Οι βαλλιστικοί πύραυλοι της Τουρκίας Πραγματική απειλή κατά της Ελλάδας

Ως απειλή πρώτου μεγέθους για την ελληνική αεράμυνα και τον πληθυσμό της χώρας καταγράφονται σε «απόρρητη» μελέτη του Πενταγώνου οι τακτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι που διαθέτει η Τουρκία. Η απειλή αυτή λαμβάνει, μάλιστα, εφιαλτικές διαστάσεις σε πιθανή ανάπτυξη πυρηνικής δυνατότητας της Αγκυρας. Οι συντάκτες της μελέτης προτείνουν τη λήψη άμεσων μέτρων, κυρίως αγορά πυραυλικών συστημάτων που μπορούν να αναχαιτίσουν και να εξουδετερώσουν τον εξ Ανατολών κίνδυνο, αλλά και αναδιάταξη των υπαρχόντων.

Οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις, στο πλαίσιο του μεγάλου εξοπλιστικού προγράμματος που υλοποιούν, έχουν προμηθευτεί πυραυλικά συστήματα τα οποία με το βεληνεκές τους μπορούν να επιφέρουν χτύπημα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Το άκρως ανησυχητικό είναι ότι η Τουρκία, σε συνεργασία και αξιοποιώντας κινεζική τεχνολογία, επιχειρεί ανάπτυξη των νεοαποκτηθέντων συστημάτων με στόχο την αύξηση του βεληνεκούς τους μέχρι και τα 350 χιλιόμετρα. Στην περίπτωση αυτή οι βαλλιστικοί πύραυλοι της Αγκυρας μπορούν να «χτυπήσουν» από τα παράλια ή τα Στενά όλο το Αιγαίο και μέχρι την Κρήτη και τη μισή ηπειρωτική Ελλάδα.

