούς κι αγράμματους. Από εκεί και πέρα μπορούν, ελέγχοντας τη δικαστική εξουσία, να ελέγχουν το σύνολο της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Διατηρούν μόνιμα την υπεροχή τους έναντι των γηγενών. Με συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού καταφέρνουν και υπερέχουν πάντα έναντι των Μικρασιατών Τούρκων. Μόνοι τους αποφασίζουν ποιος θα "διακριθεί" στην Τουρκία. Μόνοι τους αποφασίζουν ποιος θα παρανομήσει και θα γίνει μεγιστάνας και ποιος θα καταλήξει στη φυλακή. Για όποιον τους αμφισβητεί υπάρχει ο στρατός και η αστυνομία, για να τους "θυμίζει" πάντα ποιος κάνει το "κουμάντο".
Αυτοί είναι οι κεμαλιστές και η "νομιμότητα" της "ευγενούς" παρουσίας τους μέσα στη μικρασιατική κοινωνία των Τούρκων οφείλεται στη Συνθήκη της Λωζάνης. Το "δικαίωμά" τους να ζουν μέσα στην Τουρκία —όπως ζουν—, το εξασφαλίζει αυτή η Συνθήκη. Την ιδιοκτησία τους τη νομιμοποιεί το "δικαίωμα" τους πάνω στην ελληνική περιουσία, την οποία "κληρονόμησαν" εις βάρος των υπόλοιπων Μικρασιατών. Την περιουσία, που, λόγω της Συνθήκης, τη "δικαιούνταν".
Έχει παρατηρήσει ποτέ κάποιος τους κεμαλιστές; Θυμίζουν σε τίποτε τους υπόλοιπους Μικρασιάτες; Ούτε καν στα φυσικά τους χαρακτηριστικά. Γνήσιοι Βαλκάνιοι έποικοι είναι, που μοιάζουν περισσότερο με τους ελληνικούς, βουλγαρικούς ή σερβικούς πληθυσμούς των Βαλκανίων, παρά με τους γηγενείς. Ορατά διαφορετικοί μέσα στην "πατρίδα" τους όσο ήταν οι Ρώσοι στο Αζερμπαϊτζάν.
Μόνον με τη γνώση όλων αυτών μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης και μερικές άλλες "μυστηριώδεις" ιδιομορφίες της Τουρκίας. Ιδιομορφίες, που, χωρίς αυτήν τη γνώση, θα παραμείνουν για πάντα "ανεξήγητες". Γιατί, λόγου χάρη, ανήκει στην παράδοση των σύγχρονων Τούρκων να "γιορτάζουν" ακόμα την εισβολή τους στη Μικρά Ασία από την Ανατολή; Είναι σαν να γιορτάζουν οι ελλαδίτες Έλληνες τη νίκη τους επί των Πελασγών. Γιατί γιορτάζουν την Άλωση της Πόλης με τόσο φανατισμό; Είναι σαν να γιόρταζαν οι Έλληνες της Μικράς Ασίας τη νίκη τους επί των Τρώων. Πόσοι αιώνες ακόμα πρέπει να περάσουν, για να αισθάνονται οι Τούρκοι γηγενείς στη Μικρά Ασία; Πόσους αιώνες πρέπει να την κρατήσουν την Πόλη, για να την αισθάνονται δική τους; Γιατί, δηλαδή, μετά από τόσους αιώνες παρουσία στον χώρο, εξακολουθούν και έχουν ως παράδοσή τους κάτι το οποίο τους διατηρεί "ξένους" πάνω στα χώματα της πατρίδας τους. Άρα κάτι συμβαίνει. Κάτι περίεργο συμβαίνει και επειδή μεθοδεύεται από το ίδιο το κράτος, προφανώς βολεύει τους κεμαλιστές.
Γιατί το κάνουν αυτό; Για ν' αναπτύξουν οι Βαλκάνιοι τύραννοι μια κοινή παράδοση με τους γηγενείς Μικρασιάτες. Για ν' αναπτύξουν μια κοινή πλατφόρμα παράδοσης, πάνω στην οποία θα μπορούν ν' ανέβουν ταυτόχρονα τόσο οι θύτες όσο και τα θύματα. Για να πείσουν οι ξένοι τους γηγενείς ότι είναι και οι ίδιοι ξένοι και άρα όμοιοι μεταξύ τους. Για να έχουν έναν κοινό εχθρό, που δήθεν τους καθιστά "αυθεντικά" αδέρφια και λίγο συνενόχους.
Οι γηγενείς Μικρασιάτες επωφελήθηκαν εις βάρος των Ελλήνων, εισβάλλοντας από την Ανατολή και οι κεμαλιστές Βαλκάνιοι επωφελήθηκαν και πάλι εις βάρος των Ελλήνων, εισβάλλοντας από τη Δύση. Άρα; Άρα όλοι ξένοι στον χώρο και συνένοχοι στο ίδιο έγκλημα. Άρα αδέρφια. Κανένας δεν αδίκησε κανέναν στις μεταξύ τους σχέσεις. Ό,τι άφησαν οι πρώτοι στα χέρια των Ελλήνων, το πήραν οι δεύτεροι προς δόξα της Τουρκίας. Όλοι επωφελήθηκαν εις βάρος των Ελλήνων και αυτοί είναι ο μοναδικός εχθρός. Ο εθνικός εχθρός ενός κράτους, το οποίο δεν είναι καν εθνικό. Αν δεν υπήρχαν οι Έλληνες, στην κυριολεξία οι Βαλκάνιοι κεμαλιστές και οι Τούρκοι Μικρασιάτες δεν θα είχαν τίποτε απολύτως κοινό για να τους ενώνει.
Χωρίς τη Συνθήκη της Λωζάνης όλοι αυτοί απλά δεν θα μπορούσαν να συνυπάρξουν στη Μικρά Ασία. Χωρίς τη Συνθήκη είναι διακριτοί οι ρόλοι των πάντων στην Τουρκία. Είναι διακριτοί οι εισβολείς σε σχέση με τους γηγενείς. Είναι διακριτοί οι κατακτητές σε σχέση με τους κατακτημένους. Είναι διακριτοί οι θύτες σε σχέση με τα θύματα. Οι κεμαλιστές όλα αυτά τα γνωρίζουν. Είναι υποχρεωμένοι να τα γνωρίζουν, γιατί αυτά είναι που τους επιτρέπουν να επιβιώνουν. Η Συνθήκη της Λωζάνης είναι γι' αυτούς το "ευαγγέλιο" της ιδιόμορφης κεμαλικής τους θρησκείας. Αν δεν υπάρχει αυτή η Συνθήκη, είναι ξένοι ανάμεσα σε ξένους. Είναι εισβολείς ανάμεσα στα θύματά τους. Είναι άθεοι ανάμεσα σε μουσουλμάνους. Είναι Ευρωπαίοι ανάμεσα σε Ασιάτες.
Η Συνθήκη είναι αυτήν η οποία "αναγνωρίζει" τους Βαλκάνιους εισβολείς σαν Τούρκους "αδερφούς" των Τούρκων της Μικράς Ασίας. Η Συνθήκη αυτή είναι ο θεμέλιος λίθος του σύγχρονου τουρκικού έθνους. Του πιο παράδοξου έθνους στην ανθρώπινη ιστορία. Του έθνους, το οποίο έχει αλλοεθνή "πατέρα" και η πατρίδα του "ανήκει" σε άλλους και αυτό απλά την "παρακρατεί". "Πατέρας" του είναι ένας Εβραίος Ντονμέ από τη Θεσσαλονίκη και η παραδοξότητα αυτού του έθνους δεν σταματάει εκεί. Αυτό το έθνος δεν κατοικεί στη δική του "πατρίδα" …Αυτό κι αν είναι παράδοξο. Χάρη στην κεμαλική παράδοση, η οποία απεγνωσμένα αναζητούσε κοινά "σημεία" με τους γηγενείς, στην πραγματικότητα "ξεκόλλησαν" τον τουρκικό λαό από την πατρίδα του.
