Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ ΡΩΣΙΚΑ NIGHT HUNTERS

Τουρκική στρατιωτική αντιπροσωπεία έφτασε στη Ρωσία για να συζητήσει ενδεχόμενη απόκτηση των επιθετικών ελικοπτέρων Mi-28. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι δύο χώρες εξετάζουν συνεργασία.
Στη δεκαετία του ’70 και στις αρχές του ’80, η Τουρκία αγόρασε 32 AH-1P/S Cobra επιθετικά ελικόπτερα στις ΗΠΑ και στη συνέχεια τα αναβάθμισε βάσει των προδιαγραφών των AH-1F. Ο τουρκικός στρατός διαθέτει ακόμη 23 AH-1P/S Cobras. Ωστόσο, οι τουρκικές στρατιωτικές αρχές στα μέσατου ’90 άρχισαν να σκέφτονται την αντικατάστασή τους.
Στο μεταξύ σκέφθηκαν διάφορα μοντέλα επιθετικών ελικοπτέρων συμπεριλαμβανομένου του Ka-50-2 Erdogan, μία παραλλαγή του ρωσικού Ka-50 Black Shark που αναπτύχθηκε από τη Ρωσία και το Ισραήλ για την Τουρκία. Σε αντίθεση με το Ka-50 στο οποίο οι πιλότοι κάθονται πλάι πλάι, τα καθίσματα στο Erdogan είναι τοποθετημένα στη σειρά όπως στο αμερικανικό ελικόπτερο Cobra.
Ωστόσο, η Τουρκία δεν επέλεξε το ελικόπτερο Kamov για πολιτικούς λόγους, όπως η αυξανόμενη αμερικανική επιρροή στην Τουρκία σε αντίθεση με τη ρωσική. Επιπλέον, η Ρωσία τότε δεν μπορούσε να εγγυηθεί την έγκαιρη παραγωγή του απαιτούμενου αριθμού νέων ελικοπτέρων ή τη συντήρηση μετά την πώληση. Τέλος, το Ka-50 δεν παραγόταν μαζικά ούτε για τον ρωσικό στρατό τότε.

Ένα αναβαθμισμένο Cobra με νέα όπλα και εξοπλισμό ήταν ο πιθανότερος νικητής για Τούρκο ανάδοχο, αλλά το συμβόλαιο τελικά ανατέθηκε σε έναν Ευρωπαίο παραγωγό την άγγλο-ιταλική AgustaWestland, η οποία υπερηφανεύεται ότι είναι ένας «κορυφαίος προμηθευτής ελικοπτέρων».
Η AgustaWestland, της οποίας η προσφορά επιλέχθηκε τον Μάρτιο του 2007, δεσμεύτηκε να συναρμολογήσει 50 πρωτότυπα T129 στην Τουρκία. Ωστόσο, το πρώτο T129 θα παραδοθεί το 2015, ενώ η Τουρκία έχει άμεση ανάγκη ελικόπτερα για να πολεμήσει τους Κούρδους αντάρτες.
Η αγορά 7 μεταχειρισμένων AH-1W Super Cobras το 2008 δεν έλυσε το πρόβλημα. Η Τουρκία χρειάζεται σύγχρονα επιθετικά ελικόπτερα για να καλύψουν το κενό μέχρι το 2015 και για αρκετά ακόμη χρόνια έως ότου οι πιλότοι της μάθουν να πετούν τα ελικόπτερα T129.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, η Τουρκία αποφάσισε να αγοράσει ρωσικά μηχανήματα. Επέλεξε το Mi-28N Night Hunter, το οποίο, σε αντίθεση με το Ka-50, παράγεται μαζικά από τη δεκαετία του ’80 και το προμηθεύονται και οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Η Τουρκία ίσως αγοράσει από 12 έως 32 ελικόπτερα εντός δύο ή τριών ετών. Δεν είναι σαφές αν θέλει τα ελικόπτερα με ή χωρίς άνωθεν ραντάρ, κάτι που αποτελεί ιδιαιτέρως ακριβή επιλογή.
Ο τουρκικός στρατός κάποια στιγμή είχε σκεφτεί να αγοράσει το Mi-24 Crocodile, το οποίο έχει πολλά κοινά δομικά στοιχεία με το Mi-28. Το πολλαπλών ρόλων ελικόπτερο Mi-17 χρησιμοποιείται στην Τουρκιά και στρατιωτικές, αστυνομικές και πολιτικές επιχειρήσεις.
Να σημειωθεί ότι τα ελικόπτερα Mil χρησιμοποιούνται για χρόνια σε παρόμοιο έδαφος στον Καύκασο, την κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή. Επιπροσθέτως, η επιρροή και οι σχέσεις της Ρωσίας με την Τουρκία έχουν αυξηθεί σημαντικά και πολλές διαφορές σε διμερή ζητήματα έχουν αμβλυνθεί από τη δεκαετία του ’90.
Επομένως, η Τουρκία θα μπορούσε να αγοράσει τα Mi-28, των οποίων η ιστορία τα τελευταία 20 χρόνια καθώς και τα αρχικά αποτελέσματα από τη χρήση τους σε μάχη δείχνουν ότι αυτό το εξαιρετικά ευπροσάρμοστο ελικόπτερο θα μπορούσε να παραμείνει σε χρήση ακόμα και αφού ξεκινήσει η συναρμολόγηση των T129 στην Τουρκία.
Και η τελευταία πινελιά: οι προδιαγραφές ωφέλιμου φορτίου προστασίας και μάχης του T129 είναι χαμηλότερες από αυτές του Mi-28.