Αποτελεσματικότητα
Ηδη η Τουρκία διαθέτει ένα μεγάλο αριθμό βαλλιστικών πυραύλων, αλλά, όπως σημειώνεται στη μελέτη του Πενταγώνου, η αποτελεσματικότητά τους με τη χρήση συμβατικών πυροκεφαλών είναι περιορισμένων δυνατοτήτων όσον αφορά στην καταστροφικότητα-φονικότητά τους σε κρίσιμους τομείς και σε συνάρτηση με την τεράστια απόσταση βολής. Δεν παύει, ωστόσο, να θεωρείται μεγάλη απειλή, από τη στιγμή που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για χτυπήματα σε στρατόπεδα, θέσεις ραντάρ, κέντρα διοίκησης και επικοινωνιών, αποθήκες πυρομαχικών και καυσίμων, ναυστάθμους, όπως και για την εξουδετέρωση των συστημάτων αεράμυνας της χώρας.
Ο βαλλιστικός πύραυλος «Yildirim» J-600Τ είναι αυτός με τη μεγαλύτερη ακτίνα δράσης, η οποία φθάνει στα 150 χιλιόμετρα. Συνεχίζοντας το πυραυλικό της πρόγραμμα η Τουρκία, με σχεδίαση εγχώριων αμυντικών βιομηχανιών ή σε συνεργασία με κινεζικές, αναπτύσσει την «Αστραπή» Νο2 (έτσι μεταφράζεται το «Yildirim» B-611) προκειμένου το βεληνεκές του βλήματος να αυξηθεί στα 250 χιλιόμετρα, καταστρέφοντας οτιδήποτε σε ακτίνα εκατό μέτρων από το σημείο πτώσης.
Πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί αναφέρουν πως η Αγκυρα έχει ήδη στο οπλοστάσιό της εδώ και ένα έτος πυραύλους κινεζικής κατασκευής με μέγιστο βεληνεκές τα 350 χιλιόμετρα.
Σημειώνεται πως η συνεργασία της Τουρκίας με την Κίνα στον πυραυλικό τομέα είναι ιδιαίτερα στενή, καθώς με τεχνολογία της ασιατικής χώρας οι Τούρκοι αναπτύσσουν τους «Kasirga» (βεληνεκούς 180 χιλιομέτρων), ενώ ο «εθνικός» τους πύραυλος «Toros», όπως αναφέρουν τουλάχιστον τα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης, μπορεί να εξουδετερώσει στόχους στα 75 και τα 110 χιλιόμετρα, ανάλογα με τον τύπο κατασκευής.
Το δε εφιαλτικό σενάριο για τη χώρα μας είναι να «φορτωθούν» στους πυραύλους που διαθέτει ή προτίθεται να αναπτύξει η Τουρκία κεφαλές όπλων μαζικής καταστροφής. Στην περίπτωση αυτή καθίστανται ολέθριες απειλές κατά των πληθυσμών των μεγάλων αστικών κέντρων, αλλά και πέραν αυτών.
Στο μεταξύ, η Αγκυρα σχεδιάζει να αποκτήσει αντιαεροπορική-αντιβαλλιστική προστασία με την απόκτηση πυραυλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς. Για το σκοπό αυτό βρίσκεται σε επαφή τόσο με τους Αμερικανούς (Patriot) όσο και με τους Ρώσους (S-300). Τους δύο τύπους αντιαεροπορικών συστημάτων διαθέτει ήδη η Ελλάδα βασίζοντας σε αυτούς την αντιαεροπορική της «ομπρέλα». Το πυραυλικό πρόγραμμα της Τουρκίας, που αλλάζει τους συσχετισμούς και τα δεδομένα στις δύο πλευρές του Αιγαίου, προκαλεί μεγάλη ανησυχία και προβληματισμό στους Ελληνες επιτελείς που αναζητούν τρόπους αναχαίτισης των απειλητικών σχεδίων της Αγκυρας. Πληροφορίες αναφέρουν ότι το ΓΕΕΘΑ προχώρησε στη διενέργεια μελέτης επιχειρησιακής αναγκαιότητας-σκοπιμότητας για την απόκτηση πυραυλικών και αντιπυραυλικών συστημάτων.
Υψηλή προτεραιότητα
Οι ίδιες πηγές λένε πως η αναγκαιότητα της προμήθειας εντάχθηκε στο επικαιροποιημένο ΕΜΠΑΕ και έλαβε θέση υψηλά στον πίνακα προτεραιοτήτων των εξοπλισμών.
Η απόκτηση νέων πυραυλικών συστημάτων προβάλλεται ως μοναδική για την αντιμετώπιση των τουρκικών σχεδίων. Ως εναλλακτική λύση και μόνο με προσωρινά και περιορισμένα αποτελέσματα προτείνεται η αναδιάταξη των υπαρχόντων συστημάτων. Σκοπός είναι η μεγαλύτερη κάλυψη των αδυναμιών της αεράμυνας της χώρας και η αντιμετώπιση των όσο το δυνατόν περισσότερων ειδών πυραυλικών απειλών από την απέναντι όχθη του Αιγαίου.
Aνατροπή της ισορροπίας δυνάμεων
Ο συσχετισμός των πυραυλικών δυνατοτήτων εκατέρωθεν του Αιγαίου θα ανατραπεί σημαντικά σε βάρος της χώρας μας από το 2011, οπότε αναμένεται η απόσυρση των αντιαεροπορικών συστημάτων «Hawk».
Μετά την αναβάθμιση των συγκεκριμένων συστημάτων το 2006, αν και ιδιαίτερα δαπανηρή, υπήρξαν θετικά αποτελέσματα ως προς τις επιχειρησιακές δυνατότητές τους.
Βάσει της αποφάσεως που έχει λάβει το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, τα συστήματα «Hawk» ολοκληρώνουν τον κύκλο ζωής τους και σχεδιάζεται η απόσυρσή τους περί το 2011. Μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλέσει μεγάλα κενά στην αεράμυνα της χώρας αν δεν συνδυαστεί με την αντικατάστασή τους από νέα ή μεγαλύτερου βεληνεκούς αντιαεροπορικά συστήματα. Οι περιοχές που καλύπτουν τα «Hawk» είναι η Αττική, η Βοιωτία και η Θεσσαλονίκη. Τα μεγάλα δηλαδή αστικά κέντρα, εντός της ζώνης των οποίων βρίσκονται ανεπτυγμένες σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας. Το θετικό για την αεράμυνα της χώρας (μέχρι στιγμής τουλάχιστον) είναι η ένταξη των ιπτάμενων ραντάρ της Πολεμικής Αεροπορίας. Με την απόκτησή τους αυξάνονται σημαντικά οι δυνατότητες του συστήματος αναγνώρισης και επιτήρησης του εθνικού εναέριου χώρου, αφού δύνανται να παρέχουν έγκαιρη και αποτελεσματική αποκάλυψη εναέριων απειλών, αναγνώριση και διευκρίνισή τους. Στοιχεία που μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην αντιμετώπιση των από αέρος κινδύνων.