"Ξεκόλλησαν" τους γηγενείς από το χώμα που τους γέννησε. Χάλασαν καλές σχέσεις αιώνων με τους Έλληνες. Σχέσεις, οι οποίες χωρίς την εγκληματική παρέμβαση των ξένων δεν θα οδηγούσαν ποτέ σε μετωπική σύγκρουση, όπως αυτήν που είδαμε να συμβαίνει στη διάρκεια της Μικρασιατικής Καταστροφής. Της καταστροφής, η οποία ήταν πραγματικά μικρασιατική, εφόσον δεν αφορούσε μόνον τους Έλληνες, αλλά όλους τους Μικρασιάτες. Για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους οι Βαλκάνιοι κατακτητές της Μικράς Ασίας, πήγαν και —ως κοινοί εγκληματίες— έσπασαν "ρίζες" αιώνων φυσικής παρουσίας στον χώρο. Για να εμφανίζονται οι Βαλκάνιοι κεμαλιστές σαν όμοιοι με τους γηγενείς Τούρκους, "τοποθέτησαν" την κοινή παντουρκική πατρίδα σε κάποιον αφηρημένο και ασαφή "χώρο" της απώτατης Ανατολής και τη σημερινή τους πατρίδα την εμφάνισαν σαν ένα ενδιάμεσο "στάδιο" της ιστορικής τους πορείας. Ένα στάδιο μόνιμα "εφήμερο".
Χάρη στους κεμαλιστές οι Τούρκοι αισθάνονται ότι κατοικούν σε έναν χώρο, του οποίου η "ψιλή" κυριότητα εξακολουθεί να ανήκει σε άλλους. Χάρη στους κεμαλιστές η Μικρά Ασία παραμένει μόνιμα "ελληνική", έστω κι αν δεν υπάρχει εκεί ούτε ένας Έλληνας. Χάρη στους κεμαλιστές η Κωνσταντινούπολη παρέμεινε η "Πόλη" των Ελλήνων και δεν έγινε ποτέ το "Εργκένεκον" των Τούρκων. Χάρη στους κεμαλιστές η δυστυχία δεν εγκατέλειψε ποτέ τον τουρκικό λαό. Τον έθεταν υπό την "ομηρία" της ανασφάλειας του ξένου εισβολέα, για να του "πουλάνε" προστασία.
Ό,τι όμως κι αν "φαίνεται" προς τα έξω, όσο έξυπνα κι αν είναι στημένο από τους κεμαλιστές, αυτοί δεν παύουν να λαμβάνουν τα μέτρα τους. Εναντίον ποιων έχει χτιστεί το οπλισμένο κεμαλικό παρακράτος; Εναντίον των Ελλήνων; Οι Έλληνες βρίσκονται εκτός Μικράς Ασίας. Εναντίον των Ελλήνων αρκεί που υπάρχει το οπλισμένο τουρκικό κράτος. Το παρακράτος ποτέ δεν στήνεται εναντίον εξωτερικών εχθρών. Ένα επικίνδυνο και θανατηφόρο παρακράτος πάντα στήνεται εναντίον ενός πολύ επικίνδυνου εσωτερικού εχθρού. Το κεμαλικό παρακράτος έχει στηθεί με "εχθρούς" του τους Μικρασιάτες Τούρκους. Η υπόθεση της Εργκένεκον αυτό το παρακράτος αποκάλυψε. Το "όπλο" των ανοιχτόχρωμων Ευρωπαίων κεμαλιστών, που στοχεύει τους πιο σκουρόχρομους μουσουλμάνους. Ποιοι ήταν αυτοί που το στελέχωναν και ποιους είχαν ως εχθρούς; Πώς ήταν σ' αυτήν την υπόθεση μπλεγμένοι κεμαλικοί βαλκανικής καταγωγής —στρατιωτικοί και επιχειρηματίες— και Εβραίοι Ραβίνοι;
Με βάση λοιπόν τη λογική, η Τουρκία είναι η τελευταία που έχει συμφέρον να φαίνονται "εκκρεμότητες" στη συνθήκη της Λωζάνης. Θα έπρεπε να της "δείχνουν" Τούρκους στη Θράκη και αυτήν να τους αρνείται, λέγοντας ότι είναι απλά μουσουλμάνοι. Μουσουλμάνοι, οι οποίοι παρέμειναν στην Ελλάδα, "δηλώνοντας" ότι δεν είναι Τούρκοι. Το αντίθετο δηλαδή μ' αυτό που συμβαίνει σήμερα. Με το θέατρο του παραλόγου, που βλέπουμε να συμβαίνει σήμερα. Η κεμαλική —και άρα άθεη— Τουρκία εμφανίζεται να παριστάνει τον "μουλά" και προστάτη της θρησκευτικής ελευθερίας των μωαμεθανών συμπατριωτών μας.
Πήγαν και ίδρυσαν το Προξενείο στην Κομοτηνή, για να "διαιωνίσουν" τη σωτήρια "έχθρα" με τους Έλληνες, αγνοώντας ότι αρκεί ένας κακός χειρισμός, για να μετατραπεί αυτό το Προξενείο σε βόμβα στα θεμέλια της ίδιας της Τουρκίας. Χρηματοδοτούν κάτι γύφτους "Ντεντέδες", νομίζοντας ότι κάνουν "υψηλή" πολιτική, ενώ στην πραγματικότητα δημιουργούν "προηγούμενα", τα οποία μπορούν να τους κάνουν ζημιά. Ανεπανόρθωτη ζημιά.
Το δικαίωμα του εθνικού αυτοπροσδιορισμού.
Αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα ενός λαού το δικαίωμα του εθνικού προσδιορισμού του. Όμως, το δικαίωμα αυτό είναι δικαίωμα ζωής και όχι "εργαλείο" για την εξυπηρέτηση εφήμερων συμφερόντων. Το δικαίωμα αυτό δίνεται μία φορά και η επιλογή ισχύει άπαξ. Δεν είναι μια επιλογή, η οποία "προσαρμόζεται" στα τρέχοντα συμφέροντα. Δεν ξυπνάς κάθε πρωί και ανάλογα με τα συμφέροντά σου δηλώνεις αυτό το οποίο σε συμφέρει. Δεν δηλώνεις σήμερα Έλληνας, επειδή μοιράζονται χωράφια και αύριο δηλώνεις Τούρκος, γιατί σου υποσχέθηκαν σπίτια. Μία φορά επιλέγεις την ταυτότητά σου και η επιλογή αυτή είναι μόνιμη.
Κάποιοι λαοί επέλεξαν την εθνική τους ταυτότητα πριν από αιώνες, κάποιοι άλλοι πριν από μερικές δεκαετίες και κάποιοι άλλοι αγωνίζονται ακόμα. Χύνουν το αίμα τους γι' αυτό το δικαίωμα. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης ήταν από τους πιο τυχερούς λαούς στον κόσμο, γιατί τους δόθηκε αυτό το δικαίωμα, χωρίς να πληρώσουν το σύνηθες κόστος του, που είναι το αίμα. Τους δόθηκε το υπέρτατο δικαίωμα και το άσκησαν χωρίς καμία απολύτως πίεση. Τους δόθηκε το δικαίωμα του εθνικού προσδιορισμού και το άσκησαν κατά πώς τους βόλευε. Το άσκησαν όπως τους υπαγόρευαν οι προτεραιότητες των συμφερόντων τους.
Δεν ήταν το ελληνικό κράτος εκείνο, που τους εξανάγκασε να δηλώσουν Έλληνες. Ήταν οι συνθήκες της εποχής, οι οποίες τους εξανάγκασαν να πάρουν αποφάσεις. Ποιες ήταν αυτές οι αποφάσεις και γιατί πάρθηκαν; Οι μουσουλμάνοι της Θράκης ήταν πιστοί στη θρησκεία τους και αυτή η πίστη ήταν η άμεση προτεραιότητά τους. Μια προτεραιότητα, η οποία τους οδήγησε στις επιλογές τους. Επιλογές για άλλους μουσουλμάνους πολύ εύκολες και για άλλους δυσκολότερες, αλλά όχι τραγικές.
Τι σημαίνει αυτό το οποίο λέμε; Οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν ήταν ένας ομοιογενής φυλετικά και εθνικά πληθυσμός. Υπήρχαν Πομάκοι μουσουλμάνοι και βέβαια υπήρχαν και Τούρκοι μουσουλμάνοι. Για τους πρώτους η επιλογή ήταν πανεύκολη. Δεν είχαν λόγο να ξεβολευτούν από την πατρίδα τους. Ακόμα κι αν θεωρούσαν τους εαυτούς τους διαφορετικούς φυλετικά από τους υπόλοιπους Έλληνες, δεν αισθάνονταν κάτι διαφορετικό για τους επίσης διαφορετικούς Τούρκους, ώστε να τους "ακολουθήσουν" σε μια άγνωστη γι' αυτούς νέα πατρίδα. Πόσο μάλλον να τους ακολουθήσουν σε μια πατρίδα, η οποία είχε δείξει τις προθέσεις της εις βάρος του Ισλάμ και άρα εις βάρος της πίστης τους.
Λίγο δυσκολότερη ήταν η επιλογή γι' αυτούς που αισθάνονταν και ήταν Τούρκοι. Όπως και οι Πομάκοι έτσι κι αυτοί έβλεπαν με τρόμο την ακραία αντιμουσουλμανική συμπεριφορά των κεμαλιστών. Ακόμα κι αν τους έβλεπαν ως ομοεθνείς, δεν ήθελαν να τους "ακολουθήσουν" σε μια χώρα, η οποία σίγουρα θα ήταν εχθρική για την πίστη τους. Έδωσαν κι αυτοί προτεραιότητα στην πίστη τους και απλά "αντάλλαξαν" την εθνικότητά τους με θρησκευτικά δικαιώματα, αλλά και χωράφια. Τους δόθηκε το δικαίωμα να αυτοπροσδιοριστούν και το "αποτέλεσμα" αυτού του αυτοπροσδιορισμού στη συνέχεια το διαπραγματεύτηκαν. Είχαν δικαίωμα να ανταλλάξουν την εθνική τους ταυτότητα και αυτό έκαναν. Δεν ήταν ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που το έκαναν. Ακόμα και οι Έλληνες της Αμερικής, που δηλώνουν Αμερικανοί, για ν' αποκτήσουν δικαιώματα πολιτών και ιδιοκτησία στις ΗΠΑ, το ίδιο ακριβώς κάνουν.
Δεν έγινε δηλαδή κάτι το παράνομο ή το πρωτοφανές στη Θράκη. Οι τουρκικής καταγωγής μουσουλμάνοι επέλεξαν υπηκοότητα, η οποία προσδιορίζει εθνικότητα με γνώμονα τα θρησκευτικά τους συμφέροντα. Η επιλογή τους μάλιστα ήταν ευκολότερη από αυτήν που κάνει ένας συμβατικός χριστιανός, γιατί για το Ισλάμ η εθνική ταυτότητα είναι ένα παντελώς δευτερεύον χαρακτηριστικό.
Μετά από αυτήν την καθ’ όλα νόμιμη και πολύ συνηθισμένη ανταλλαγή, όλοι αυτοί παρέμειναν στην Ελλάδα ως Έλληνες πολίτες, διατηρώντας ταυτόχρονα και τα προηγούμενα περιουσιακά τους στοιχεία. Η Ελλάδα, ως κράτος, από εκεί και πέρα τους εγγυήθηκε αυτό το οποίο δεν τους εγγυούνταν η Τουρκία και ήταν η θρησκευτική τους ελευθερία.
Στην πραγματικότητα δηλαδή έγινε μια απλή "δοσοληψία" από αυτές που έχουν συμβεί κατά χιλιάδες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη. Κανένας δεν έκανε τίποτε από μεγαλοψυχία. Οι πάντες κοίταξαν τα συμφέροντά τους και το αποτέλεσμα ήταν αυτό το οποίο είδαμε. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης επέλεξαν αυτό το οποίο τους συνέφερε ως ανθρώπους, ως πολίτες και ως πιστούς. Η Ελλάδα επέλεξε να τους δώσει την επιλογή αυτήν, γιατί αυτό την συνέφερε, εφόσον έπαιρνε ως "αντάλλαγμα" την αντίστοιχη προστασία της ελληνοχριστιανικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης.
Όταν σήμερα κάποιοι μουσουλμάνοι της Θράκης δηλώνουν Τούρκοι, εκθέτουν το σύνολο της μουσουλμανικής κοινότητας. Απειλούν να την εμφανίσουν όχι απλά ασυνεπή στις διεθνείς συμφωνίες, στις οποίες έχει βάλει την υπογραφή της, αλλά στην κυριολεξία να θεωρηθεί άπιστη απέναντι στην ίδια τη θρησκεία της. Γιατί; Γιατί η αχαριστία και η απληστία είναι θεμελιώδη εγκλήματα για το όμορφο Ισλάμ. Θα έπρεπε όλοι αυτοί να αναγνωρίζουν συνέπεια στο ελληνικό κράτος, που τους διασφάλισε το δικαίωμα της πίστης τους σε μια εποχή που το κεμαλικό καθεστώς —όταν δεν βασάνιζε και δεν σκότωνε τους πιστούς μωαμεθανούς στην επικράτειά του— τους ταπείνωνε και τους εξευτέλιζε.
Θα έπρεπε να είναι μάλιστα και ευγνώμονες, που τους επιτρέπει η Ελλάδα ακόμα και σήμερα να παραμένουν ως θρησκευτική μειονότητα στη χώρα. Γιατί; Γιατί η Τουρκία φρόντισε στο μεταξύ να παραβιάσει τους όρους της αρχικής διακρατικής συμφωνίας. Γιατί η Τουρκία κατέστρεψε το νόμιμο "αντίβαρο" της παρουσίας τους μέσα στη χριστιανική Ελλάδα. Το νόμιμο "αντίβαρό" τους ήταν η χριστιανική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης και αυτό πλέον δεν υφίσταται. Αν η Ελλάδα ήταν μια "δημοκρατική" χώρα, όπως η κεμαλική Τουρκία, θα έπρεπε από το 1955 να έχουν ετοιμάσει τις "βαλίτσες" τους. Θα έπρεπε η Ελλάδα στα αίσχη των κεμαλιστών να ανταποδώσει με μια νέα μίνι ανταλλαγή πληθυσμών. Απέναντι στους πρόσφυγες της Πόλης να τοποθετήσει τους πρόσφυγες της Θράκης. Συμφόρηση στους Κήπους μέχρι να βρεθεί η νόμιμη λύση. Είτε θα "ανταλλάσσονταν" εκ νέου οι πληθυσμοί είτε ο καθένας θα γύριζε στην εστία του.
Αν δηλαδή κάποιος απειλεί την επιβίωση της θρακικής μουσουλμανικής κοινότητας με βάση τις αποφάσεις που πήραν οι ίδιοι, αυτή δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Τουρκία. Αν κάποιον πρέπει να μισούν, γιατί απειλεί τα θεμέλια της μακροημέρευσής τους στα πάτρια εδάφη τους, αυτή δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Τουρκία. Η Τουρκία απειλεί τα δικαιώματά τους στην Ελλάδα με "υποσχέσεις" νέων και πιο προχωρημένων δικαιωμάτων. Ψεύτικες υποσχέσεις, οι οποίες απλά θα τους βάλουν σε κίνδυνο. Εκ των δεδομένων ψεύτικες. Τι μπορεί να τους υποσχεθεί η Τουρκία, που δεν τους το δίνει η Ελλάδα; Η Ελλάδα τούς αναγνωρίζει όλα τα δικαιώματα των Ελλήνων πολιτών. Αν η Ελλάδα είναι πιο δημοκρατική χώρα από την κεμαλική Τουρκία, δεν έχουν να "ελπίζουν" σε κάτι παραπάνω. Δεν στερούνται κάτι, που να τους το υπόσχεται η Τουρκία.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον τίτλο του κειμένου; Συμβαίνουν ανεξήγητα πράγματα, που δεν μπορεί η λογική να τα παρακολουθήσει. Αυτοί, οι οποίοι έχουν συμφέρον από την "τακτοποίηση" της Συνθήκης της Λωζάνης, είναι εκείνοι που την αμφισβητούν. Αυτοί, οι οποίοι έχουν ελάχιστα συμφέροντα από μια μικρή μειονότητα, δημιουργούν συνθήκες, οι οποίες θα τους προκαλέσουν προβλήματα με τεράστιες μειονότητες μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Η Ελλάδα δεν έχει να φοβάται τίποτε από την αμφισβήτηση της συνθήκης της Λωζάνης. Για ό,τι "πήρε" έχει αποδείξεις ότι "έδωσε" παραπάνω. Στη χειρότερη περίπτωση μπορεί ν' αναγκαστεί ν' αναγνωρίζει εθνικά δικαιώματα σε κάποιες λίγες χιλιάδες ανθρώπων, που δηλώνουν "Τούρκοι". Μόνον δικαιώματα όμως και όχι αποζημιώσεις.
Η Τουρκία τι θα κάνει σ' αυτήν την περίπτωση; Σε περίπτωση που αμφισβητηθεί η Συνθήκη της Λωζάνης, απειλείται με κατάρρευση όλο το κοινωνικό της "οικοδόμημα". Η Συνθήκη αυτή "νομιμοποιεί" όχι μόνον το κεμαλικό καθεστώς, αλλά και την ίδια τη φυσική περιουσία των κεμαλιστών καθεστωτικών στη Μικρά Ασία. Η Συνθήκη αυτή "πειθαρχεί" όχι μόνον τους Κούρδους ή τους Αρμένιους της Τουρκίας, αλλά και τα δεκάδες εκατομμύρια των Μικρασιατών Τούρκων. Των αδικημένων Μικρασιατών Τούρκων από τους ξανθούς Βαλκάνιους έποικους. Από τους κατακτητές της Μικράς Ασίας. Από αυτούς τους ξένους, που διατηρούν μια κοινή "εθνική" ιδιότητα με τους γηγενείς μουσουλμάνους, οι οποίοι από τη θρησκεία τους και μόνον δεν την έχουν και σε πολύ μεγάλη υπόληψη ως ιδιότητα.
Αν δηλαδή η μόνη σχέση των Βαλκάνιων κεμαλιστών με τους υπόλοιπους Μικρασιάτες Τούρκους είναι η εθνική τους ταυτότητα, τότε δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι και τόσο αισιόδοξα για τη μακροημέρευσή τους. Οι Μικρασιάτες Τούρκοι είναι μουσουλμάνοι και για τους μουσουλμάνους αυτό το οποίο χωρίζει τους ανθρώπους σε αδερφούς και σε ξένους είναι μόνον η θρησκεία. Οι κεμαλιστές δεν είναι αδερφοί τους, γιατί απλούστατα είναι άπιστοι. Οριακά άπιστοι. Τόσο άπιστοι, που φτάνουν στο σημείο να βασανίζουν και να φυλακίζουν τους πιστούς. Τόσο άπιστοι, που τους προσβάλουν και τους ταπεινώνουν καθημερινά σε όλους τους χώρους, είτε αυτοί είναι χώροι εργασίας είτε σχολεία είτε ακόμα και στο πεζοδρόμιο.
Τώρα μάλιστα, που η οικονομική κρίση χτυπάει την Τουρκία, δεν χρειάζεται να μαντέψουμε ποιοι είναι αυτοί οι οποίοι βλέπουν ως μοναδική τους επιλογή για επιβίωση τη μετανάστευση. Σίγουρα δεν είναι οι Βαλκάνιοι κεμαλιστές. Αυτοί δεν έχουν ανάγκη. Έχουν περιουσίες. Τις πρώην ελληνικές περιουσίες. Ως γνήσιοι Ευρωπαίοι, ντύνονται ευρωπαϊκά και λικνίζονται στα κλαμπ με ευρωπαϊκά "άσματα". Δεν έχουν ανάγκη. Δεν τους αγγίζει η φτώχεια. Οι φτωχοί Μικρασιάτες είναι αυτοί οι οποίοι βλέπουν την Ευρώπη ως σωτηρία. Αυτοί, που αδικήθηκαν στην πατρίδα τους και σκέφτονται να την εγκαταλείψουν, για να σωθούν.
Γι' αυτόν τον λόγο δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τι πραγματικά συμβαίνει. Δεν είμαστε σίγουροι για το αν κάποιοι μας κάνουν πλάκα —και λόγω άγνοιας κινδυνεύουν να πέσουν οι ίδιοι θύματά της— ή μήπως συμβαίνει κάτι άλλο πολύ πιο σοβαρό. Αν μας κάνει πλάκα ο κύριος Ερντογάν, θα πρέπει να γνωρίζει ότι τις πλάκες τις κάνουν αυτοί οι οποίοι αντέχουν τις "πλάκες" και άρα αυτοί οι οποίοι έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Τις "πλάκες" τις αντέχει μόνον ο ελληνισμός, ο οποίος αδικήθηκε κατάφορα τον τελευταίο αιώνα. Τις "πλάκες" δεν τις αντέχει σε καμία περίπτωση η κεμαλική Τουρκία.
Αν αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης, θα πρέπει να μας το πει. Υπάρχουν Τούρκοι στη Θράκη; Να μας τους υποδείξει, για να τους "αποζημιώσουμε". Από εκεί και πέρα τα νόμιμα. Να ξεκινήσουμε κι εμείς όλες τις νόμιμες διαδικασίες. Στοιχεία υπάρχουν άφθονα. Γνωρίζουμε πόσοι Έλληνες εγκατέλειψαν τη Μικρά Ασία και τι άφησαν πίσω τους. Να τα συγκρίνουμε και από εκεί και πέρα, αν υπάρχει διαφορά, να την "κανονίσουμε". Να την "κανονίσουμε" όχι μεταξύ μας με βάση υποκειμενικές εκτιμήσεις, αλλά στα διεθνή δικαστήρια με βάση τα αντικειμενικά στοιχεία.
Εφόσον δεν ισχύει η Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία διευθετεί το θέμα συνολικά, ανοίγει ο "δρόμος" της ατομικής διεκδίκησης. Μπορούν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες της Ελλάδας να πάνε ως άτομα και να διεκδικήσουν από το τουρκικό κράτος αυτά τα οποία έχασαν. Μπορούν οι Έλληνες με τους ίδιους νόμους και στα ίδια δικαστήρια, στα οποία οι Εβραίοι ζήτησαν και πήραν τα απολεσθέντα από τη ναζιστική θηριωδία, να απαιτήσουν αυτά τα οποία έχασαν και οι ίδιοι από την κεμαλική θηριωδία. Θηριωδία δεν υπάρχει μόνον όταν ισχύει η Συνθήκη της Λωζάνης και άρα όταν ισχύουν όλοι οι όροι της. Μέσα σ' αυτούς τους όρους είναι και το δεδομένο ότι δεν υπάρχει ούτε ένας "Τούρκος" στη Θράκη.
Από εκεί και πέρα, αν κάποιοι στην Τουρκία νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι πολύ μικρή για να διεκδικήσει τις "διαφορές", θα πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι πολύ μεγάλη για να "χαρίζει" διαφορές. Στην Ελλάδα αρκεί να πάρει ένα "δικαίωμα" από ένα διεθνές δικαστήριο και να το χαρίσει στους γηγενείς της Μικράς Ασίας. Σ' αυτούς που ως γηγενείς δεν πήραν "κλήρο" από την ανταλλαγή του κεφαλαίου. Δικαίωμά της είναι να χαρίζει αυτά τα οποία της ανήκουν εκεί όπου επιθυμεί. Μπορεί η ίδια να μην είναι σε θέση να τα διεκδικήσει απ’ ευθείας για δικό της λογαριασμό, αλλά μπορούν να το κάνουν άλλοι για δικό τους λογαριασμό. Δεν έχει δικαίωμα ένας ιδιοκτήτης να κάνει "δώρα" με αυτά που του ανήκουν;
Αν θελήσουν οι Μικρασιάτες Έλληνες να κάνουν ένα δώρο στους αδερφούς Μικρασιάτες Τούρκους, ποιος θα τους σταματήσει; Γιατί να μην τους κάνουν ένα δώρο; Είναι γνωστό άλλωστε ότι δεν ήταν οι Μικρασιάτες Τούρκοι αυτοί οι οποίοι τους έδιωξαν από την Τουρκία. Οι Μικρασιάτες Τούρκοι έκλαιγαν στην κυριολεξία, όταν έφευγαν οι Έλληνες. Τους Έλληνες τους έδιωξαν από τη Μικρά Ασία οι Άγγλοι και οι Εβραίοι. Αυτοί χρησιμοποίησαν τους Βαλκάνιους κεμαλιστές και τους Εβραίους Ντονμέ, για να κάνουν τέλεια τη δουλειά τους. Αυτοί χρησιμοποίησαν τους βίαιους από την απελπισία Βαλκάνιους, για να σιγουρέψουν τον σχεδιασμό τους. Αυτοί οδήγησαν τους Έλληνες στη Μικρασιατική Καταστροφή. Άγγλοι και Εβραίοι.
Οι ίδιοι είναι που προκάλεσαν και τη δεύτερη μικρασιατική καταστροφή του 1955. Ας ψάξει κάποιος να βρει από ποια πρεσβεία έπαιρναν εντολές αυτοί οι οποίοι οδηγούσαν τα "εξοργισμένα" πλήθη των αγράμματων παρακρατικών εναντίον των Ελλήνων. Το BBC είχε ανακοινώσει τα επεισόδια πολύ πριν αυτά ξεκινήσουν. Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιοι "κληρονόμησαν" τα εγκαταλειμμένα μαγαζιά των Ελλήνων της Πόλης. Αυτοί, που τα "κληρονόμησαν", ήταν αυτοί που πρωταγωνίστησαν στα επεισόδια και ήταν όλοι τους Εβραίοι …Οι μόνιμοι υπεύθυνοι για τη φτώχεια που μαστίζει καί τις δύο πλευρές του Αιγαίου. Αυτοί που κυβερνούν την "τουρκική" Τουρκία. Αυτοί, που βασάνισαν τόσο τους βαλκανικούς όσο και τους μικρασιατικούς λαούς. Αυτοί, που κρύβονται πίσω από όλους τους εμφυλίους πολέμους και τις εθνικές καταστροφές. Ας ψάξει κάποιος πίσω από όλες τις σημαντικές θέσεις του κεμαλικού καθεστώτος και θα βρει μόνον Εβραίους Ντονμέδες. Ομοεθνείς και ομόθρησκους του "Τούρκου" πατέρα της "άπιστης" Τουρκίας.
Γιατί λοιπόν οι Έλληνες μικρασιατικής καταγωγής να μην κάνουν ένα δώρο στους αδερφούς τους πιστούς Τούρκους Μικρασιάτες; Στους ομοιοπαθείς και καθ’ όλα συμπαθείς Τούρκους; Ένα μεγάλο δώρο, ακόμα κι αν δεν γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι το μέγεθος αυτού του δώρου. Απλά πράγματα. Η σύγχρονη Ελλάδα μπορεί να μην γνωρίζει πόσα και ποια ελληνικά χωράφια πήραν οι Βαλκάνιοι Τούρκοι, αλλά τα γνωρίζουν οι γηγενείς Μικρασιάτες Τούρκοι. Η σύγχρονη Ελλάδα μπορεί να μην γνωρίζει ποιοι Βαλκάνιοι "μπουγατσατζήδες" πήραν καταχρηστικά τα ελληνικά μαγαζιά, αλλά το γνωρίζουν οι γηγενείς Μικρασιάτες Τούρκοι. Η σύγχρονη Ελλάδα μπορεί να μην γνωρίζει πόσοι "Αλβανοί", "Βούλγαροι" ή "Σέρβοι" κεμαλιστές πήραν παράνομα ελληνική περιουσία, αλλά το γνωρίζουν οι Μικρασιάτες Τούρκοι. Αν το ελληνικό ιδιοκτησιακό "δικαίωμα" δοθεί σ' αυτούς τους Μικρασιάτες, ξέρουν αυτοί από πού να ζητήσουν αυτά τα οποία "δικαιούνται".
Αν μας κάνει "πλάκα" ο Ερντογάν, αυτή θα ήταν η καλύτερη "απάντησή" μας. Μας κάνει όμως "πλάκα"; Σ' αυτό το σημείο αναρωτιόμαστε. Ο Ερντογάν μόνος του πάει την υπόθεση ακόμα παραπέρα. Δεν αρκείται στο ν' "ανακαλύψει" Τούρκους στη Θράκη και να περιμένει από εμάς να φέρουμε το κεμαλικό καθεστώς σε δύσκολη θέση. Συνεχίζει ο ίδιος και επιβαρύνει ακόμα πιο πολύ τη θέση των κεμαλιστών. Ο ίδιος μιλάει για πράξεις εθνοκάθαρσης του ελληνικού στοιχείου από την πλευρά του τουρκικού κράτους. Του κεμαλικού κράτους. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη αμφισβήτηση του συνόλου της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία συμφέρει τους κεμαλιστές και μόνον.
Ο Ερντογάν, ως πρόσωπο, τι είναι; Γηγενής Μικρασιάτης. Ανήκει δηλαδή στους αδικημένους από το βαλκανικό κεμαλικό καθεστώς. Ανήκει στο πολιτικό Ισλάμ, που βλέπει τους κεμαλιστές όχι μόνον ως ξένους Ευρωπαίους, αλλά και ως άπιστους. Από αυτό το σημείο ξεκινάνε οι προβληματισμοί μας. Μήπως σταδιακά αυτό το πολιτικό Ισλάμ αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να λύσει τις διαφορές του με τους τυράννους του; Μήπως στήνεται μια "μέγγενη" γύρω από τον "λαιμό" του κεμαλικού κράτους; Θα δούμε. Ότι είναι να γίνει πάντως εικάζουμε ότι θα γίνει σύντομα, γιατί δεν υπάρχουν περιθώρια. Η παγκόσμια οικονομική κρίση επιταχύνει τις εξελίξεις και όποιος από τους δύο "μονομάχους" της Μικράς Ασίας επιλέξει να κινηθεί πρώτος, θα πρέπει να το κάνει σύντομα.
Εμείς οι Έλληνες.
Εμάς τους Έλληνες μας ενδιαφέρουν άμεσα οι εξελίξεις στην Τουρκία, γιατί είναι βέβαιον ότι θα μας εμπλέξουν σε περίπτωση που υπάρξει "ανωμαλία" στα εσωτερικά της. Έχουμε τα ίδια αφεντικά και ευνόητο είναι ότι, αν συμβεί κάτι, το οποίο απειλεί τα συμφέροντά τους στην Τουρκία, θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα, προκειμένου να το αποτρέψουν. Ένα τέτοιο δικό τους μέσο είναι και η Ελλάδα. Από τη στιγμή που τα αφεντικά έχουν συμφέρον από την επιβίωση της κεμαλικής Τουρκίας, είναι βέβαιον ότι θα χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα, προκειμένου να της δώσουν αυτήν τη δυνατότητα. Αυτό σημαίνει πολεμική ένταση, εφόσον η αναβίωση της "εχθρότητας" με τους Έλληνες βολεύει το κεμαλικό κράτος. Μόνον αυτή η "εχθρότητα" μπορεί να του δώσει το άλλοθι να σφάξει και να ρημάξει εκ νέου τους απείθαρχους μικρασιατικούς πληθυσμούς. Η τεχνητά εδώ και έναν αιώνα καλλιεργημένη εχθρότητα-"επένδυση".
Το ερώτημα το οποίο τίθεται είναι κατά πόσο η Ελλάδα είναι διατεθειμένη να τους εξυπηρετήσει. Κατά πόσο είναι διατεθειμένη να παραστήσει τον θανάσιμο "εχθρό" του τουρκικού λαού. Τον "εχθρό", ο οποίος νομιμοποιεί τα δικά τους εγκλήματα εις βάρος του δικού τους λαού. Η απάντηση είναι πολύ εύκολη. Η Ελλάδα είναι πάντα διατεθειμένη να τους εξυπηρετεί, γιατί απλούστατα δεν έχει άλλη επιλογή. Υπακούει στα ίδια αφεντικά και δεν μπορεί να τους αρνηθεί την εξυπηρέτηση. Η εξουσία της εκβιάζεται από τους Εγγλέζους και είναι απόλυτα υπάκουη. Η σύγχρονη Ελλάδα είναι το "δίδυμο" της Τουρκίας. Είναι το "είδωλό" της από την απέναντι πλευρά του Αιγαίου. Είναι ένα κράτος, το οποίο "κατασκευάστηκε" από τους ίδιους "κατασκευαστές" και λειτουργεί με πανομοιότυπο τρόπο. Είναι ένα προτεκτοράτο βρετανικής "κατασκευής", υπό τη διαχείριση κρυπτοεβραίων.
Έχει κι αυτό τον "Ατατούρκ" του, ο οποίος είναι ακριβώς της ίδιας ποιότητας και προέλευσης με τον Κεμάλ. Όσο "Τούρκος" ήταν ο Κεμάλ, άλλο τόσο "Έλληνας" ήταν και ο Βενιζέλος. Όσο "δούλεψε" τους Τούρκους ο Κεμάλ, άλλο τόσο "δούλεψε" τους Έλληνες και ο Βενιζέλος. Αυτός έκτισε το σύγχρονο "κράτος" της Αθήνας, το οποίο στην πραγματικότητα είναι το ελληνικό παρακράτος. Το παρακράτος του ανιψιού του Βενιζέλου …του Μητσοτάκη. Το παρακράτος των δοσίλογων και του Αμερικανικού Κολεγίου Αθηνών. Ένα γνήσιο "Εργκένεκον" στη σκιά της Ακρόπολης. Αυτό το "κράτος" λειτουργεί με πανομοιότυπο τρόπο με αυτόν της Τουρκίας, απλά με κάποιες ιδιομορφίες.
Όπως στην Τουρκία έτσι και στην Ελλάδα η εξουσία μονοπωλήθηκε από αυτούς, που διαχειρίστηκαν τη Μικρασιατική Καταστροφή και άρα από τους λακέδες αυτών που την προκάλεσαν. Απλά στην Τουρκία οι "εισαγόμενοι" πληθυσμοί πήραν την εξουσία για λογαριασμό τους εις βάρος όλων των Μικρασιατών, τελώντας υπό τη μόνιμη ομηρία των Άγγλων, ενώ στην Ελλάδα οι "εισαγόμενοι" πληθυσμοί χρησιμοποιήθηκαν ως "όπλο", για να μονοπωλεί η αδύναμη Αθήνα την εξουσία εις βάρος όλων των Ελλήνων, η οποία επίσης τελούσε υπό την ομηρία των Άγγλων. Αυτό το παρακράτος της Αθήνας στελεχώνεται από λακέδες των Άγγλων και εξυπηρετεί μόνιμα τα συμφέροντά τους. Ακόμα κι όταν αυτά τα συμφέροντα είναι εχθρικά με τα ελληνικά συμφέροντα.
Ελάχιστα να ψάξει κάποιος ανάμεσα στα ιστορικά γεγονότα εύκολα θα διαπιστώσει τον ολέθριο για τον ελληνισμό ρόλο του. Εύκολα θα διαπιστώσει ότι, όχι απλά είχε γνώση των αγγλικών σχεδιασμών, που οδήγησαν στα εγκλήματα κατά του παγκόσμιου ελληνισμού, αλλά συμμετείχε και σε αυτά. Το παρακράτος της Αθήνας συμμετείχε ενεργά σε όλα τα ανθελληνικά εγκλήματα με τον πιο καθοριστικό τρόπο. "Εισέβαλε" στη Μικρά Ασία, για να δώσει στους κεμαλιστές τη δυνατότητα να εισβάλουν κι αυτοί. Εισέβαλε ως "απειλή", για να νομιμοποιήσει "προστάτες". Δύο ξένοι βαλκανικοί "γάιδαροι" υπό αγγλική καθοδήγηση έστησαν "καυγά" στον μικρασιατικό "αχυρώνα" εις βάρος των Μικρασιατών.
Έπιασαν τον ελληνικό πληθυσμό της Μικράς Ασίας και ο ένας "τραβούσε" κι ο άλλος "έσπρωχνε". Όπως τα είχαν συμφωνήσει. Ο πρώτος, που "τραβούσε", εγκατέλειψε την περιοχή και ο δεύτερος, που "έσπρωχνε", απέκτησε το άλλοθι να μείνει. Μετά τη σύντομη και εξόχως αιματηρή "παράσταση" βιάστηκε ο "ηττημένος" να υπογράψει την ανταλλαγή των πληθυσμών, για να νομιμοποιήσει και να μονιμοποιήσει την παραμονή του "νικητή" εκεί, εις βάρος όλων των Μικρασιατών και ενός ελληνισμού αιώνων στην περιοχή. Αυτό ήταν το ζητούμενο. Γι' αυτό έβαλαν τον ελληνικό στρατό να εισβάλει στη Μικρά Ασία. Τον έβαλαν, για να ηττηθεί, ώστε να εκμεταλλευτούν τα αποτελέσματα της ήττας. Δημιούργησαν μια ελληνική "πλημμυρίδα", προκειμένου στην "άμπωτή" της να παρασύρει τον ελληνικό πληθυσμό της Μικράς Ασίας. Εισέβαλε ο ελληνικός στρατός στη Μικρά Ασία, ώστε κατά την αποχώρησή του να συμπαρασύρει το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού της Μικράς Ασίας.
Γιατί το έκαναν αυτό οι Εγγλέζοι; Για τον ίδιο λόγο που πάντα έφερνε τους Σταυροφόρους στη "γειτονιά" μας. Για να ελέγξουν την Ανατολική Αυτοκρατορία. Γιατί δεν ήθελαν μεταξύ της Βρετανίας και των πετρελαίων της Μέσης Ανατολής να παρεμβάλλονται τα συμφέροντα των λαών των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας. Στην εξάλειψη αυτής της απειλής συμφωνούσαν και οι υπόλοιπες δυτικές δυνάμεις και γι' αυτό τους βοήθησαν στην εφαρμογή του καταστροφικού σχεδιασμού. Όλοι οι Δυτικοί από κοινού στην τελευταία και πιο αποτελεσματική "Σταυροφορία" όλων των εποχών. Αυτό, το οποίο ξεκίνησαν το 1096, το ολοκλήρωσαν το 1922. Ό,τι δεν κατάφεραν με τα δικά τους όπλα, το κατάφεραν με μερικούς Έλληνες και Τούρκους προδότες και τη συνεργασία των Εβραίων. Ό,τι δεν κατάφερε ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος επικεφαλής όλων των Δυτικών, το κατάφεραν οι επίγονοί του, επικεφαλής και πάλι των ίδιων δυνάμεων.
Όλοι αυτοί οι "Νεοσταυροφόροι" από κοινού ανακάτεψαν τα "χαρτιά" της "τράπουλας" της αυτοκρατορίας και επέβαλαν τα δικά τους. Έβαλαν τους λακέδες τους να εμπλέξουν τους λαούς της σε πολεμικές συγκρούσεις και από τότε ελέγχουν τα πάντα. Αυτός ήταν ο σχεδιασμός. Εκμεταλλεύτηκαν την εξαιρετικά άσχημη παγκόσμια οικονομική κρίση εκείνης της εποχής και ενεργοποίησαν τα ένστικτα επιβίωσης όλων των ισχυρών παραγόντων της αυτοκρατορίας. Έστρεψαν δύο αυτοκρατορικές επαρχίες, τη μια εναντίον της άλλης και διέλυσαν την αυτοκρατορία. Έστρεψαν τους δύο ισχυρότερους λαούς της αυτοκρατορίας, τον έναν εναντίον του άλλου και αυτή η διάλυση έγινε μόνιμη. Έβαλαν από έναν Εβραίο επικεφαλής αυτών των λαών και τα εγκλήματα τα οποία προκάλεσαν δημιούργησαν άσβεστο μίσος μεταξύ τους.
Αυτό ήταν το κατόρθωμά τους. Προκάλεσαν τον μεγαλύτερο και πιο οδυνηρό εμφύλιο στην ιστορία της Ανατολικής Αυτοκρατορίας. Η σύγκρουση μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, υπό τις συνθήκες τις οποίες διεξάχθηκε, ήταν ένας κανονικός εμφύλιος πόλεμος. Όταν ο τουρκικής καταγωγής Βαλκάνιος Οθωμανός στρέφεται εναντίον του ελληνικής καταγωγής Μικρασιάτη επίσης Οθωμανού, έχουμε εμφύλιο. Αυτοί οι δύο "τρώνε" από το ίδιο "πιάτο" και αυτό είναι που στην πραγματικότητα "σπάζουν", όταν στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου. Αυτό κατάφεραν οι "Σταυροφόροι". Έβαλαν δύο "συγκάτοικους" να κάψουν το ίδιο τους το "σπίτι". Έκαναν δύο λαούς, που επί αιώνες ζούσαν ως αδέρφια και συνέταιροι, μισητούς εχθρούς. Δύο αδέρφια με διαφορετικές θρησκείες σε μια κοινή πατρίδα.
Πόσο αδέρφια ήταν οι Τούρκοι με τους Έλληνες; Αρκεί να σκεφτεί κάποιος πως, όταν οι "φίλοι" Άγγλοι έδιωχναν τους Έλληνες από τη Μικρά Ασία, οι "εχθροί" Τούρκοι ήταν αυτοί οι οποίοι έκλαιγαν. Πόσο κοινή ήταν η πατρίδα των Ελλήνων και των Τούρκων; Όταν οι "πολιτισμένοι" Άγγλοι κατακρεουργούσαν τον Παρθενώνα, οι "βάρβαροι" Τούρκοι θρηνούσαν πάνω στα ερείπιά του, σαν να επρόκειτο για ζωντανό συγγενή τους, που ακρωτηριάστηκε. Πόσο συνέταιροι ήταν οι Τούρκοι με τους Έλληνες; Όταν ήταν μαζί, έλεγχαν ένα μεγάλο και ίσως το σημαντικότερο μέρος του Πλανήτη. Από τη στιγμή που χώρισαν, δεν ελέγχουν τίποτε. Ούτε καν τη δική τους μοίρα.
Ο ένας περιορίστηκε στην Αθήνα και ο άλλος στην Άγκυρα. Κανένας στην Κωνσταντινούπολη από φόβο μήπως και τα "ξαναβρούν" μεταξύ τους. Οι συμβολισμοί και οι μνήμες της Πόλης, σε συνδυασμό με την αστική νοοτροπία των πληθυσμών, πανικοβάλλανε τους "Σταυροφόρους". Γι' αυτόν τον λόγο δεν επέτρεψαν σε κανέναν από τους δύο να την εκμεταλλεύεται. Από τότε μέχρι σήμερα κάθεται ο καθένας στην "τρύπα" του μέσα στην απόλυτη φτώχεια και αδυναμία. Προκαλεί ο ένας τον άλλο με τα αεροπλανάκια στο Αιγαίο, για να γελάνε αυτοί που τους "δουλεύουν".
Αυτό ήταν το μέγα κατόρθωμα της τελευταίας Σταυροφορίας. Ελέγχουν το σύνολο του χώρου της πάλαι ποτέ Ανατολικής Αυτοκρατορίας, ελέγχοντας τα εθνικά κράτη των πρώην κυρίαρχων λαών της. Ελέγχουν τις εγκληματικές ηγεσίες των δύο αυτών κρατών και απειλούν τους λαούς με πολεμικές συγκρούσεις, κάθε φορά που αυτά τείνουν να ξεφύγουν από τον έλεγχό τους. Εκβιάζουν τις συνένοχες ηγεσίες τους και καθηλώνουν τους λαούς στην απόλυτη φτώχεια και αδυναμία …Όλους τους λαούς της ευρύτερης περιοχής …από τον Περσικό Κόλπο μέχρι τον Δούναβη.
Με ελάχιστες "χειρουργικές" κινήσεις έδωσαν σάρκα και οστά στο "όνειρο" του Ριχάρδου. Ευνόησαν τους κεμαλικούς της Άγκυρας και τους παρακρατικούς της Αθήνας και τους ελέγχουν απόλυτα, εφόσον αυτοί τους προστατεύουν από τα θύματά τους. Οι Αγγλοσάξονες προστατεύουν τους χαφιέδες της Αθήνας από τους Έλληνες και οι ίδιοι προστατεύουν τους χαφιέδες της Άγκυρας από τους Τούρκους. Από εκεί και πέρα μέσω της Άγκυρας ελέγχουν όλους τους Τούρκους και μέσω της Αθήνας όλους τους Έλληνες. Η Άγκυρα έχει μόνιμα συγκρουόμενα συμφέροντα με τους Τούρκους και η Αθήνα έχει επίσης μόνιμα συγκρουόμενα συμφέροντα με τους Έλληνες. Γι' αυτόν τον λόγο δεν έχει ποτέ ενδοιασμό το παρακράτος της Αθήνας να συμμετέχει σε εγκλήματα, ακόμα και κατά του ίδιου του ελληνισμού.
Ακόμα και στα πρόσφατα εγκλήματα κατά του ελληνισμού είχε ενεργή συμμετοχή. Συμμετείχε στην εβραϊκής εμπνεύσεως και αγγλικής εκτέλεσης καταστροφή του ελληνισμού της Πόλης. Γνώριζε εκ των προτέρων τι θα γινόταν εις βάρος του και δεν έκανε τίποτε για να το αποτρέψει. Ούτε καν τα νόμιμα, που ήταν να "εκβιάσει" με την παραμονή των μουσουλμανικών πληθυσμών της Θράκης στη χώρα. Την ίδια συμμετοχή είχε το ελληνικό παρακράτος και στην καταστροφή της Κύπρου. "Παρέδωσε" τη Βόρεια Κύπρο στους Τούρκους, απλά για να κρατήσουν οι Άγγλοι την Κύπρο ολόκληρη. Αυτό ήταν το κόλπο. Για να μην φύγουν οι Άγγλοι από την Κύπρο, τη δίχασαν με τη βοήθεια των "υπαλλήλων" τους και από τότε μένουν σαν "ειρηνοποιοί". Πιο μόνιμοι και ισχυροί από ποτέ. Δεν έχουν καν την ανάγκη να κυνηγιούνται με τους αντιστασιακούς Κυπρίους. Οι Κύπριοι πλέον κυνηγιούνται μεταξύ τους. Στο μεταξύ επωφελούνται και οι Εβραίοι, αγοράζοντας κυπριακή γη σε απίστευτες ποσότητες.
Αυτό το παρακράτος κυβερνάει την Ελλάδα σε αγαστή συνεργασία με τους κεμαλιστές της Τουρκίας. Το παρακράτος του χαφιέ Βενιζέλου και των επιγόνων του. Του Βενιζέλου, ο οποίος προκάλεσε την "εισβολή" και μετά την "έκανε", γιατί γνώριζε εκ των προτέρων το αποτέλεσμά της. Το παρακράτος, που μέσα από συνεχείς εξελικτικές μεταλλάξεις έφτασε στις μέρες μας με τη μορφή του δικομματισμού. Του δικομματισμού, ο οποίος επιβιώνει, εγκλωβίζοντας τους Έλληνες μέσα στις φοβίες του "απέναντι". Του δικομματισμού, ο οποίος "πουλάει" εθνική ασφάλεια και "παίρνει" την αμοιβή του σε διαφθορά. Αυτή είναι η φάμπρικα, που δίνει το μονοπώλιο της εξουσίας στους επίγονους του Βενιζέλου και συνέταιρου του Κεμάλ.
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι "εντάσεις" στο Αιγαίο είναι μια "παράσταση", η οποία έχει στηθεί από τους ίδιους Άγγλους "παραγωγούς". Μια άθλια και πανάκριβη παράσταση, η οποία οδηγεί σε μίση τους "κομπάρσους" του Αιγαίου. Τους πρώην πρωταγωνιστές, οι οποίοι πληρώνουν οι ίδιοι —και μάλιστα πανάκριβα— το σημερινό "κομπαρσιλίκι" τους. Καί "κερατάδες" καί "δαρμένοι" δηλαδή. Με αυτήν την "παράσταση" οι χαφιέδες, που κυβερνάνε τις δύο "Μπανανίες", εγκλωβίζουν τους πληθυσμούς τους στον φόβο του πολέμου και στην ουσία τους εκβιάζουν, ελέγχοντας απόλυτα την εξουσία. Οι Άγγλοι με αυτήν την τεχνητή ένταση κατορθώνουν και έχουν μόνιμα την "πίτα" ολόκληρη και τον "σκύλο" χορτάτο. Μονιμοποιούν τους λακέδες τους στην εξουσία καί των δύο κρατών και ταυτόχρονα λεηλατούν τους λαούς, βάζοντάς τους σε μια αυτοκτονική "κούρσα" εξοπλισμών.
Αυτό το παρακράτος πρέπει εμείς οι Έλληνες να προσέξουμε, γιατί είναι βέβαιον ότι σύντομα θα κληθεί να προστατεύσει τους "πυλώνες" των συμφερόντων των αφεντικών του. Σύντομα θα κληθεί να βοηθήσει τους κεμαλιστές "συνεταίρους" του. Δεν πρέπει να μας πιάσει στον "ύπνο", γιατί αυτό θα μας κοστίσει και πάλι ακριβά. Επιχείρησε ανεπιτυχώς να μας αιφνιδιάσει με τα "Δεκεμβριανά" και είναι βέβαιον ότι θα ξαναδοκιμάσει να το κάνει. Έτσι γίνεται πάντα και έτσι θα επιδιωχθεί να γίνει και τώρα. Πρώτα επιχειρείται η δημιουργία συνθηκών εσωτερικής αποσταθεροποίησης, ώστε να υπάρχει η ανοχή και το άλλοθι να "εξαχθεί" το πρόβλημα εκεί όπου βολεύει. Παρακολουθώντας λοιπόν τα συμβαίνοντα στο τουρκικό "είδωλό" του, μπορούμε να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει και πώς μεθοδεύονται τα πράγματα στην πατρίδα μας. Τώρα μάλιστα, που ο δικομματισμός παραπαίει, τα πράγματα γίνονται άκρως επικίνδυνα.
Οι παρακρατικοί της Αθήνας έχουν λόγους να στήσουν παιχνίδια έντασης όχι μόνον για να σώσουν τους κεμαλιστές "συνεταίρους" τους, αλλά για να σώσουν και τα δικά τους τα τομάρια. Η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση έχει εξανεμίσει τα πλούτη τους και βρίσκονται στην ίδια άθλια οικονομική κατάσταση που βρίσκονται και οι κεμαλιστές. Η οικονομική τους αδυναμία γίνεται εύκολα πολιτική αδυναμία και αυτό είναι κάτι το οποίο τους τρομοκρατεί. Αν δεν "ξυπνήσουν" οι λαοί, για να βοηθήσουν μόνοι τους τούς εαυτούς τους, θα ξανακλάψουν. Οι φονιάδες των λαών αγωνιούν για την επιβίωσή τους και είναι έτοιμοι να πραγματοποιήσουν το οποιοδήποτε έγκλημα, προκειμένου να το καταφέρουν. Περιστατικά όπως αυτά των Ιμίων είναι βέβαιον ότι υπάρχουν στους σχεδιασμούς τους.
Οι Σταυροφόροι δεν θα εγκαταλείψουν εύκολα τις κατακτήσεις τους. Δεν θα φύγουν ειρηνικά και χωρίς μάχη από την περιοχή. Θα επιστρατεύσουν όλους τους παλιούς προδότες και θα δημιουργήσουν και νέους, προκειμένου να συνεχίσουν να ελέγχουν την περιοχή. Κοντά στους Βενιζέλους και τους Κεμάλ ετοιμάζονται πυρετωδώς οι διάφοροι νέοι Γκρουέφσκι. Μέσα στα πλαίσια αυτών των εγκληματικών πολιτικών εντάσσονται όλα αυτά, τα οποία βλέπουμε σήμερα να "αναθερμαίνονται" στην περιοχή. Το "Μακεδονικό" Ζήτημα, το "Κυπριακό" Ζήτημα και μελλοντικά το "Κρητικό" Ζήτημα είναι παράμετροι του ίδιου προβλήματος. Θα παίξουν όλα τους τα "χαρτιά", προκειμένου να διαιωνίσουν τα κέρδη τόσων και τόσων Σταυροφοριών του παρελθόντος.
Γι' αυτόν τον λόγο θεωρούμε ότι τα πράγματα σήμερα είναι πιο επικίνδυνα από ποτέ. Η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση δεν είναι μια συνηθισμένη κρίση. Έχει απίστευτο "βάθος" και ένα "μήκος" απροσδιόριστο. Στην πραγματικότητα είναι το καρδιακό "έμφραγμα" των κυρίαρχων θηρίων του Πλανήτη. Ο αγγλοσαξονισμός "πεθαίνει" και μαζί του μοιραία παρασέρνει και τον σιωνισμό. Πεθαίνει το "θηρίο" της Δύσης και μαζί του παρασέρνει στον θάνατο και τα "παράσιτά" του. Αυτό το θηρίο δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Αν σκεφτεί κάποιος ότι το κύριο μέρος των δυνάμεών του οφείλεται στη δυνατότητά του να ελέγχει την περιοχή των πετρελαίων, είναι βέβαιον ότι στη "γειτονιά" μας θα δώσει την ύστατη μάχη της επιβίωσής του.
Όμως, η τελευταία ευκαιρία για έναν θύτη είναι ταυτόχρονα και η τελευταία ευκαιρία για τα θύματά του. Οι Αγγλοσάξονες και οι Εβραίοι θα δώσουν τη μάχη της επιβίωσής τους, αλλά η έκβαση της μάχης αυτής θα εξαρτηθεί από την ταυτότητα εκείνων που θα στέκονται απέναντί τους. Μια έκβαση, η οποία θα επηρεάσει το σύνολο του Πλανήτη …από τη Γροιλανδία μέχρι τα νησιά Φίτζι. Γιατί; Γιατί από την έκβασή της εξαρτάται το μέλλον των σημερινών Πλανηταρχών. Αν χάσουν τη δυνατότητα να ελέγχουν την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, απλά "τελείωσαν". Από το "κέντρο" του κόσμου θα βρεθούν ξαφνικά στις απώτατες "άκρες" του. Οι Άγγλοι θα ασχολούνται με τους Κέλτες και οι Αμερικανοί με τους Μεξικάνους. Σ' αυτήν την έκβαση παίζουν ρόλο οι σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων.
Μετά από έναν σχεδόν αιώνα αποξένωσης και καχυποψίας θα μπορέσουν αυτοί οι λαοί να εμπιστευτούν ο ένας τον άλλο; Απλή εμπιστοσύνη και τίποτε άλλο. Να μην φαντάζεται ο αναγνώστης κάτι περισσότερο. Απλά να μην βγάλουν μεταξύ τους τα "μάτια" τους, όταν θα τους το επιβάλουν οι δοτές ηγεσίες τους. Θα μπορέσουν να καταφέρουν αυτό το οποίο δεν κατάφεραν, όταν οι συνθήκες ήταν πολύ ευνοϊκότερες; Θα μπορέσουν οι Έλληνες με τους Τούρκους να συνθέσουν το νικητήριο "μέτωπο" εναντίον των Σταυροφόρων ή θα ξανασυγκρουστούν μεταξύ τους προς δόξα των θυτών; Θα ενώσουν τις δυνάμεις τους, για να διώξουν το θηρίο από τη γειτονιά τους ή θα κατακρεουργηθούν μεταξύ τους, για να διευκολύνουν το ξεδοντιασμένο θηρίο; Αυτό είναι το όλο θέμα. Ένα θηρίο "πληγωμένο" δεν είναι ό,τι πιο εύκολο στην αντιμετώπισή του. Άλλωστε, ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα πιο επικίνδυνα θηρία είναι τα ετοιμοθάνατα θηρία.
Τραϊανού Παναγιώτης
Πρόεδρος του ΕΑΜ. Β’